با پیشرَوی طالبان در بخشهای زیادی از شمال و شمالشرق کشور و سقوط شماری از ولسوالیها و مرکزهای چندین ولایت بهدست جنگجویان این گروه، محمداشرف غنی، رئیسجمهور به بار دوم به بلخ سفر کرد.
این سفر در حالی انجام میشود که پیش از آن، رئیسجمهور دیدار و ملاقاتهایی با رهبران سیاسی کشور داشت.
از نظر آگاهان سیاسی، سفرهای پیدرپی رئیسجمهور به شمال کشور نشان میدهد که آقای غنی در صدد ایجاد یک قرارگاه جدید دفاعی در شمال کشور است تا جنگ شمال را از آنجا رهبری کند.
سلاموطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
حکیم ناظم، آگاه سیاسی میگوید که ایجاد قرارگاه جدید دفاعی در شمال کشور، وضعیت جنگ را به نفع دولت افغانستان تغییر میدهد. به گفتۀ او، شمال کشور از هر لحاظ استراتژیک و حساس است و اگر این حوزه بهطور کامل بهدست طالبان بیفتد، کشور از لحاظ اقتصادی در وضعیت بدی قرار خواهد گرفت.
طارق فرهادی، دیگر آگاه سیاسی به این باور است که اگر وضعیت امنیتی بهبود نیابد، ممکن است طالبان به زودترین فرصت به کابل حمله کنند. به گفتۀ آقای فرهادی، طالبان میتوانند با استفاده از گذرگاههایی که در ادارۀشان است، کابل را محاصرۀ اقتصادی کنند.
او میافزاید که دولت نباید به طالبان اجازه دهد تا بندر حیرتان را که از لحاظ اقتصادی اهمیت بسیاری دارد، تصرف کنند.
رئیسجمهور صبح امروز روانۀ بلخ شد و با جمعی از متنفذان، مسئولان خیزشها و بسیجهای مردمی و احزاب و مقامهای سیاسی دیدار و گفتوگو داشت. در این دیدار مسئولان یادشده، پیشنهادهایشان را در زمینۀ پیشبرد هرچه بهتر جنگ، دفاع از کشور و دفع و طرد حملههای دشمن، با رئیسجمهور شریک کردند.
سلاموطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
محمد امیری، معاون سخنگوی ریاستجمهوری، هدف از سفر رئیسجمهور به بلخ را مدیریت و تنظیم جنگ در شمال میخواند و میگوید، «رئیسجمهور غنی امروز در راس یک هیأت عالیرتبه به ولایت بلخ تشریف آوردند. هدف این سفر بررسی وضعیت عمومی و امنیتی زون شمال بود. علاوه بر جلسات امنیتی، با رهبران جهادی و سیاسی جلسه داشتند و در مورد چهگونهگی بسیج مردمی انسجام و تجهیز خیزشهای مردمی تحت چتر نیروهای امنیتی و دفاعی کشور بحث و تبادل نظر نمودند.»
سفر رئیسجمهور به بلخ در حالیست که از تمامی ولایتهای شمالی، تنها مرکزهای بلخ و فاریاب با چند منطقۀ دیگر در کنترل دولت است.
به باور آگاهان سیاسی، تنها راهی که اکنون برای نجات افغانستان وجود دارد، سرعتبخشیدن به گفتوگوهای صلح است؛ زیرا ادامۀ جنگ فاجعۀ انسانی بزرگی در کشور به بار خواهد آورد.