به گفته‌ی این زنان، اعتیاد اعضای خانواده نه تنها زندگی شان را در فقر و تاریکی مطلق فرو برده؛ بل موجب اعتیاد دیگر اعضای خانواده نیز شده است. سلما، دختری ۲۱ساله، می‌گوید که اعتیاد پدرش به مواد مخدر (چرس)، او را مجبور کرده است سرپرستی چهار خواهر و برادر خردترش را برعهده بگیرد.
سمیه و ۱۲ دختر دیگر که امسال صنف ششم را تکمیل کرده اند و در این گزارش با آنان گفتوگو شده است، بیش‌تر از هر زمان دیگری غرق در نگرانی و ناامیدی اند. سمیه که در میان هم‌صنفانش مقام نخست را به دست آورده؛ اما این مقام به جای شادی و نشاط، فقط بار سنگینی از نگرانی به او به هم‌راه داشته است.
این دانش‌جویان، از نگرانی عمیق خود در باره‌ی آینده‌ای نامعلوم و افزایش افسردگی ناشی از احتمال اجرایی‌شدن این تصمیم، سخن می‌گویند. بسیاری از این دختران که پس از بسته‌شدن دانش‌گاه‌ها، به انستیتیوت‌ها رو آورده بودند، می‌گویند که در صورت بسته‌شدن انستیتیوت‌های طبی، دیگر هیچ راهی برای ادامه‌ی تحصیل نخواهند داشت.
این خانواده‌ها، می‌گویند که برای جبران بازماندن دختران شان از آموزش، آنان را به مدرسه‌های دینی، مرکزهای آموزشی آنلاین، صنف‌های خانگی و حتا به بیرون از کشور، فرستاده اند. در این گزارش با ۲۳ خانواده و ۱۹ دختر بازمانده از آموزش، گفتوگو شده است که تمامی خانواده‌ها و دختران راه‌های بدیل آموزشی را انتخاب کرده اند.
شماری از پزشکان، در گفتوگو با سلام‌وطندار می‌گویند که جوانی‌دانه به دلیل‌های گوناگونی چون استرس و اضطراب، تغییرهای فصلی، قاعدگی، تغییرهای هورمونی و نداشتن رژیم غذایی مناسب، میان دختران به وجود می‌آید. آنان، می‌افزایند که جوانی‌دانه بیش‌تر میان دخترانی که در محدوده‌ی سنی ۹ تا ۲۵ سال قرار دارند، دیده می‌شود.
بهار می‌گوید که مکتب، هم‌صنفان و آموزگارانش را چنان دوست دارد که حاضر است حتا روزهای جمعه نیز به مکتب برود. با گفتن این حرف، بغض گلوی بهار را می‌فشارد و اشک محوطه‌ی چشم‌هایش را که داد از معصومیت کودکانه می‌زند، احاطه می‌کند و می‌گوید نمی‌داند پس از دو ماه آینده جای خالی مکتبش را با چه پر کند.
مریم (نام مستعار)، دختری در هرات است که پس از بسته‌شدن مکتب‌ها به روی دانش‌آموزان دختر بالاتر از صنف ششم در کشور، دچار افسردگی شده است. او می‌گوید: «از روزی که مکتب‌ها بسته شده، هیچ طاقت و قرار ندارم؛ فکر می‌کنم چیزی را گم کرده‌ام. دیگر هیچ آرزویی ندارم؛ فکر می‌کنم تمام دل‌خوشی‌هایم نابود شده است.»
سلام‌وطندار در این گزارش با ۲۸ زن در هفت ولایت گفتوگو کرده است و بیش‌تر آن‌ها می‌گویند که توشیح قانون امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر، آن‌ها را نگران کرده است. در این میان، شماری از دختران و زنانی که کارمند اند، می‌گویند که اجرایی‌شدن این قانون می‌تواند آن‌ها و اعضای خانواده‌های شان را با مشکلات اقتصادی روبه‌رو کند.
سلام‌وطندار برای بررسی میزان مطالعه میان جوانان و علت‌های کاهش انگیزه در آنان، گفت‌وگویی را با ۶۸ جوان شامل ۶۶ دانش‌جو و دو دانش‌آموز انجام داده که نتیجه‌ی آن نشان می‌دهد میزان علاقه‌مندی به مطالعه در بیش از نیمی از این جوانان کاهش یافته است. در این گفتوگو ۴۱ دختر بازمانده از تحصیل و ۲۷ پسر در ولایت‌ها شرکت کرده اند.
گفت‌و‌گوی سلام‌وطندار با ۳۶ دختر و پسر جوان در کابل، نشان می‌دهد که دختران نسبت به پسران بیش‌تر از داشتن حق انتخاب محروم شده اند. در این گزارش با ۱۸ پسر و ۱۸ دختر گفتوگو شده که ۱۷ تن آن‌ها شامل سه پسر و ۱۴ دختر، گفته اند که حق انتخاب شان توسط خانواده و حکومت سرپرست از آن‌ها سلب شده است.
از ۱۵ مادری که در این گزارش با آن‌ها گفتوگو شده، ناروشن‌بودن آینده‌ی دختران شان، دو تن آن‌ها را وا داشته است که دختران شان را به ازدواج در آورند؛ سه تن برای فراهم‌سازی زمینه‌ی آموزش به دختران شان، … و یک مادر دیگر، می‌گوید که اگر محدودیت‌های آموزشی برای دختران ادامه یابد، ناچار است دخترانش را به ازدواج در آورد.
خانم اوتونبایوا، می‌گوید که آموزش دختران نه تنها خواست کشورهای غربی، بل خواست کشورهای اسلامی نیز است. او، افزوده است: «در افغانستان تعلیم‌وتربیه مهم‌تر از یک حق پنداشته می‌شود؛ این یک اساس برای آینده‌ی افغانستان است. تعلیم‌وتربیه در افغانستان در امر مقابله با چالش‌های امروزی و فردا، الزامی است؛ مقام‌های حاکم در افغانستان، باید ازین حقوق برای همه حمایت کنند.»
هم‌زمان با پخش گزارش‌ها مبنی بر بازداشت شماری از دختران در شماری از بخش‌های شهر کابل از سوی محتسبان وزارت امر به معروف و نهی از منکر، مسئولان در این وزارت با تأیید این موضوع می‌گویند که محتسبان برای پیش‌گیری از ترویج «فحشا و بدحجابی»، با درنظرداشت مکلفیت‌های شرعی، ناچار به پیش‌گیری از «منکرات» شده اند.
سلام‌وطندار در باره‌ی رفتارهای خانواده، با ۳۰ دختر در ولایت‌های مختلف کشور گفتوگو کرده است و بیش‌تر این دختران گفته اند که اعضای خانواده با آنان رفتار دوگانه دارند و به پسران خانواده بیش‌تر از دختران اهمیت می‌دهند. از میان این دختران، ۲۲ تن گفته که در خانه مورد تبعیض جنسیتی قرار گرفته اند که این مسئله روی روان آنان تأثیر منفی گذاشته است.
۸۰ دختر و زن بازمانده از آموزش و کار، امروز (چهارشنبه، ۱۷ عقرب) با برگزاری برنامه‌ای در کابل، از یک دوره‌ی شش‌ماهه‌ی آموزش‌های حرفه‌ای از یک مؤسسه در این شهر فارغ شدند.
بیش از ۲۵ زن، امروز (جمعه، ۲۷ اسد) در نمایش‌گاهی زیر نام «نمایش‌گاه هنری دختران کابل» در غرب شهر کابل، ۱۵۰ اثری هنری رنگه و سیاه‌وسفید را به نمایش گذاشتند.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
