امسال در حالی از اول می، روز جهانی کارگر در افغانستان بزرگ‌داشت می‌شود که کارگران با چالش‌های گوناگون از جمله نداشتن امنیت شغلی و رعایت‌نشدن حقوق شان روبه‌رو اند.
شماری از کارگران در شهر کابل، می‌گویند که به دلیل ثابت‌نبودن کار و کم‌بودن حقوق کارگری، توانایی تأمین نیازهای زندگی و رسیدگی به مشکلات بهداشتی شان ندارند.
اجمل، باشنده‌ی ناحیه‌ی دهم شهر کابل که ۳۵ سال دارد و برای یافتن کاری به چهارراه حاجی یعقوب آمده، می‌گوید که به دشواری می‌تواند در ماه چهار روز کار گیر بیاورد که مزد آن نیز ناچیز است. او که شغلش رنگ‌مالی و نان‌آور خانواده‌ی شش‌نفره است، می‌افزاید: «در گذشته ما روز هزار افغانی مزد داشتیم؛ در سه سال گذشته مزد ما ۵۰۰ افغانی شده که با این پول نمی‌شود مشکلات زندگی را حل کرد؛ گاهی به دلیل نداشتن پول کودکانم بیمار شدند و نتوانستم پیش داکتر ببرم.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
مجتبا، کارگر دیگری که شش سال از کارگری‌اش در ساختمان‌ها می‌گذرد، می‌گوید که به دلیل رعایت‌نشدن دستورهای ایمنی برای حفاظت از کارگران در ساحه‌ی کار و بی‌توجهی به آن، دچار برق‌گرفتگی و پرت‌شدن از بلندمنزل شده است. «یک سال پیش هنگام کار در ساختمانی از بالا پایین افتادم و دستم پاره شد؛ دست‌مزدم را داده و گفت برو کار نمی‌توانی؛ این مسائل به صاحب کار ارزش ندارد؛ کارهایی که در شرکت باشد، توجه می‌کند؛ اما در کار در خانه‌ها توجه نیست؛ کمربند و دست‌کش ندارند.»
همین گونه، نیک‌محمد ۴۸ساله، کارگر در تایمنی شهر کابل، می‌گوید که پایین‌بودن درآمدش سبب شده که با بیماری‌اش کنار بیاید و برای پرداخت کرایه‌ی خانه و دیگر نیازهای خانواده‌ی ۱۴نفره‌اش، دست نیاز به دیگران دراز کند. او که ۲۵ سال از کارگری‌اش می‌گذرد، می‌افزاید: «یک هفته شده پادرد و سردرد استم؛ وقتی داکتر بروم، چگونه پول آن را بپردازم؛ چون در جریان ۱۰ روز تنها دو روز کار پیدا می‌کنم؛ یک ماه شده صاحب خانه‌ی ما گفته که پول بدهید یا بیرون شوید؛ اما نتوانستم خانه یا پول پیدا کنم؛ کرایه‌ی خانه بسیار بلند است.»
این کارگران، از حکومت سرپرست می‌خواهند که در بخش تأمین امنیت شغلی و افزایش حقوق شان توجه کند.
در بیش از سه سال گذشته و با توقف شماری از پروژه‌های ساخت‌وساز داخلی و بیرونی در افغانستان، کارگران زیادی بی‌کار شده یا میزان حقوق شان کاهش یافته است.
با این همه، اتحادیه‌ی ملی کارگران، با پذیرفتن چالش‌ها در برابر کارگران افغانستان، می‌گوید که این نهاد برای دادخواهی از حقوق کارگران و حل مشکلات آنها با وزارت کار و امور اجتماعی و سازمان بین‌المللی کار، اقدام‌هایی را انجام داده است.
عبدالمتین مولوی‌زاده، رییس اتحادیه‌ی ملی کارگران، می‌گوید: «نظر به قوانین بین‌المللی تلاش می‌کنیم که مشکلات کارگران را حل کنیم؛ در این بخش با نهادهای هم‌کار گفت‌وگو کردیم و آنها از همکاری با ما اطمینان داده اند تا مسائل و مشکلات کارگران حل شود.»
هرچند آمار دقیقی از شمار کارگران در افغانستان در دست نیست؛ اما اتحادیه‌ی ملی کارگران، می‌گوید که تا اکنون سه میلیون و ۵۰۰ هزار کارگر در این اتحادیه ثبت شده و روند ثبت کارگران ادامه دارد.
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
وزارت کار و امور اجتماعی حکومت سرپرست اما می‌گوید که برای تأمین حقوق کارگران و بهبود شرایط زندگی آنها، قانون کار تدوین و برای توشیح به رهبری امارت اسلامی فرستاده شده است.
سمیع‌الله ابراهیمی، سخن‌گوی این وزارت، می‌گوید: «ما برای رفع مشکلات کارگران در تلاش استیم تا حقوق آنان تأمین شود؛ کار روی قانون کار تمام شده؛ این قانون با کمک از قانون دوره‌ی گذشته ترتیب شده و برای تأیید به رهبر امارت اسلامی فرستاده شده است.»
اول می در ۱۸۸۶ برای پشتیبانی از حقوق کارگران به عنوان روز جهانی کارگر نام‌گذاری شده است. در سال روان، از این روز با شعار «صحت و مصونیت در کار» بزرگ‌داشت می‌شود.
