صنعت قالین، یکی از قدیمی‌ترین و پُردرآمدترین صنایع در کشور محسوب می‌شود. کندز، در شمال‌شرق کشور از ولایت‌هایی‌ست که بیش‌ترین قالین را تولید می‌کند.
قالین گونه‌ها و طرح‌های مختلف دارد که نقشه‌های آن از سوی طراحان محلی تهیه و برای بافنده‌گان ارائه می‌شود. مشهورترین گونۀ قالین‌های محلی در کندز قالین وزیری، بشیری، بخارایی، پتنوس گل و تیتانیک است که بازار خوبی در کشور دارد.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
بافنده‌گان و فروشنده‌گان قالین در کندز می‌گویند که کاروبار و صنعت قالین در گذشته رونق خوبی داشت؛ اما این صنعت هیچ‌گاهی به‌طور واقعی و اساسی رشد داده نشد.
عبدالرحیم، یک تن از قالین‌فروشان در شهر کندز است. او با ابراز نگرانی می‌گوید که پس از تحولات اخیر در کشور، کاروبار آنان با رکود روبه‌رو شده است.
این قالین‌فروش می‌افزاید که بازرگانان این صنعت، کشور را ترک کرده‌اند و بافنده‌گان آن نیز با گذشت هر روز در حال کاهش است. او تأکید می‌کند در صورتی که امارت اسلامی در این باره توجه لازم نکند، مردم از بافنده‌گی این صنعت دست خواهند کشید.
عبدالشکور، یک تن دیگر از قالین‌فروشان در شهر کندز است. او که از ۳۵ سال به این‌سو سرگرم کاروبار قالین است، می‌گوید که آنان هم‌اکنون با زیان‌های مالی روبه‌رو اند.
عبدالشکور می‌افزاید که صادرات و بازار قالین در کندز با رکود روبه‌روست و مسئولان وزارت صنعت و تجارت نیز در این زمینه توجه ندارند. به گفتۀ او، در گذشته یک متر قالین درجه سوم امام‌صاحب به ۶۰ دالر به فروش می‌رسید؛ اما اکنون به ۳ دالر کاهش یافته است.
در همین حال، عبدالله کلانتری، رئیس اتحادیۀ قالین‌فروشان حوزۀ شمال‌شرق کشور، می‌گوید که ۲۰ نوع قالین در کندز تولید می‌شود؛ اما کم‌بود بازرگانان این صنعت، آنان را نگران کرده است. به گفتۀ او، اداره‌های دولتی و خصوصی باید به‌جای تولیدات خارجی، از قالین‌های ساخت افغانستان استفاده کنند.
سلام‌وطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
از سویی هم، غلام‌علی عیدی‌زاده، رئیس صنعت و تجارت کندز، می‌گوید که تولیدات قالین در این ولایت خوب است، اما صادرات آن کاهش یافته است. او می‌افزاید که بیشتر قالین‌های افغانستان از طریق بندرها به پاکستان صادر و از آن‌جا به‌نام پاکستان بسته‌بندی و به کشورهای دیگر صادر می‌شود.
نگرانی‌ها از کاهش کاروبار صنعت قالین در کندز در حالی بیشتر شده که پیش از این نیز صنایعی چون پوست قره‌قل، صنعت کلالی و مس‌گری در کشور با رکود روبه‌رو بوده است و دست‌اندرکاران این صنایع از نبود پشتیبانی حکومت نگرانی داشته‌اند.
