به دنبال وضع محدودیتها بر کار و آموزش زنان، شماری از زنان در هرات با راهاندازی کارگاههای قالینبافی زمینهی اشتغال را برای زنان و دخترانی فراهم کرده اند که نانآور خانوادههای شان اند. این کارگاهها نه تنها به تأمین معیشت خانوادهها کمک میکنند؛ بل فضای امن برای زنان و دختران محروم از کار و آموزش است تا با یادگیری مهارتهایی مانند قالینبافی از آسیبهای روحی ناشی از انزوا رهایی یابند.
قالینبافی از جمله صنایع دستی ریشهدار در بدخشان به شمار میرود و امروزه نیز خانوادههای زیادی در ولسوالیهای مختلف این ولایت، کم از کم یک دستگاه قالینبافی در خانه دارند.
در شرایطی که دستهی زیاد از شهروندان از بیکاری شکایت دارند، مردی در پروان آستین بلند زده و با ایجاد یک کارگاه پراکندهی قالینبافی، به
نزدیک به بیست زن، در کارگاهی کنار هم آمده اند و با زحمت و دقت زیاد، روی نخها المک میزنند و با چرخاندن تارهای رنگشده میان نخهای سفید، نقشهای قشنگی را به شکل قالین در میآورند؛ تلاشی برای بیرونزدن از بیکاری و درآودن نانی از آبلهی کف دست. به دنبال روشنشدن هوا، این زنان از خانههای شان بیرون میزنند و تا نزدیک غروب سرگرم کار استند.
شماری از دختران بازمانده از آموزش در غزنی، میگویند که پس از وضع محدودیتها بر آموزش آنان برای فرار از بیکاری و فشارهای روانی ناشی از آن، به قالینبافی رو آورده اند.
مسئولان شماری از کارخانههای تولید قالین، میگویند با این که در بیش از دو سال گذشته شماری از زنان به قالینبافی رو آورده اند و میزان تولید این جنس افزایش یافته؛ اما به دلیل نبود بازار در داخل و فراهمنبودن زمینه برای صادرات آن، کار آنان با رکود روبهرو شده است.
سه مرکز آموزشی قالینبافی، خیاطی، خامکدوزی و کودکستان، به ارزش یک میلیون یورو در بامیان روز گذشته (دوشنبه، ۲۳ دلو) در برنامهای با حضور مقامهای محلی این ولایت، گشایش یافته است. با گشایش این مرکزها، زمینهی یادگیری قالینبافی، خامکدوزی، خیاطی و دیگر صنایع دستی به ۲۰۰ دختر و پسر در مرکز و ولسوالیهای سیغان و شیبر بامیان فراهم شده است.
مسئولان ریاست صنعتوتجارت جوزجان، میگویند که حضور زنان در دستگاههای قالینبافی در مرکز و ولسوالیهای این ولایت، به گونهی چشمگیری افزایش یافته است.
نزدیک به ۲۰۰ زن از دستههای مختلف سنی، در کارگاهی زیر نام «قالینبافی افغانرگ» در شهر کابل، سرگرم تولید قالین اند؛ شماری پشم میریسند، شماری تار میدوانند و شماری هم، با المکزدن، به قالینهای زیر دست شان، نقش و زیبایی میدهند. شماری از این زنان، از کارکردن در بخش صنعت قالینبافی و ریسندگی، ابراز خرسندی میکنند.
زرغونه حیدری، دانشآموز صنف دهم در بدخشان که از چند ماه به این سو در کارگاه قالینبافیای که از سوی اتحادیهی قالینبافان این ولایت ایجاد شده و اکنون سرگرم یادگیری بافندگی است، میگوید که برای گریز از افسردگی ناشی از بازماندن از آموزش، به این شغل رو آورده است.
