از روز جهانی محو خشونت در برابر زنان (۲۵ نومبر)، در حالی بزرگ‌داشت می‌شود که زنان در افغانستان، با گونه‌های مختلف خشونت‌ روبه‌رو اند.

شماری از زنان در شهر کابل، با شکایت از روبه‌روبودن با خشونت در محیط خانه، می‌گویند که پس از بازماندن از تحصیل و دورشدن از اجتماع، با گونه‌های خشونت میان خانواده روبه‌رو شده اند.

ساره‌ی ۲۴ساله، باشنده‌ی تایمنی شهر کابل، به سلام‌وطندار می‌گوید که به دلیل دختربودنش، از سوی خانواده‌اش مورد خشونت روانی قرار می‌گیرد. او، می‌افزاید: «فامیلم اجازه نمی‌دهد در هر محفل شرکت کنم یا آزادانه هم‌راه دوستانم به خرید بروم. هرچند این موضوع در گذشته هم در فامیل وجود داشت؛ ولی در دو سال گذشته بیش‌تر شده؛ گاهی که مقاومت می‌کنم، حتا با برخورد فیزیکی نیز روبه‌رو می‌شوم.»

سلام‌وطندار را در شبکه‌ی «ایکس» دنبال کنید

همین گونه، شایسته‌ی ۲۸ساله، باشنده‌ی ولسوالی صیاد سرپل که مادر دو فرزند نیز است، می‌گوید که پس از عروسی، بارها خشونت‌های شدید فیزیکی را از سوی شوهرش تجربه کرده است. او، می‌افزاید: «پنج سال است که ازدواج کردم؛ در این مدت من روز خوش را ندیدم، زیاد لت‌وکوب می‌شوم ؛ حتا خواهران شوهرم هم مرا طعنه می‌دهند و تهدید می‌کنند. این وضعیت زندگی را برای خودم و کودکانم سخت کرده است.»

از سویی هم، شماری از زنان، می‌گویند که نبود نهادی که به خشونت در برابر زنان رسیدگی کند، سبب شده است که آن‌ها به گونه‌ی دوام‌دار مورد خشونت قرار بگیرند.

زرین‌گل، باشنده‌ی ولسوالی دولت‌یار فاریاب، می‌گوید با این که از خشونت شدید از سوی خانواده‌ی شوهرش رنج می‌برد؛ اما هیچ نهادی برای رسیدگی به مشکلاتش وجود ندارد. او، می‌افزاید که شوهرش بی‌کار نیز است و زندگی دشواری را سپری می‌کند. «دو سال از عروسی‌ام می‌گذرد، شوهرم بی‌کار است و فامیل شوهر زیاد ظلم می‌کند. روزگار سخت را تیر می‌کنیم، بارها خواستم شکایت کنم؛ ولی به کجا باید این شکایت را ببرم؟ هیج کسی صدای ما را نمی‌شنود.»

در سوی دیگر، تهمینه منگل، فعال حقوق زن، می‌گوید که برای کاهش خشونت در برابر زنان، نیاز است تا نهادهای دفاع از حقوق زنان ایجاد و به پرونده‌های خشونت در برابر آن‌ها به گونه‌ی جدی رسیدگی شود.

این فعال حقوق زن، می‌افزاید که در این زمینه باید برنامه‌های آگاهی‌دهی نیز ارائه شود. «مبارزه در برابر کار درازمدت نیازمند برنامه‌های گسترده است، نیاز است که به لحاظ حقوق بشری و حقوقی آگاهی‌دهی صورت بگیرد. مردم از کیفرهای جزایی خشونت در برابر زنان آگاه باشند و حکومت هم یک مرجع خاص را برای رسیدگی به قضایای خشونت ایجاد و در برابر عاملان آن جدی برخورد کند.»

در بیش از دو سال گذشته، سازمان‌های حقوق بشری و مدافع حقوق زنان، بارها گفته اند که حقوق زنان در افغانستان نقض می‌شود. به گفته‌ی این سازمان‌ها، زنان و دختران در این مدت، با خشونت‌های مختلف از جمله ازدواج‌های اجباری و زیرسن روبه‌رو بوده اند.

سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید

با این حال، ذبیح‌الله مجاهد، سخن‌گوی امارت اسلامی، می‌گوید که حکومت سرپرست به پشتیبانی از حقوق زنان و جلوگیری از خشونت در برابر آن‌ها، متعهد است. او، می‌افزاید که در بیش از دو سال گذشته پرونده‌هایی نیز، در پیوند به خشونت در برابر زنان ثبت شده است.

آقای مجاهد، می‌گوید: «هرنوع خشونت در برابر زنان ممنوع است و تمام محاکم مامور است که هر جایی اگر رویداد خشونت دیده می‌شود، اقدام کند. در این راستا به بددادن دختران، ازدواج‌های جبری یا ظلم‌وستم از سوی خانواده‌ها مورد توجه حکومت است. رویدادهایی را هم داریم از این قضایا، زندانی‌هایی را هم داریم.»

سازمان عفو بین‌الملل، امروز، کارزار ۱۶روزه‌ای را زیر نام «برای زنان افغان صحبت کنید» برای پشتیبانی از زنان و دختران در افغانستان، راه‌اندازی کرده که تا دهم دسمبر ادامه خواهد داشت.

مرتبط با این خبر:

به اشتراک بگذارید:
تحلیل‌های مرتبط

اخبار و گزارش‌های سلام وطن‌دار را از شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید: