شماری از خانواده‌ها در دل پایتخت، زمستان را در خانه‌هایی بدون در و پنجره و دست‌رسی‌داشتن به هیچ گونه امکانات گرمایشی سر می‌کنند. ۱۵ خانواده در اردوگاه/کمپ «تجوا» در چهارراه «گل‌سرخ» شهر کابل، در اتاقک‌هایی بدون در و پنجره و سقف‌های شکسته، شب‌وروز شان را می‌گذرانند. بیشتر این شهروندان در اتاق‌های شان، فرشی برای هموارکردن ندارند و روی زمینی نم‌زده زندگی می‌کنند. کودکان این خانواده‌ها، پیراهن مناسبی ندارند و با پاهای برهنه، روی زمین مرطوب اتاق و بیرون اتاق شان، راه می‌روند.
هفته‌گل محمدی، مردی در این اردوگاه، با گلایه از وضعیت رقت‌بار زندگی خانواده‌اش، می‌گوید: «مجبوریت از هر چیز است. خانه نیست، زیر ترپال زندگی می‌کنیم. از سقف چکک می‌کند، حداقل ترپالی باشد که به ما سرپناه شود. مشکلات کودکان ما نیز زیاد است، یکی‌اش کرتی و دیگری کفش ندارد، هیچ چیز ندارند. شش کودک دارم و یک کودکم معیوب است. برف و باران که می‌بارد، خانه‌ی ما تر می‌شود و سرپناه درست نداریم، سوخت نیست.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
ظریفه، مادر هفته‌گل، با نشان‌دادن اتاقک نم‌زده‌ای که در آن زندگی می‌کنند، می‌گوید: «نه غذا داریم و نه آب. اگر غذای یک وقت را پیدا کنیم، برای دو وقت دیگر از نان خبری نیست. نه پول داریم، نه چای و نه شکر، هیچ چیزی نداریم، آیا این زندگی است؟ خانه‌ی ما سقف ندارد و چکک می‌کند، جارو و آشغال و سایر چیزها را در سقف گذاشته‌ایم. در زیر فرش هم پلاستیک هموار می‌کنیم و زندگی خود را می‌گذرانیم.»
همین گونه، قادر ۱۲ ساله، کودکی که در این اردوگاه زندگی می‌کند، می‌گوید: «برای ما هیچ چیز نیست، نه چپلک داریم و نه کفش، همین طور به هر جا می‌رویم. نان نداریم، کار هم می‌کنم، کراچی‌رانی می‌کنم. تا شب که می‌آیم، تنها ۱۰ افغانی به دست می‌آورم.»
زرین‌گل هشت ساله، دیگر کودکی که در این اردوگاه زندگی می‌کند، نیز می‌گوید: «ما نان و آب، کفش و خانه هم نداریم. آشغال جمع می‌کنیم و مشکلات ما همین طور است.»
در همین حال، دفتر هم‌آهنگ‌کننده‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی سازمان ملل متحد (اوچا)، نیز گفته است که ۱۸ درصد شهروندان افغانستان در پناه‌گاه‌هایی کامل آسیب‌دیده و ۵۶ درصد شهروندان نیز در پناه‌گاهای نیمه‌آسیب‌دیده زندگی شان را سر می‌کنند و به سرپناه و مواد گرمایشی، نیاز فوری دارند تا سلامتی شان تهدید نشود.
با این حال، عبدالرحمان حبیب، سخن‌گوی وزارت اقتصاد، می‌گوید که این وزارت تلاش دارد برای بهبود وضعیت معیشتی شهروندان برنامه‌هایی را روی دست بگیرد.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
او می‌افزاید: «برای رفع این معضلات نیاز است تا وزارت‌خانه‌های مختلف و اداره‌های ذی‌ربط به طور مشترک روی برنامه‌هایی کار کنند که سبب بهبود وضعیت مردم می‌شود. چه در بخش معیشتی یا در بخش تهیه‌ی خانه و مسکن، نیاز است پروژه‌هایی تطبیق شود تا زمینه‌ی کار به مردم فراهم شود. تلاش می‌کنیم برای سال آینده روی پروژه‌هایی کار کنیم که سبب ایجاد کار به مردم و بهبود وضعیت آنان شود.»
این در حالی است که سازمان ملل متحد، به تازگی با اختصاص ۲۵۰ میلیون دالر به کشورهای قحطی‌زده، گفته است که افغانستان نیز در میان این کشورها قرار دارد.
