در حالی که دو هفته از زمینلرزهی مرگبار و ویرانگر در کنر میگذرد، شماری از زلزلهزدگان میگویند که هنوز کمکهای بنیادی به آنها نرسیده است.
این زلزلهزدگان میافزایند با وجود آن که میلیونها افغانی کمک به نام شان از سوی نهادهای مختلف جمعآوری شده؛ اما این کمکها به گونهی منظم توزیع نمیشود. سیبدیدگان زمینلرزه از حکومت میخواهند تا روند کمکرسانی شفاف و عادلانه شود تا بتوانند خانههایی برای زندگی بسازند و از مشکلهای کنونی بیرون شوند.
عبدالله، باشندهی درهی «دیوهگل» ولسوالی نورگل کنر، میگوید که هنوز با دشواریهای پس از زمینلرزه دستوپنجه نرم میکند و نیازمند کمک فوری است. «آن گونه که باید، به ما کمک نمیشود. ما به مواد خوراکی و وسایلی نیاز داریم که مشکلهای ما را حل کند. از مسئولان میخواهیم که به ما کمک کنند، زیرا زمستان در پیش است، خانههای ما ویران شده و دیگر نمیتوانیم در این وضعیت درست زندگی کنیم.»
رحیمجان، یکی دیگر از باشندگان ولسوالی نورگل که خانهاش به گونهی کامل تخریب شده و بخشی از خانوادهاش اکنون در اردوگاه موقت «زربابا» بهسر میبرند، نیز وضعیت دشوار خود را چنین شرح میدهد: «این جا با کمبود آب و برق روبهرو استیم، رسیدگی به نان هم درست صورت نمیگیرد؛ به برخی میرسد و به برخی دیگر نه و مردم گرسنه میمانند. ما سرپناه نداریم، کمپل، بستر و فرش در اختیار مردم نیست و خانوادهها ناگزیر در فضای باز شبوروز میگذرانند.»
با این حال، مسئولان محلی کنر میگویند که کمکها در یک سازوکار منظم به زلزلهزدگان توزیع میشود.
ضیاالرحمان اسپینغر، آمر اطلاعات ریاست اطلاعات و فرهنگ کنر، میگوید: «در مناطق زلزلهزدهی مزار و درهی دیوهگل، روند توزیع کمکها با سرعت و شفافیت پیش میرود. این کمکها شامل مواد خوراکی، غیرخوراکی و نقدی است که هر روز توسط کمیسیونهای موظف و تعیینشده، به صدها خانواده به گونهی شفاف و منظم توزیع میشود.»
در زمینلرزهی کنر که دو هفته پیش رخ داد، به شمول زنان و کودکان بیش از دو هزار و ۲۰۰ تن جان باختند، بیش از سه هزار و ۶۰۰ تن زخمی شدند و نزدیک به هفت هزار خانهی رهایشی بهگونهی کامل یا نسبی ویران شد.






