کارگری به جای دانش‌آموزی؛ «هدف‌ها و آرزوهایم حیف شد»

شماری از دانش‌آموزان دختر که در نزدیک به دو سال گذشته، از آموزش بازمانده اند، می‌گویند که برای فرار از ناامیدی و افسردگی ناشی از ماندن در چهاردیواری خانه و برداشتن بخش از بار تأمین نیازهای خانواده، ناچار شده اند به کارگری در شهر رو بیاورند.

هدیه‌ی ۱۲ساله‌ که در کراچی تک‌چرخی در دشت‌برچی شهر کابل، سبزی‌های تازه می‌فروشد، می‌گوید که قرار بود در ۱۴۰۱ وارد صنف هفتم آموزشی شود، اما منع آموزش دختران و افزایش ناداری در خانواده، او را از صنف درسی به کارگری در خیابان کشانده است. او، می‌افزاید: «از صبح تا شب کار می‌کنم. یک سال شده به فروش ترکاری رو آورده‌ام. آرزوهای زیادی داشتم؛ می‌خواستم از راه قلم مادروپدرم را نان بتم. خیلی زیاد درس‌هایمه فراموش کدیم. حالی افسوس می‌خورم که درس خوانده نمی‌تانم و از صبح تا شب ترکاری می‌فروشم.»

مادر هدیه، می‌گوید که اکنون دو دخترش از مکتب باز مانده؛ چیزی که او را می‌ترساند که دخترانش نیز به سرنوشت او دچار شده و بی‌سواد بار بیایند.

سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید

سعیده، دانش‌آموز دیگری که قرار بود در ۱۴۰۱ وارد صنف هفتم شود، می‌گوید که برای گریختن از فشارهای روانی ماندن در خانه، خوراکه‌فروشی‌ای راه انداخته و با کار در آن، روزش را به شب می‌رساند.

سعیده می‌گوید که روزانه هنگام برخوردن با دانش‌آموزان پسر، دردی را ته دلش احساس می‌کند؛ چون می‌داند که دیگر نمی‌تواند سر صنف درسی برگردد و ناچار است همه‌ی روزش را با فروشندگی بگذراند. «مکتب‌ها که بسته شد، بیخی افسرده شده بودم. باز پدرم ای دکان رَ برم ساخت. مردم نیش خود را می‌زنند، میگن ای کار به دخترا نمیایه.» سعیده با ناراحتی از دورشدن از درس‌هایش، می‌گوید که این دورشدن، باعث شده که این روزها حتا نتواند خط‌خوانی بکند. سعیده، از امارت اسلامی می‌خواهد که فرصت درس‌خواندن را دوباره برای او و دیگر دختران فراهم کند.

سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید

ثنا، دانش‌آموز دیگری که در دو سال گذشته، از رفتن به مکتب بازداشته شده، می‌گوید که به دلیل درونمای تاریکی که در پیش دارد، به کار در کارگاه خیاطی تن داده است. «مه افسوس می‌خورم از ای که چرا مه نتوانم مکتب بروم و درس بخوانم. دو سال میشه چشم ما به دروزاه‌های مکتب‌ها مانده که چه وقت باز میشه. مه از صبح تا شب کار می‌کنم، افسوس می‌خورم؛ چون وقت درس‌خواندنم است. هدف‌ها و آرزوهایم حیف شد.»

نزدیک به دوسال می‌شود که دانش‌آموزان دختر بالاتر از صنف ششم، از رفتن به مکتب بازداشته شده اند. هر چند در این مدت، دانش‌آموزان دختر و شماری دیگر از شهروندان زن، در راه‌پیمایی‌ها و گردهم‌آیی‌های زیادی خواهان فراهم‌سازی زمینه‌ی آموزش از سوی امارت اسلامی شده اند؛ اما هنوز خبری از بازگشایی مکتب‌ها به روی دختران در دست نیست.