شماری از کودکان کار در لوگر، به سلام‌وطندار می‌گویند که نان‌آوری ندارند و ناچار اند برای فراهم‌کردن نیازهای خانواده‌های شان، در مرکز و ولسوالی‌های این ولایت به انجام کارهای شاق تن بدهند. برخی از این کودکان برای کارکردن ناچار شده اند رفتن به مکتب را کنار بگذارند.
شفیع‌الله، کودکی ۱۲ساله است که برای درآوردن یک لقمه نان، در بازار سبزی‌فروشی شهر پل‌علم، مرکز لوگر، بارکشی می‌کند. او می‌گوید که با کراچی تک‌چرخش سودای شهروندان را جابه‌جا می‌کند و این گونه چند افغانی به دست می‌آورد تا به نیازهای خانواده‌ی پنج‌نفره‌اش رسیدگی کند.
شفیع‌الله، می‌افزاید: «من باشنده‌ی منطقه‌ی اشان‌پور شهر پل‌علم، مرکز لوگر هستم. از سه ماه به این سو کراچی دستی گرفته‌ام؛ گاهی ۲۰۰ افغانی و گاهی ۳۰۰ افغانی درآمد دارم. پیشنهادم این است که به ما در کنار آموزش، زمینه‌ی کار نیز مساعد شود.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
مانند شفیع‌الله ده‌ها کودک دیگر نیز در بازار سبزی‌فروشی شهر پل‌علم، سرگرم بارکشی استند؛ در حالی که می‌توانستند پشت میز صنف درسی مکتب بنشینند و برای آینده‌ی شان روشنایی بخرند.
صدیق‌الله نُه‌ساله، یکی از این کودکان است که سرپرست ندارد و به دلیل ناداری، مکتب را ترک کرده است. او می‌گوید که با کراچی تک‌چرخش در شهر پل‌علم بار دیگران را جابه‌جا می‌کند و در پایان روز، ۷۰ یا ۱۰۰ افغانی در جیبش می‌ماند. او از حکومت سرپرست و نهادهای امدادرسان می‌خواهد که در کنار فراهم‌کردن فرصت‌های آموزشی به کودکان کار در لوگر، زمینه‌ی کار را نیز به آن‌ها فراهم کنند.
صدیق‌الله، می‌افزاید: «من کراچی دارم؛ از روی مجبوریت آمده‌ام. در خانه کسی دیگری برای کسب درآمد ندارم؛ دو سال می‌شود که این کار را می‌کنم. از صبح تا حالا فقط ۷۰ افغانی درآمد داشته‌ام. خواست ما این است که به ما زمینه‌ی تحصیل و کار فراهم شود.»
قطب‌الدین، فعال اجتماعی در لوگر، می‌گوید که بحران اخیر بی‌کاری و ناداری در افغانستان، سبب شده است که صدها خانواده از سر ناچاری کودکان زیرسن شان را به کارگری بفرستند. او از حکومت سرپرست می‌خواهد که خانواده‌های نیازمند را زیر پوشش کمک‌های دوام‌دار قرار داده و مانع کار شاق کودکان شود.
این فعال اجتماعی، می‌افزاید: «باور کنید که در مندوی سبزی ولایت لوگر کودکانی را می‌بینید که به کار گماشته شده اند؛ در حالی که حتا نباید از خواب بیدار می‌شدند. برای حل این مشکل، تنها حکومت می‌تواند کمک کند. وقتی می‌بینید کودکی که وزن و کراچی در دست دارد و ۱۵ من بار را بلند کرده، این‌ها بیشتر یتیم، فقیر و بدون سرپرست هستند.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
جان‌محمد طلحه، رییس کار و امور اجتماعی لوگر، نیز با پذیرش کار شاق کودکان خانواده‌های نادار در مرکز و برخی ولسوالی‌های دوردست این ولایت، می‌گوید که تلاش می‌شود در همکاری با نهادهای امدادرسان، مشکلات اقتصادی خانواده‌هایی برطرف شود که کودکان شان را جای مکتب به انجام کارهای شاق می‌فرستند.
او می‌افزاید: «در لوگر واقعاً شماری از کودکان مصروف کارهای شاق هستند. دلیلش هم این است که در این ولایت خانواده‌های زیادی از فقر، یتیمی و بی‌سرپرستی رنج می‌برند. برای این کودکان در کنار آموزش، حمایت مالی نیز ضروری است و ما در این زمینه با نهادها و مؤسسه‌های مختلف همکاری می‌کنیم.»
ناداری و بی‌کاری فراگیر از یک سو و نداشتن سرپرست سالم و توانا در خانواده‌های زیادی در سوی دیگر، سبب شده است که هزاران کودک در سراسر افغانستان جای تمرکز به آموزش و تفریح، کمر کارگری بسته و بار گران نان‌آوری برای خانواده‌های شان را به دوش بکشند.
