۲۰۲۰- ییل افغانستان و دنیا ده؛ کرونا ویروسی‌دن باشلب هدفلی ترورلر کوپه‌یشی‌گه‌قدر

۲۰۱۹- ییل اخیرلریده بیرقطار خبری و تفریحی ویب‌سایت‌لر ۲۰۲۰- ییلده یوز بیره‌دیگن اونملی واقعه‌لرنی پیش‌بین‌لیک قیلگن ایدیلر. بوتون ویب‌سایت‌لرنی تیکشیردیم و کرونا ویروسی خارج یوز بیره‌دیگن باشقه واقعه‌لر پیش‌بین‌لیک قیلینگن ایدی.

!دانشجوی سیاست جهانی در بلجیم؛ مهاجرت آن‌گونه که شما تصور می‌کنید، نیست

محمدزبیر عالم‌یار، از جوانان نخبۀ کشور که در بلجیم زنده‌گی می‌کند می‌گوید، پس از گرفتن کارت شهروندی این کشور تحصیلاتش را در رشتۀ «سیاست جهانی» به سطح کارشناسی ارشد/ماستری آغاز کرده و اکنون دانشجوی سال آخر این رشته است.

تفنگت را زمین بگذار : چه وقت و چرا مقاومت مدنی نتیجه می‌دهد؟

مقاومت مدنی به این دلیل پیروز نمی‌شود که دل دیکتاتورها و پولیس مخفی را به لرزه می‌اندزد؛ بل پیروز می‌شود چون مقاومت مدنی در مقایسه با مبارزه مسلحانه به احتمال زیاد می‌تواند پایگاه بزرگ‌تر و متنوع‌تری از شرکت کنندگان را جذب و هزینه‌های غیر قابل تحمل را بر یک رژیم تحمیل می‌کند.

رابطۀ عوام‌گرایی سیاسی و مدیریت بحران کرونا

عوام‌گرایی یا پوپولیسم پدیدۀ نسبتا ساده‌ای‌ست. رهبرانِ پوپولیست چیزهایی را که مردم دوست دارند بشنوند، به آن‌ها می‌گویند، و همیشه هم رأیِ آن‌ها را مالِ خود می‌کنند. رهبرانِ پوپولیست معمولا قبل از آنکه مردم متوجهِ دروغ‌های‌شان شوند، یا می‌میرند یا بازنشست می‌شوند، یا به یک دیکتاتور بدل می‌شوند. ولی وقتی مصیبتی ناگهانی مثل بحران جاری کووید ۱۹ بروز می‌کند، نواقصِ پوپولیسم هم بلافاصله آشکار می‌شود.

چگونه‌ قصه‌های ویران‌شهری رادیکالیسم را در دنیای واقعی تقویت می‌کند؟

ظاهرا بعد از حملاتِ ۱۱ سپتامبرِ ۲۰۰۱ به آمریکا بود که شکوفایی داستان‌های ویران‌شهری آغاز شد و در سال ۲۰۱۰ سر به فلک کشید؛ دوره‌ای که رمان‌های «بازیِ گرسنگی» اثرِ سوزان کالینز به موفقیت فراوانی دست یافت. اما آیا فیلم‌ها و داستان‌های ویران‌شهری تندروی و رادیکالیسم را در جهان واقعی تقویت می‌کنند؟

یووال نوح هراری: جهان بعد از کرونا

بشر امروز با بحرانی جهانی روبه‌روست. شاید بزرگترین بحران نسل ما. تصمیماتی که مردم و دولت‌ها طی هفته‌های آتی اتخاذ می‌کنند ممکن است جهان ما را برای سال‌های متمادی تغییر دهد. این تصمیماتْ نه‌فقط نظام‌های بهداشتیِ ما که اقتصاد و سیاست و فرهنگ ما را هم تغییر خواهد داد. ما باید سریع و قاطع عمل کنیم. درعین‌حال باید مراقبِ پیامدهای بلندمدتِ اقدامات‌مان هم باشیم. وقتی دنبالِ راه‌حل می‌گردیم، هم باید از خود بپرسیم که چه‌طور باید بر این تهدیدِ آنی غلبه کرد، و هم باید بپرسیم که بعد از فروکش‌کردنِ این طوفان، در چه جهانی زندگی خواهیم کرد. بله، این طوفان خواهد گذشت، انسان به بقای خود ادامه خواهد داد، بیشترِ ماها زنده خواهیم ماند ‌ـــ‌ اما در دنیایی متفاوت سکونت خواهیم داشت.

