ادارهی بازرس ویژهی امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار)، در گزارش تازهاش به چهگونگی کمکهای انساندوستانهی جامعهی جهانی به ویژه امریکا به افغانستان، پرداخته است. این گزارش ناوقت روز گذشته پخش شده است.
سیگار در این گزارشش با تأکید بر این که سازمان ملل متحد به ارسال کمکهای انساندوستانهی جهان به افغانستان مصمم است، اعلام کرده است که امکان دارد این کمکها به افغانستان کاهش یابد.
در بخشی از این گزارش آمده است: «هرچند سازمان ملل متحد انتظار دارد به ارسال کمک خود به افغانستان ادامه دهد، اما دلیلهای متعددی وجود دارد که باعث میشود میزان خرید، حملونقل و انتقال پول نقد به افغانستان در آینده کاهش یابد. اول این که کمکهای مالی سازمان ملل متحد برای افغانستان در حال کاهش است.»
سلاموطندار را در اکس دنبال کنید
بر اساس اطلاعات پخششده در این گزارش، در بیشتر از دو سال گذشته ۲.۹ میلیارد دالر کمک نقدی تنها به افغانستان ارسال شده که از این میان ۲.۶ میلیارد دالر در اختیار سازمانهای امدادرسان وابسته به سازمان ملل متحد قرار گرفته و مصرف شده است.
سیگار همچنان مدعی شده که کمکهای نقدی سازمان ملل متحد میلیونها دالر سود به سرمایهی بانک مرکزی افغانستان زیر کنترل امارت اسلامی داشته است؛ چیزی که مسئولان بانک مرکزی افغانستان به پرسش سلاموطندار در خصوص آن تا زمان نوشتن این گزارش پاسخی ندادند.
با این همه، وزارت اقتصاد حکومت سرپرست، از جهان انتظار همکاریهای بیشتر در کنار ارائهی کمکهای انساندوستانه برای بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی شهروندان افغانستان دارد.
عبدالرحمان حبیب، سخنگوی این وزارت، در این باره میگوید: «اگر سازمان ملل متحد و جامعهی جهانی بر اساس اولویتهای اقتصادی افغانستان، به برنامههای انکشافی که منجر به ایجاد زمینههای کاری شود، تمرکز کنند، به گونهی تدریجی میشود به بهبود وضعیت اقتصادی مردم افغانستان کمک کرد.»
سلاموطندار را در تلگرام دنبال کنید
در همین حال، عبدالنصیر رشتیا، آگاه مسائل اقتصادی، بر بازنگری راهکارهای ارائهی کمکهای انساندوستانهی جامعهی جهانی به افغانستان برای مقابله با بحران انسانی ناشی از وضعیت ناداری تأکید دارد.
او میافزاید: «در یک صورت این کمکهای بشردوستانه میتواند مؤثریت خود را داشته باشد که هم پول به شکل فیزیکی داخل مارکت افغانستان شود یا این که از پول این کمکها از تولیدات داخلی افغانستان خریداری صورت بگیرد. در غیر این صورت، منفعت بیشتر را کشورهایی میبرند که از آن جا مواد خریداری شده و به افغانستان انتقال داده میشود.»
این در حالی است که بر اساس گزارش اخیر برنامهی توسعهای سازمان ملل متحد در افغانستان، هماکنون از هر ۱۰ شهروند افغانستان، هفت تن آنان توانایی تأمین نیازهای نخستین زندگی خود را به دلیل وضعیت بد اقتصادی ندارند.