پس از تحولات اخیر در کشور و روی‌کارآمدن امارت اسلامی، بسیاری از زنان کارهای‌شان را از دست دادند و این سبب شد تا زنانی که تنها نان‌آور خانواده‌های‌شان بودند، با مشکلات شدید اقتصادی روبه‌رو شوند.
با این حال، هنوز شمار بسیاری از زنان دست از مبارزه برنداشته و با ازدست‌دادن وظیفه‌های دفتری، به صنعت روی آورده‌اند. در این میان، مرسل احمدی ۲۴ ساله که دو سال پیش از دانشگاه فارغ شده، در کندز یک مرکز خیاطی ایجاد کرده است.
این بانوی جوان در گفت‌وگو با سلام‌وطندار می‌گوید که برای ایجاد زمینۀ کار و درآمد به خودش و زنان دیگر، شش ماه می‌شود این مرکز خیاطی را در خانه‌اش ایجاد کرده است. او میافزاید که با کم‌بود برخی تجهیزات روبه‌رو اند و از نهادهای کمک‌کننده در کندز می‌خواهد که در تکمیل تجهیزات خیاطی، آنان را همکاری کنند.
سلام‌وطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
مرسل احمدی می‌گوید: «ما وسایل نداریم، ماشین نداریم، قیچی نداریم، تکه نداریم تا دختران در آن عملی کار کنند، تا همین سه ماه که به این‌ها نظری درس دادیم آن را عملی کار کنند. این‌جا ما چهار تایم/زمان داریم، حدود ۸۵ تن شاگرد داریم، همۀشان دختران جوان هستند، خانم‌ها هستند. نیاز دارند تا خیاطی را یاد بگیرند، اما متأسفانه پس از تحولات ادارات وجود ندارد که ما را حمایت کنند، اگر وجود داشته باشد، می‌خواهیم ما را کمک کنند.»
مرسل تأکید می‌کند که این مرکز خیاطی را برای زنان بی‌سرپرست و دختران جوان، به‌منظور فراهم‌سازی زمینۀ آموزش مهارت‌های خیاطی ایجاد کرده است. به گفتۀ او، در این مرکز ۸۵ زن و دختر جوان فعالیت دارند و شماری از آنان که مهارت بیشتر دارند، معاش نیز دریافت می‌کنند.
از سویی هم، دخترانی که در این مرکز خیاطی فعالیت می‌کنند، میگویند با تحولات اخیر در کشور دخترانی که تا سطح دانشگاه آموزش دیده‌اند، نمی‌توانند از دانش خود در جامعه بهره بگیرند.
تمنا که ۲۴ سال دارد و به تازه‌گی از دانشگاه فارغ شده است، می‌گوید که با وضع محدودیت‌ها از سوی نظام کنونی، نمی‌تواند در اداره‌های دولتی و غیردولتی کار کند و از این‌رو به خیاطی روی آورده است.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
او میافزاید: «می‌خواهیم با ما کمک و همکاری شود تا ما درست یک چیزی را یاد بگیریم، بر زنان محدودیت‌های زیادی وضع شده است و زنان در بیرون از خانه نمی‌توانند کار کنند.»
بهشته که ۲۰ سال دارد و از یک ماه به این‌سو برای یادگیری خیاطی به این مرکز می‌آید، می‌گوید که مواردی بسیاری را یاد گرفته است؛ اما از کم‌بود برخی تجهیزات و وسایل در این مرکز شکایت دارد. او میافزاید: «ما کم‌بود بسیار چیزها داریم مثل ماشین، قیچی و لوازم دیگر. ما خواهش می‌کنیم به کورس ما کمک شود. ما در همین شرایط آمدیم و از دیگران می‌خواهیم هم‌کاری‌مان کنند تا ما پیش‌رفت کنیم.»
این بانوان میگویند که می‌خواهند از طریق هنر خیاطی با مشکلات اقتصادی مبارزه کنند تا به خودکفایی برسند.
