مهاجرت به عنوان پدیده‌یی اجتماعی- اقتصادی از منظر جامعه‌شناختی در افغانستان، دارای ابعاد پیدا و پنهان بسیاری‌ست و وضعیت نابسامان امنیتی و اقتصادی، دوام جنگ در روستاها و حاشیۀ شهرها از جمله علت‌های مهاجرت کثیری از شهروندان افغانستان خوانده می‌شود.
لطیفه سلطانی، مسئول بخش زنان کمیسیون مستقل حقوق بشر در بارۀ آمار نگران‌کننده‌یی از آزارواذیت مهاجرانی که از کشورهای میزبان اخراج شده‌اند می‌گوید: «گزارش سال پیش کمیسیون مستقل حقوق بشر نشان می‌دهد که بیشتر افرادی که یک بار از سوی کشور میزبان اخراج شده‌اند، بار دیگر راه مهاجرت نامنظم در پیش گرفته‌اند و برای بار دوم نیز اخراج شده‌اند. این گزارش نشان می‌دهد که ۳۳ درصد از اشتراک‌کننده‌گان نظرسنجی کمیسیون حقوق بشر گفته‌اند که در هنگام مهاجرت توسط مأموران کشور میزبان شکنجه و سپس ردمرز شده‌اند، ۱۸ درصد بیان کرده‌اند که هنگام ردمرز تحقیر و توهین شده‌اند و ۲.۳ درصد از پاسخ‌دهنده‌گان مدعی شدند که در هنگام اخراج، مورد آزارواذیت جنسی و حتا تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند.»
سیدعبدالباسط انصاری، سخنگوی وزارت مهاجران و عودت‌کننده‌گان می‌گوید: «تفاهم‌نامه‌یی میان دولت افغانستان و کشورهای اروپایی وجود دارد که مبتنی بر آن، مهاجرانی که پرونده‌های‌شان از سوی محاکم و ادارۀ مهاجرت کشور میزبان رد می‌شود، باید به گونۀ منظم و با پرداخت ۱۲۵۰۰ افغانی به عنوان سفرخرج به کشور برگشتانده شوند و این مبلغ در صورت برگشت داوطلبانه افزایش می‌یابد.»