شماری از دامداران در پنجشیر، با نگرانی از نبود بازار برای فروش لبنیات شان، میگویند که این وضعیت آنان را با مشکل روبهرو و از کار در بخش دامداری دلسرد کرده است.
خالمراد ابراهیمی، دامدار در ولسوالی درهی پنجشیر، میگوید که با درآمدی اندکی که از فروش لبنیاتش به دست میآورد، به دشواری میتواند نیازهای خانوادهی دهنفرهاش را تأمین کند. به گفتهی این دامدار: «هر خانواده گاو و بز نگهداری میکند؛ اما ما هیچ فروش از لبنیات خود نداریم و تنها ماست و پنیر را میفروشیم کیلو ۴۰ افغانی پنیر را و روغن زرد را سیر ۲۴۰۰ افغانی. اتحادیه برای فروش لبنیات ما وجود ندارد.»
سلاموطندار را در اکس دنبال کنید
سهراب، دیگر دامدار نیز، میگوید که اگر حکومت از دامداران پشتیبانی و زمینه را برای فروش و پروسس معیاری لبنیات آنان فراهم کند، دامداران میتوانند تولیدات این ولایت را به بیرون از کشور نیز، صادر کنند. او میافزاید: «خوراکهی لازم برای حیوانات رسانده نمیشود؛ دارو برای شان نیست؛ القاح مصنوعی متأسفانه در داخل پنجشیر نیست؛ گاوهای زراعتی را به بسیار پول گزاف خریداری میکنند؛ بازار برای شان ایجاد شود.»
این دامداران، از ریاست زراعت، آبیاری و مالداری پنجشیر، میخواهند که بازار مناسب را برای فروش لبنیات شان ایجاد کند.
فضلالله دیوبندی، رییس زراعت، آبیاری و مالداری پنچشیر اما میگوید این ریاست بودجهی کافی برای توزیع دستگاههای جمعآوری شیر در اختیار ندارد. «مقدار ۲۲ هزار و ۲۳۱ لتیر شیر به ارزش بیش از ۶۰۰ هزار افغانی در پنجشیر تولید شده است؛ متأسفانه ما بودجهای برای ایجاد مراکز پروسس شیر نداریم و از طریق مؤسسههای همکار مواد خوراکی حیوانی و تخم شبدر توزیع کردهایم.»
سلاموطندار را در تلگرام دنبال کنید
ملتان زرهور، کارشناس امور دامداری، میگوید که پشتیبانی از دامداران و فراهمکردن بازار فروش برای لبنیات آنان، میتواند زمینه را برای رشد تولیدات داخلی فراهم کند. «دولت باید اتحادیهی مالداران و مرکزهای جمعآوری محصولات لبنی را ایجاد کند؛ خوراکهی متراکم برای گاوها توزیع و کلینیکهای سیار را فعال کند؛ به خاطری اصلاح نسل حیوانات باید القاح مصنوعی را ترویج کند.»
دامداری، بخشی بزرگی از اقتصاد افغانستان را تشکیل میدهد و بسیاری از شهروندان به ویژه در بخشهای دوردست سرگرم کار در این بخش اند و از این طریق نیازهای خوراکی و غیرخوراکی شان را فراهم میکنند.