مسئولان مؤسسه‌ی رفاهی و خدماتی نابینایان افغانستان یا «انجمن ملی نابینایان»، امروز (چهارشنبه، ۱۴ جدی/۴ جنوری) هم‌زمان با روز جهانی خط بریل، در مراسمی از چالش‌های فراراه روشندلان/نابینایان شکایت می‌کنند و می‌گویند که مسئولان صدای آن‌ها را نمی‌شنوند.
احسان‌الله فیاض، رییس مؤسسه‌ی رفاهی و خدماتی نابینایان افغانستان، می‌گوید که این انجمن با وجودی که بیشتر از ۳۰۰۰ نابینا را زیر پوشش و ثبت دارد؛ اما با مشکلات فراوانی روبه‌رو اند.
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
نداشتن مکان مشخص یا دفتر کاری، نبود بودجه و پروژه برای فعالیت، دوام‌دارنبودن کمک‌ها و منظم‌نبودن آن از سوی مؤسسه‌های پشتیبان نابینایان، نبود پرسنل مجرب و بینا و بی‌توجهی مسئولان، از چالش‌های بزرگ فراراه نابینایان است.
احسان‌الله فیاض، می‌افزاید: «چالش‌ها و مشکلات ما این است که پروژه و بودجه‌ی رسمی نداریم. به همین دلیل، وزارت اقتصاد گزارش‌ها را نمی‌پذیرد و نبود بودجه ما را با فقر اقتصادی در مؤسسه روبه‌رو کرده است. اعضای ما در این مؤسسه معاش ندارند، حتا بخش اجرایی که شب‌وروز کار می‌کنند.»
مسعود شریفی، یک تن از نابینایان که هفت یا هشت سال می‌شود عضویت این مؤسسه را به دست آورده است، می‌گوید: «این مؤسسه در بخش‌های مختلف به ما خدمات ارائه کرده است. در بخش اقتصادی و هم‌چنان در بخش تعلیم و تحصیل ما را دست‌گیری می‌کنند. از دانش‌‌آموزان و دانش‌جویان چه در مکتب‌ها و در دانش‌گاه‌ها برای شان استاد رهنما تعیین می‌کنند.»
احمدفرید عزیزی، یک تن دیگر از نابینایان، از امارت اسلامی می‌خواهد که نابینایان را در اولویت توجهش قرار دهد. او می‌گوید: «ما ۳۰۰۰ نابینا در این جا ثبت داریم، از مرکز و ولایت‌ها اند. از امارت اسلامی می‌خواهیم که با نابینایان همکاری صورت بگیرد؛ زیرا کار و بازار برای قشر نابینا بسته است و به همین خاطر ما از دولت می‌خواهیم که اولویت به نابینایان داده شود.»
محمدمصطفا کاظمی، آمر برنامه‌های توسعه‌ای مؤسسه‌ی رفاهی و خدماتی نابینایان افغانستان، می‌گوید: «در شهرها مقداری کمک و خدمات به نابینایان وجود دارد؛ ولی در مناطق دوردست برای آموزش و سوادآموزی نابینایان کاری انجام نشده است. مکتب نیست، نابینایان از ابتدایی‌ترین آموزه‌های علمی آگاه نیستند و نمی‌دانند چه‌گونه از طریق خط بریل باسواد شوند.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
آقای کاظمی، می‌افزاید که آن‌ها پلان دارند برنامه‌های آموزشی و تربیتی را برای ارتقای ظرفیت در سطح کسانی که فارغ از دانش‌گاه اند، در نظر بگیرند. در بخش‌های کمپیوتر و انگلیسی برای زنان و در بخش‌های مدیریت و منابع بشری، برای کسانی که سواد ندارند، نیز امکانات سوادآموزی را قرار است برای آن‌ها فراهم کنند.
بریل، نشان‌دهنده‌ی این است که نابینایان می‌توانند بخوانند، بیاموزند، باسواد شوند و خط بریل را یاد بگیرند. خط بریل، یگانه راهی است که نابینایان می‌توانند از این طریق باسواد شوند و با دنیای بیرون شان ارتباط برقرار کنند.