آیا رای دادن و انتخابات عقلانی است؟

از قدیم سیاست‌دانان پذیرفته بودند که موقعِ انتخابات، منافع فرد و منافع جامعه تضاد پیدا می‌کنند. آنتونی داونز، اقتصاددادن آمریکایی، در کتابِ «نظریۀ اقتصادی دموکراسی» که سال ۱۹۵۷ منتشر شد، نوشته است که آدمِ منطقی، اگر بداند بعید است رایِ او نتیجۀ انتخابات را به‌نفع کاندیدای موردنظرش تغییر دهد، نباید وقتش را تلف کند و رای بدهد. در این عقلانیتِ انسانی، یک عملِ مستقل که هیچ ارزشِ ابزاری برای شخص ندارد، اساسا نابخردانه است، و تنها توجیهِ آن، ایجاد حسِ غرور یا مشارکت با دیگران است که از رای‌دادن به‌دست می‌آید.

حباب سیاسی چیست و چرا هانا آرنت می‌گوید باید هرچه زودتر از آن خارج شد؟

در فضای سیاسیِ امروز که آمیخته به عوام‌گرایی و بیگانه‌هراسی است، هرکسی ممکن است وسوسه شود که در خانه بنشیند و از روابط اجتماعی و عمومی طفره رود. درواقع این ذهنیتِ غالب وجود دارد که سیاستِ افراطی و کاپیتالیسمِ نئولیبرال و فساد را نمی‌توان جایگزین کرد. گویا احساس همبستگی بین دولت‌های ملی، جای خود را به تنفر از خارجیان و نوستالژی برای شکوه ملی گذشته داده است.

چگونه حکومت‌های استبدادی، شیوع جهانی ویروس کرونا را تسریع می‌کنند؟

در چند هفتۀ اول که خیلی حیاتی بود و قرنطینۀ شَدید می‌توانست از شیوعِ بیماری جلوگیری کند، حکومتِ چین اول اصرار داشت که هیچ ویروسِ جدیدی درکار نیست، و بعد گفتند که اوضاع را کاملا تحت کنترل دارند؛ درحالی‌که تمامِ این مدت کرونا در حال گسترش بود. وقتی شیوعِ مرض غیرقابل‌انکار شد، حزب کمونیست چین طبق معمول دروغگو از آب درآمد، شعلۀ بی‌اعتمادی و خشم بدتر هم شد، و دولت‌های خارجی معقولانه به این فکر افتادند که دیگر نمی‌توانند به اعداد و ارقامی که از چین می‌آید، اعتماد کنند.

خدا، نفت، تریاک؛ و حالا جنگ بر سر آب

در این بیابان توفان‌زدۀ بی‌قانون، مردان برای تریاک و خدا و سوخت جنگیده‌اند، اما حالا سید محمد، کشاورز گندم‌کار، احساس می‌کند جنگی بر سر آب در پیش است. این مناقشۀ آبی در مرزهای ایران و افغانستان رخ می‌دهد ‌ـــ‌ جایی‌که رودخانۀ هلمند همچون رشتۀ حیات از میان دو سرزمینِ آشوب‌زده می‌گذرد. ساختِ سد/بند کمال‌خان که روبه اتمام است، برای کشاورزان افغانستان آبیاریِ منظمی را در فصول خشک تضمین خواهد کرد. اما ایران مدعی‌ست که این سد می‌تواند جریان آب پایین‌دستی را شدیدا کاهش دهد و برای همین همواره سعی کرده مانع اجرای این پروژه شود.

