در گوشه‌ای از بازار ولسوالی یکاولنگ بامیان، به بانوانی که از آموزش و کار محروم شده اند، اکنون در محیطی کامل زنانه زمینه‌ی آموزش و کار فراهم شده است. ربابه واحدی، یک سال پیش با هزینه‌ی ۵۰ هزار افغانی، یک کارگاه خیاطی را زیر نام «بامیکا» به هدف فراهم‌کردن زمینه‌ی کار و توانمندسازی بانوان، ایجاد کرده است.
این بانوی ۲۸ساله‌ی کارآفرین، به دست‌کم ۱۵ بانوی دیگر زمینه‌ی کار را فراهم کرده است. او، به سلام‌وطندار می‌گوید: «تصمیم گرفتم خودم سر پایم ایستاد شوم و به خانواده‌ام در تأمین مخارج خانه همکاری کنم. وقتی دختران را می‌دیدم که بی‌کار بودند و تحصیل نمی‌کردند و بسیار رنج می‌بردند، کاری کردم که آن‌ها هم از خانه‌ماندن نجات پیدا کنند؛ بعد این کارگاه خیاطی را ایجاد کردم.»
ربابه، می‌افزاید که پیش از ایجاد این کارگاه، خیاطی را با تلاش و پشتکار زیاد در خانه آموخت و بعد اندوخته‌هایش را در کارگاه خیاطی‌اش با دیگر بانوان به اشتراک گذاشت. به گفته‌ی او، اکنون ۱۵ بانو در این کارگاه سرگرم کار اند. «اول در خانه کار می‌کردم؛ اما زمینه‌ی آموزش‌دادن به دختران را نداشتم. بعد جواز رسمی گرفتم و این کارگاه را در بازار ایجاد کردم و حالا دختران را آموزش خیاطی می‌دهم.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
مریم محمدی تا صنف دوازدهم درس خوانده است. او، اکنون یکی از کارمندان کارگاه بامیکا است. او می‌گوید که در شرایط کنونی، این فرصت خوبی به او و دیگر دختران و زنان است. مریم که در یک سال در بامیکا خیاطی را به خوبی فرا گرفته است، می‌افزاید: «از این که این جا کار می‌کنم، خوش‌حالم و حالا می‌توانم خانواده‌ام را در تأمین مخارج کمک کنم.»
کیمیا سروری، نیز دانش‌آموز صنف یازدهم بود و اکنون که مکتب نمی‌رود، می‌خواهد از طریق خیاطی برای خودکفایی‌اش تلاش و از نظر اقتصادی نیز با خانواده‌اش کمک کند. او می‌افزاید: «خانواده‌ام از این که در این کارگاه کار می‌کنم، حمایتم می‌کنند. من از حکومت سرپرست خواهان حمایت و همکاری از چنین طرح‌هایی هستم تا بیشتر رشد کنند.»
فاطمه ایوبی که از صنف ششم فارغ شده، نیز به تازگی در این کارگاه شامل شده است تا با آموختن خیاطی، هم سرگرمی‌ای داشته باشد و هم درآمد کسب کند. او می‌گوید: «من میخواهم یک شغل را یاد بگیرم و حداقل از طریق خیاطی به مردم خود خدمت کنم.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
این کارگاه خیاطی در زندگی ذکیه محمدی، دانش‌آموز صنف یازدهم، نیز تغییرهای مثبتی به میان آورده است. او، خواستار پشتیبانی مردمی از تولیدات زنان است. «از حکومت سرپرست میخواهم به زنان اجازه‌ی کار بدهد و از تولیدات ما حمایت کند و توجه داشته باشد تا زنان بیشتر در اقتصاد خانه و جامعه کمک کنند.»
بنیاد‌گذار بامیکا، می‌خواهد که این طرحش را به دیگر ولایت‌ها نیز گسترش دهد و زمینه‌ی آموزش و کار را به دختران و زنان در محیطی ویژه و مناسب در سراسر أفغانستان فراهم کند.
