در میانه‌ی واکنش‌ها به بازداشتن دانش‌جویان دختر از رفتن به دانش‌گاه، از روز گذشته به این سو شماری از استادان دانش‌گاه‌های مختلف کشور -دولتی و خصوصی- از شغل شان استعفا کرده اند.
بر اساس داده‌های گردآوری‌شده از حساب‌های کاربری استادان در شبکه‌های مجازی تا زمان نوشتن این گزارش، نزدیک به ۵۰ استاد از دانش‌گاه‌های متفاوت کشور از شغل شان کنار رفته اند. آن‌ها، منع دختران از آموزش به ویژه تحصیلات عالی را، تبعیض ساختارمند در برابر زنان عنوان کرده اند.
عبیدالله وردک، استاد در دانش‌گاه کابل، نخستین استادی بود که روز گذشته در واکنش به بازداشتن دانش‌جویان دختر از ادامه‌ی تحصیل، از شغلش کنار رفت. او که از ۱۰ سال به این سو در دانش‌کده‌ی ریاضیات دانش‌گاه کابل تدریس می‌کرد، می‌گوید: «پیش از این هم مشکلات بسیار زیادی در قسمت تحصیلات عالی وجود داشت؛ اما این آخرین فیصله‌ای بود که متأسفانه ما نتوانستیم به این شکل و به این سیستم، به وظیفه‌ی ما ادامه دهیم.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
زکریا شنیزی، سکندر زدران، نصیراحمد سلطانی و عبدالهادی اسدی، از استادان دانش‌گاه پولی‌تخنیک اند که در واکنش به منع ادامه‌ی تحصیل دانش‌جویان دختر، از شغل شان استعفا کرده اند.
عبدالرضا مطمئن، استاد در دانش‌کده‌ی زراعت دانش‌گاه پکتیا که استعفانامه‌اش را در فیسبوک خود هم‌رسانی کرده، گفته که کار در چنین محیطی، خیانت است.
از سویی هم، محمدآصف استانکزی، استاد دانش‌گاه خصوصی جهان در کابل که از پنج سال به این سو در بخش اداره و تجارت تدریس می‌کند، به سلام‌وطندار می‌گوید که تا برداشته‌نشدن محدودیت تحصیل دختران، از ادامه‌ی تدریس خودداری می‌کند.
همین گونه، عبیدالله سعیدی، استاد در دانش‌کده‌ی زراعت دانش‌گاه لغمان و ظاهرشاه صفاری، استاد در دانش‌کده‌ی زراعت دانش‌گاه هلمند، نیز با اطلاع‌دادن از استعفای شان، خواهان اجازه‌‌یافتن دانش‌جویان دختر به ادامه‌ی تحصیل شده اند.
ظاهرشاه صفاری، به سلام‌وطندار می‌گوید: «قسمی که شاهد هستید، فشارها و محدودیت‌ها به شکل روزافزون بر استادان و دانش‌جویان بیشتر می‌شود و برای همین هم، من استعفا می‌دهم و نمی‌خواهم در چنین محیطی به کار ادامه بدهم.»
صفی‌الله سمون، استاد در دانش‌کده‌ی اقتصاد دانش‌گاه کندهار و محمدعمر کندزی، استاد در دانش‌کده‌ی اقتصاد دانش‌گاه کندز، نیز در واکنش به منع تحصیل دانش‌جویان دختر از سوی وزارت تحصیلات عالی، از شغل استادی کنار رفته اند. این استادان که هر کدام نزدیک به ۱۰ سال تجربه‌ی تدریس را دارند، می‌گویند که استعفا کرده اند تا به دادخواهی برای حق تحصیل دختران، هم‌گام شوند.
در همین حال، امیر ارسلان خراسان‌پور، استاد دانش‌کده‌ی ژورنالیزم مؤسسه‌ی تحصیلات عالی فانوس در کابل، در واکنش به بازداشتن دانش‌جویان دختر از ادامه‌ی تحصیل، می‌گوید: «این تصمیمی است که نیمی از جامعه فلج می‌شود. با این عمل‌کرد کاملاً مأیوس شدم و بغض گلوی ما اصلاً تفسیر نمی‌شد.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
نظیراحمد رزاقی که از چند سال به این سو در دانش‌گاه‌های مختلف کابل در رشته‌ی روابط بین‌الملل تدریس می‌کرد، در کنار تأیید استعفایش به سلام‌وطندار می‌گوید: «بیشتر در صنف‌هایی که من تدریس می‌کردم، دختران زیاد انگیزه به درس داشتند و نمره‌های بالا را بیشتر دختران می‌گرفتند و تاپ بودند؛ اما متأسفانه پس از تحولات اخیر، محدودیت‌ها شروع شد تا این که از رفتن به صنف منع شدند، علاقه و عشق به تحصیل نزد دختران با گذشت هر روز کاهش پیدا می‌کرد.»
ولی‌الله شفق، استاد دانش‌گاه تخار، نیز از دیگر استادانی است که به کاروان استادانی که در اعتراض به محرومیت دختران از تحصیل استعفا کرده، پیوسته است. او به سلام‌وطندار می‌گوید: «پیشنهاد من و مردم افغانستان این است که هرچه زودتر به این چالش پایان داده شود و دروازه‌های مکتب‌ها و دانش‌گاه‌ها به روی دختران باز شود.»
به همین ترتیب، جاوید مومند، استاد دانش‌گاه خصوصی جهان در کابل، فیض‌الرحمان اسحاق‌زی، استاد رشته‌ی فیزیک دانش‌گاه کابل، اسحاق شهباز، استاد دانش‌گاه‌های خصوصی در کابل، ناصر سادات، استاد دانش‌گاه خصوصی جهان، مجیب‌الرحمان احمدزی، استاد در دانش‌گاه کابل، رشاد جمال‌یار، معاون علمی دانش‌گاه بلخ، فردوس پیرزاد، استاد در دانش‌کده‌ی ژورنالیزم دانش‌گاه بلخ، نصیراحمد، استاد در دانش‌گاه خصوصی تاج در بلخ، از جمله استادانی اند که خبر استعفای شان در اعتراض به بسته‌شدن دروازه‌های دانش‌گاه‌ها به‌روی دختران، همگانی شده است.