آیا برگزیت باعث فروپاشی اتحادیۀ اروپا خواهد شد؟

برای اتحادیۀ اروپا، برگزیت فقط یک رویداد معمولی نیست. ممکن است برگزیت بر کشورهای دیگر عضوِ اتحادیۀ اروپا هم تاثیر بگذارد. در رفراندوم سال ۲۰۱۶، ترس زیادی وجود داشت که اثرِ برگزیت مُسری باشد و به کشورهای دیگر عضو اتحادیۀ اروپا هم سرایت کند و نهایتا منجر به فروپاشیِ این اتحادیه شود.

جورج سوروس: مارک زاکربرگ نباید کنترل فیسبوک را به دست داشته باشد

جورج سوروس،‌ بنیان‌گذار بنیاد «جامعه باز» می‌گوید مارک زاکربرگ نباید کنترل فیسبوک را به دست داشته باشد و باور دارد که بنیانگذار این شبکه اجتماعی به‌خاطر کسب‌وکار خودش هم که شده، می‌خواهد ترامپ را دوباره رئیس‌جمهور آمریکا کند.

جنگ بعدی ایران و آمریکا: سایبری، و شرکت‌های خصوصی در خط مقدم

برخی کشورها ازجمله ایران دست‌کم از یک دهۀ پیشْ جنگِ سایبریِ مخفی علیه آمریکا را شروع کرده‌اند، و عمدتا هم نه خودِ دولت آمریکا بلکه شرکت‌های زیرساختیِ این کشور را هدف گرفته‌اند. این تهدید علیهِ بخشِ خصوصی، در آینده خیلی بدتر هم خواهد شد و شرکت‌های تجاری باید برای آن آماده باشند. درواقع، بیشتر زیرساخت‌های حیاتی آمریکا تحت کنترلِ شرکت‌های خصوصی است و کشورهای متخاصم و نیروهای نیابتی آنها هم سرسختانه آن‌ها را هدف گرفته‌اند.

سینمای حکومتی ایران گزینهٔ مناسبی برای توسعه سینمای افغانستان نیست

جمهوری اسلامی درتولیدات مشترک با کشور‌های دیگر به خصوص منطقه، ملزم به اجرای قوانین حجاب اجباری به بازیگران زن، اجرای سانسور و رعایت اصول خودش است در غیر آن امکان تصویب ساخت فیلم برای تهیه کننده و نمایش عمومی آن در ایران وجود ندارد. برخی فیلمهای افغانی که در ایران ساخته شده و یا توسط کارگردان افغان در خود افغانستان و با مشارکت تهیه کننده داخل ایران تولید شده، کارگردان ناچار به رعایت حجاب بازیگر حتا در داخل اتاق و ملزم به رعایت خطوط قرمز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران بوده است.

حمله به میراث فرهنگی، حمله به تاریخِ بشریت است

دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا در اوجِ مناقشۀ جاریِ آمریکا با ایران، در توئیتِ خود میراثِ فرهنگیِ بی‌نظیر ایران را تهدید به نابودی کرد که این واکنش‌های وحشت‌آلودی را در سراسر دنیا برانگیخت. او نوشت آمریکا ۵۲ مکانِ فرهنگی، ازجمله بناها و میراث تاریخی ایران را شناسایی کرده است که اگر ایران بخواهد به‌خاطر کشته‌شدن قاسم سلیمانی، فرماندۀ ارشد نظامیِ خود دست به انتقام بزند، آمریکا هم آن اماکن فرهنگی را هدف خواهد گرفت.

شوخی همیشه نجات‌بخش بوده: حتی در دوران استالین

استالینیسم. این عبارت چیزهای زیادی را برای ما تداعی می‌کند، ولی معمولا «شوخی» را تداعی نمی‌کند. این واژه امروز مترادف با کنترلِ وحشیانه و مطلقِ حکومتی‌ست که مجالی برای شاد زیستن یا دگراندیشی فراهم نمی‌کند. با این‌حال، براساس دفاترِ خاطرات و یادداشت‌های بی‌شمار و حتی آرشیوهای خودِ حکومت، حتی در زمان حکومت سفاکانۀ استالین و زندگیِ وحشتناک در اردوگاه‌های کار اجباری (موسوم به گولاگ) مردمِ شورویْ به شوخی و جوک‌سازی دربارۀ زندگی خود مشغول بودند.