زنان در بلخ برای حل مشکلات اقتصادی شان به تجارت‌های کوچک در خانه رو آورده اند

شماری از زنان در شهر مزارشریف، مرکز بلخ، می‌گویند که برای فرار از بی‌کار و فشارهای ناشی از آن، به تجارت‌های کوچک در خانه رو آورده اند.

زهرا، باشنده‌ی بلخ که در دوره‌ی جمهوری در شهرداری این ولایت کار می‌کرد، می‌گوید پس از وضع محدودیت در برابر کار زنان به تهیه‌ و فروش قروت رو آورده است. او می‌افزاید: «پس از سقوط نظام بی‌کار شدم؛  به خاطر پیداکردن رزق حلال خواستم کاری کنم که در خانه انجام شود و حالا قروت آماده می‌کنم و به دکان‌ها و خانواده‌ها می‌فروشم.»

سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید

زهرا که مادر هفت فرزند است، می‌گوید که شوهرش بی‌کار است و او با تهیه و فروش قروت تلاش دارد نیازهای اساسی کودکانش را تأمین کند. «چکه را ابتدا آب می‌کنم و سپس در بشکه‌های ۱۰‌کیلویی انداخته و مشک می‌زنم؛ چون مشک ندارم؛ سپس در دیگ جوش می‌دهم تا سخت و آماده‌ی قروت‌ساختن شود؛  وقتی به شکل قروت آماده کردم یک ماه کم‌تر منتظر می‌باشم تا خشک شود و به فروش برسانم.»

رویا، دیگر باشنده‌ی بلخ، می‌گوید که برای کمک به اقتصاد خانواده‌اش به تولید گونه‌های صابون رو آورده است. «صابون کارآمد هر خانواده است و چیزی نیست که فرسوده یا گنده شود؛ به همین کار آغاز کردم تا مشکلات اقتصادی ما حل شود.»

رویا، می‌افزاید با این که به وسایل معیاری ساخت صابون دست‌رسی ندارد؛ اما ماهانه درآمد قناعت‌بخش از این راه به دست می‌آورد. «قالب ندارم تا صابون را به شکل درست برش کنم؛ با وسایل ابتدای صابون را برش می‌کنم، صابون ساخته‌شده‌ چون موادش خوب و بهای آن ارزان است، مشتری زیاد دارم.»

سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید

سیماگل که به کار در بخش کشمش‌پاکی رو آورده، می‌گوید که ساعت‌هایی از روز را کشمش پاک می‌کند و با درآمدی که از این راه دارد می‌تواند بخشی از مشکلات اقتصادی‌اش را حل کند. او می‌افزاید: «پسرانم به خاطری که کار نداشت سه سال پیش با زن و فرزندان شان به ایران رفتند و شوهرم نیز ماه گذشته وفات کرد؛ اکنون من نان‌آور خانواده استم.»

در بیش از سه سال گذشته بیش‌تر زنان و دختران بازمانده از آموزش به تجارت‌های کوچک رو آورده و تلاش کرده اند باری را از دوش خانواده‌های شان بردارند.