پس از گذشت هفتهها از زمین لرزهی مرگبار کنر، شماری از باشندگان بخشهای آسیبدیده در این ولایت از دسترسینداشتن به آب آشامیدنی شکایت دارند.
این خانوادهها که در اردوگاههای موقتی زندگی میکنند، میگویند که به آب کافی و صحی دسترسی ندارند و آبهایی که از طریق تانکرها به آنها توزیع میشود، مزه و بوی نامطلوبی دارد.
طارقالله، باشندهی ولسوالی نورگل کنر که در اردگاه موقتی زندگی میکند، میگوید آبی که از سوی تانکرهای آب به آنها توزیع می شود، پس از سه روز قابل استفاده نیست. «آب پاک نداریم؛ در تانکر آب میآورند و مزهی آب خراب میباشد و صحی نیست؛ میخواهم برای ما کمک صورت گیرد.»
محمدعیسا، دیگر باشندهی نورگل کنر، میگوید: «به آب کافی دسترسی نداریم؛ آبی که دو سه روز بعد در تانکرها میآروند مزهی خراب دارد؛ سرپناه هم نداریم؛ از حکومت و مؤسسهها میخواهیم به ما کمک کنند.»
خانمحمد، باشندهی روستای «مزاردره» در نورگل، از حکومت میخواهد که برای آسیبدیدگان زمینلرزه، چاه آب حفر کند. «مشکلات زیاد داریم؛ خانه و آب نداریم، ؛ یک تانکر آب میآید به ۱۰ خانواده و برای همه بس نمیکند؛ برای ما چاهای آب حفر کنند تا مشکلات ما حل شود.»
در همین حال شماری از پزشکان، میگویند که استفاده از آب غیرصحی باعث بروز امراض گوناگون میان کودکان و بزرگسالان میشود.
رحیمگل درویش، پزشک داخلهی عمومی، میگوید که استفاده از آب غیرصحی سبب بروز مشکلات هضمی، التهاب گرده، جگر و حتا سبب مرگ در فرد میشود. این پزشک میافزاید: «آب ناپاک سبب امراض گوناگون در اطفال و بزرگسالان میشود؛ امراض سیستم هضمی، محرقه و زردی سفید در کودکان و زخم معده، روده و التهاب جگر و گرده در بزرگسالان از پیامد استفاده از آب ناپاک است.»
در همین حال قمرگل، مسئول یکی از اردوگاههای آسیبدیدگان زمینلرزه در ولسوالی نورگل کنر، میگوید که برای پاکی محیط اردوگاه تدابیری روی دست گرفته شده است. «در بخش نظافت ۳۰ کارگر گرفتیم و در سر هر کوچه ذخیرهی آب را نصب کردیم و یک سیستم ساختم که در صورت خالیشدن آب ذخیره دوباره پرشود.»
این نگرانی در حالی مطرح میشود که صندوق پشتیبانی از کودکان سازمان ملل متحد، اعلام کرده که بیش از ۲۱۲ هزار کودک پس از زلزلهی پسین در شرق افغانستان، در معرض خطر شدید ابتلا به اسهالات و بیماریهای ناشی از مصرف آب آلوده قرار دارند.
