توماس وست، نمایندهی ویژهی امریکا برای افغانستان، با نشر جزئیاتی از نشست اخیر دوحه در بارهی افغانستان، اعلام کرده است که در این نشست یک اجماع قوی جهانی برای ظهورنکردن دوبارهی تهدیدهای هراسافکنی از افغانستان، بازگشت زنان و دختران به آموزش و ارائهی کمکهای انساندوستانهی اقتصادی، وجود داشت.
وست، در رشتهمطلبهایی که در این باره در حساب کاربری اکس خود پخش کرده، گفته که امریکا در نشست دوحه، تهیهی یک نقشهراه برای ادغام کامل افغانستان در جامعهی بینالمللی را، پیشنهاد کرده است.
در بخشی از اظهارات توماس وست در این باره آمده است: «ایالات متحده از ادامهی این فرمت [نشست دوحه] استقبال میکند و همچنان خواستار روندی به رهبری ملل متحد برای ارائهی نقشهراه به منظور ادغام کامل افغانستان در سیستم بینالمللی است. رفاه مردم افغانستان و منافع مشترک جامعهی بینالمللی، باید راهنمای این کار باشد.»
سلاموطندار را در اکس دنبال کنید
ذبیحالله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی، با استقبال از طرح ادغام افغانستان در جامعهی بینالمللی، به سلاموطندار میگوید که تعامل جهان با افغانستان، یک نیاز است و جهان بایستی در این راستا بدون گذاشتن شرطهای خاص و بهانهآوردنها، تلاش کند. مجاهد، تأکید میکند که در صورت حضور افغانستان مانند دیگر کشورها در جامعهی بینالمللی، منافع همهی کشورها از راه معقول تأمین خواهد شد.
او میافزاید: «این یک نیاز است که افغانستان هم مثل دیگر کشورها در تعاملات بینالمللی حضور داشته باشد و تعامل مشابه به آن انجام شود؛ شرطهای خاص برای افغانستان گذاشته نشود؛ حرکات و شرایط امتیازی گذاشته نشود و همچنان تلاش صورت نگیرد با مشکلات مواجه شود و بهانهسازیهای مختلف انجام شود. ما از تمام کشورها به شمول امریکا میخواهیم که به تعامل نرمال به افغانستان بیایند.»
برخی از آگاهان به این باور اند که ادغام دوبارهی افغانستان در جامعهی بینالمللی، نیازمند عملیسازی یک سلسه پیشزمینهها مانند تأمین حقوق بشر به ویژه حق آموزش دختران و تشکیل حکومت فراگیر است که در این راستا، تا کنون از سوی امارت اسلامی و جهان تلاشهای سازندهای انجام نشده است.
سلاموطندار را در تلگرام دنبال کنید
ولی فروزان، آگاه روابط بینالملل، در این باره میگوید: «پیشنهاد آقای تام وست در مورد ادغامکردن افغانستان در جامعهی بینالملل، یک موضوع بسیار خوب است. در کنار این، مسائل بسیار مهم و معقول دیگری را مطرح کرده است؛ مسائلی مثل حقوق خانمها و حق تعلیم و تحصیل؛ همهی اینها مسائل مهم است.»
با این که بیشتر از دو سال از حاکمیت امارت اسلامی در افغانستان میگذرد، اما هنوز تفاهم سازندهای میان جامعهی جهانی و حکومت سرپرست شکل نگرفته است و افغانستان همچنان در انزوای سیاسی به سر میبرد.