شماری از خانواده‌های آواره از جنگ ولایت‌های شمالی (سرپل، فاریاب، جوزجان و بلخ) که در اردوگاه/کمپ «یونِت» شهر مزارشریف به‌سر می‌برند، به سلام‌وطندار می‌گویند که به‌دلیل نبود مواد غذایی، فقر اقتصادی و گسترش بیماری‌های گونه‌گون مجبور شدند کودکان و کلیه‌های‌شان را به فروش بگذارند که با میانجی‌گری عالمان دین و یک نهاد خیریه از آن جلوگیری شد.
به گفتۀ آنان، هر خانواده از دو تا هفت کودک قدونیم‌قد دارد و خانواده‌ها مجبور اند برای زنده‌ماندن دیگر اعضای خانواده یک عضو خانواده را قربانی بدهند. آنان تأکید می‌کنند که بهای هر کودک از ۱۰۰ هزار تا ۱۵۰ هزار افغانی و بهای هر کلیه از ۱۵۰ هزار تا ۲۲۰ هزار افغانی تعیین شده بود.
سلام‌وطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
عبدالوحید، سرپرست یکی از خانواده‌های آواره از جنگ در بلخ، می‌گوید که هیچ امکانات نخستین برای تأمین مواد غذایی و غیرغذایی ندارد و مجبور شده است که کودکانش را به فروش بگذارد. به گفتۀ او، اگر بی‌کاری و فقر اقتصادی هم‌چنان ادامه یابد، مجبور می‌شوند که کودکان و کلیه‌های‌شان را بفروشند.
دلبر، سرپرست یکی دیگر از خانواده‌های آواره از جنگ در بلخ، می‌گوید به‌دلیل این‌که کودکش بی‌شام/بدون غذای‌شب سر به بالین می‌ماند و رنج بیماری را می‌کشید، مجبور شده بود تا کلیۀ خودش را برای یافتن سلامتی کودکش بفروشد.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
به گفتۀ دلبر، اگر کمک‌های نهاد خیریۀ «المصطفی» که شامل مواد غذایی، پول نقد و غذای گرم است نمی‌رسید، کلیۀ خود را می‌فروخت. در همین حال، مسئولان این نهاد خیریه با آگاهی از این وضعیت در کنار کمک‌های نقدی، به ۱۰ هزار تن غذای گرم آماده و توزیع کرده‌اند.
محمدصادق قاسمی، رئیس نهاد خیریۀ «المصطفی»، می‌گوید که با آگاهی از این وضعیت وارد اقدام و مانع فروش کودکان و کلیۀ شماری از اعضای خانواده‌های آواره از جنگ و نیازمند شده است. او از دیگر افراد خیر/خیرخواه و تاجران ملی می‌‌خواهد که در وضعیت کنونی از چنین خانواده‌ها که در وضعیت بدی به‌سر می‌برند، دست‌گیری کنند.
سلام‌وطندار فارسی را در تلگرام دنبال کنید
از سویی هم، شماری از عالمان دین و باشنده‌گان بلخ از جامعۀ جهانی می‌خواهند در وضعیت کنونی که مردم زیر خط فقر قرار دارند، کمک‌های بشردوستانه را گسترش بدهد و پول‌های بسته‌شدۀ افغانستان را آزاد کند.
