قرار است شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، دوشنبه‌ی هفته‌ی روان، در باره‌ی وضعیت حقوق بشری در افغانستان، نشستی را در شهر ژینو، پایتخت سویس برگزار کند و در آن ریچارد بنت، گزارش‌گر ویژه‌ی سازمان ملل متحد، گزارش خود در باره‌ی وضعیت بشری در افغانستان را ارائه کند.
در گزارش ریچارد بنت که بخشی از آن، پنج‌شنبه‌ی هفته‌ی گذشته پخش شد، آمده است که امارت اسلامی با وضع ۵۰ فرمان محدودکننده، زنان را از زندگی عمومی حذف کرده که این وضعیت، سبب ایجاد افسردگی، افکار خودکشی، ازدواج‌های اجباری و کودک‌همسری در میان دختران و زنان شده است.
در همین حال، سمیرا که در نزدیک به دو سال پسین، از رفتن به مکتب باز مانده، می‌گوید که ناامیدی از آینده‌ی مبهم و خانه‌نشینی، او را تا مرز فکرکردن به خودکشی رسانده است. او می‌افزاید که پس از بسته‌شدن مکتب‌ها، ناخوشی‌های روانی، روزبه‌روز در او بیشتر می‌شد.
سمیرا، می‌گوید: «از صبح تا شب خواب بودم یا همه‌ی روزگارم گریه می‌کردم. تمام وسایلم را شکستم. پدر و مادرم بالای سرم می‌نشستند تا من کاری با خود نکنم. مرا با آرام‌بخش آرام می‌کردند.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
همین گونه، فیروزه، دیگر قربانی محدودیت‌های پساجمهوری، می‌گوید که بازماندنش از تحصیل و دورنمای ناروشنی که در جامعه وجود دارد، سبب شده تا خانواده‌اش، بارها به او تأکید کنند که چاره‌ی دیگری جز تن‌دادن به ازدواج ندارد. به گفته‌ی او، اگر راه‌حلی برای این وضعیت یافت نشود، ممکن است به زودترین فرصت قربانی ازدواج اجباری شود.
فیروزه، می‌افزاید: «خانواده‌ام انسان‌های با درک اند و وضعیت فعلی و محدودیت‌هایی که ایجاد شده را درک می‌کنند؛ اما همواره از این که باید ازدواج کنم؛ چون دیگر هیچ چیزی نمانده و باید این کار را انجام بدهم، می‌گویند.»
از سویی هم، یوسف امین زازی، آگاه مسائل سیاسی، در واکنش به برگزاری نشست سازمان ملل متحد و گزارش ریچارد بنت در باره‌ی حقوق بشر در افغانستان، می‌گوید که برگزاری چنین نشست‌ها ممکن فشارها بر امارت اسلامی را بیشتر کند؛ اما هیچ گاه گرهی از چالش‌های موجود در افغانستان را باز نخواهد کرد.
او می‌افزاید: «هر کسی حق درس، تحصیل و کار را دارد. ما افغان‌ها باید خود ما از حق خود دفاع کنیم نه این که جهان باید در مورد ما تصمیم بگیرد. این نشست هیچ نتیجه‌ای نخواهد داد و به مردم هیچ سودی ندارد.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
امارت اسلامی اما گزارش ریچارد بنت را پروپاگندا و ادعاهای مطرح‌شده در آن را عقده‌مندانه عنوان می‌کند. بلال کریمی، از معاونان سخن‌گوی امارت اسلامی، می‌گوید جهان نباید در مقابل عقاید اسلامی افغانستان، سفارشی عمل کند.
کریمی، می‌افزاید: «باید مطابق به واقعیت‌های افغانستان باشد. ادعاها و جنبه‌ی پروپاگندای عقده‌مندانه و حسودانه نداشته باشد. ادعاهایی که شده در باره‌ی حقوق بشر، قضاوت یک جانبه است. به گونه‌ی جدی محدودیت‌ها را رد می‌کنیم. باید جهان به عقاید ما احترام کند.»
این در حالی است که در نزدیک به دو سال پسین، زنان بخش زیادی از حقوق اساسی شان؛ مانند حق آموزش، تحصیل، کار و ورزش را از دست داده و به نشستن در چهاردیواری خانه محکوم شده اند.
