شماری از باشندگان و کارمندان صحی ولسوالیهای شاهجوی و خاک افغان زابل، میگویند که کمبود خدمات و تجهیزات صحی، باشندگان این ولسوالیها را با مشکلات جدی روبهرو کرده و حتا شماری از بیمارانی که وضعیت صحی شان وخیم است، پیش از رسیدن به شهر قلات، مرکز این ولایت، جان خود را از دست میدهند.
آنان، از حکومت و مؤسسههای امدادرسان، میخواهند که مرکزهای صحی جدید بسازند، شمار پزشکان را افزایش دهند و مشکلات موجود در دیگر بخشهای صحی را، نیز حل کنند.
سلاموطندار را در تلگرام دنبال کنید
عظیمالدین نظامی، پزشک در شفاخانهی «کاکیران» ولسوالی خاک افغان، میگوید: «شمار بیماران و بیروبار در این جا زیاد است؛ زیرا شفاخانه خرد و شمار بیماران زیاد است. خواست ما از حکومت این است که به مرکزهای صحی ولسوالیهای دوردست رسیدگی کند.»
عمران، پزشک در کلینیک مرکزی ولسوالی شاهجوی، نیز به سلاموطندار میگوید: «علاوه بر شاهجوی، بیماران در چهار ولسوالی دیگر نیز به این شفاخانه مراجعه میکنند. این شفاخانه، باید دیاچ شود یا دستکم باید سیاچسی پلس شود؛ زیرا بسیاری از بیمارانی که وضعیت شان وخیم است، در این جا جان خود را از دست میدهند.»
به گفتهی باشندگان این ولسوالیها، آنان به دلیل فقر و بیکاری قادر به درمان بیماران خود در شفاخانههای خصوصی نیستند.
محمدادریس، میگوید: «ما به این جا پیاده میآییم و زیاد تکلیف میشویم. کودکانم مسموم شده اند؛ اما دارو نیست. مجبورم دست خالی برگردم. به دلیل فقر نمیتوانیم برای بیماران خود از بازار دارو بخریم.»
غلامرسول، نیز میگوید: «این جا ۲۰ تا ۲۵ روستا وجود دارد و باشندگان همهی آنها به این کلینیک میآیند. مردم بسیار فقیر اند و حتا برای انتقال بیماران به شفاخانه، وسیلهی نقلیه به بسیار دشواری پیدا میشود.»
در همین حال، مسئولان ریاست صحت عامهی زابل، میگویند که حکومت ۵۶ منطقه را برای ایجاد مرکزهای صحی شناسایی کرده است تا مشکلات مردم در این زمینه حل شود.
سلاموطندار را در شبکهی «ایکس» دنبال کنید
میرویس افغان، رییس صحت عامهی زابل، میگوید: «با کمک یک تیم سروی، ۵۶ منطقه را در زابل شناسایی کردهایم. ما این موضوع را با تمام کمککنندگان، وزارت صحت و دیگر مسئولان مربوطه در میان گذاشتهایم تا این مشکلات حل شود. چند ماه پیش یک تیم را به ولسوالی شاهجوی فرستادیم و یک تیم سیار نیز همراه شان است.»
گفتنی است که ولسوالیهای شاهجوی و خاک افغان، دو ولسوالی کوهستانی زابل است که باشندگان آن افزون بر مشکلات در دسترسی به خدمات صحی، از بسیاری تسهیلات دیگر زندگی نیز محروم اند.