پس از ده سال رکاب‌زنی، اکنون با پنج تن از دوستانش تصمیم گرفته‌اند فاصلۀ بیش از ۱۰۰۰ کیلومتری هرات_کابل را سوار بر دوچرخه‌های‌شان رکاب بزنند. رکاب‌زنی با پیام صلح، امنیت و هم‌دلی. عزیزاحمد نجفی‌زاده، یکی از شش دوچرخه‌سواری‌ست که امروز هرات را به قصد کابل ترک کرده‌اند.
سفر با دوچرخه و پیمودن مسیرهای طولانی، یکی از ورزش‌های جذاب در جوامع مختلف است که همه‌ساله جهان شاهد گروه‌هایی از این مسافران برای پیمودن شهرها و کشورهاست. این بار در افغانستان پس از جنگ، عده‌یی با اطمینان از امنیت شاهراه کابل_هرات، پا در رکاب دوچرخه‌های‌شان گذاشته‌اند تا بیش از یک‌هزار کیلومتر را به مقصد کابل رکاب بزنند.
سلام‌وطندار فارسی را در تلگرام دنبال کنید
نجفی‌زاده، جوانی که در این سفر دوستانش را هم‌راهی می‌کند، می‌گوید که به آرزوی صلح و تأمین امنیت در کشورش رکاب می‌زند و آرزو دارد روزی بتواند با دوچرخه‌اش به تمام ولایت‌های کشور سفر کند. او که امروز از مقابل ساختمان ولایت هرات سفرش را آغاز کرده و قرار است در شش شبانه‌روز مسیر هرات_کابل را بپیماید، آرزوی صلح و آرامش دارد. «یکی از آرزوهایم همین بود که در کشور ما آرام شود، امینت باشد، صلح و آرامی باشد که ما بتوانیم مسیر کابل را و امکان دارد که در سفرهای بعدی خود، کل افغانستان را رکاب بزنیم.»
سلام‌وطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
عزیزاحمد نجفی‌زاده که خسته از جنگ و تنش‌های قومی‌ست، می‌گوید که رکاب‌زنان هم‌دیگر را قبول دارند و می‌خواهند به همه نشان بدهند که تفاوت‌های زبانی یا نژادی، نمی‌تواند مانع هم‌دیگرپذیری آن‌ها باشد. «ما هم‌دیگر خود را قبول داریم؛ اگر پشتونیم، اگر فارسی‌ایم، اگر تاجیکیم، و اگر اوزبیکیم. ما میخواهیم نشان دهیم که به غیر از جنگ در افغانستان، دیگر کارها هم هست.»
او، رکاب می‌زند تا به جهان نشان بدهد که هویت افغانستان فقط جنگ نیست و اگر فرصت برای مردم آن فراهم شود، می‌توانند در بخش‌های مختلفی خود را به نمایش بگذارند. «ما به مردم و جامعۀ جهانی نشان می‌دهیم که مردم افغانستان جنگطلب نیستند، مردم افغانستان صلحدوست اند. از جنگ خسته شدند.» عزیزاحمد می‌گوید، «ما را بگذارند کشور ما آرام می‌شود.»
مسئولان فدراسیون دوچرخه‌سواران هرات، می‌گویند که این رکاب‌زنی ممکن ده روز را در بر بگیرد و دوچرخه‌سواران هر روز بیش از ۱۰۰ کیلومتر را رکاب خواهند زد.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
سیدعبدالله فطری، رئیس فدراسیون دوچرخه‌سواران هرات، هدف از این رکاب‌زنی ۱۰۰۰ کیلومتری را، انتقال پیام صلح، امنیت و هم‌دلی به کابل می‌داند؛ به پایتختی که چهار دهه شد گرد جنگ از چهره‌اش پاک نشده است.
شیراحمد عمار مهاجر، معاون والی هرات، از این اقدام دوچرخه‌سواران استقبال می‌کند و می‌گوید که آنان تلاش می‌کنند زمینههای بهتری برای ورزش‌کاران فراهم کنند. «ما تمام همکاری را می‌کنیم و زمینه را فراهم می‌کنیم که تا جوانان ما به هر ورزشی که علاقه دارند، بتوانند ادامه دهند.»
این نخستین تیم از دوچرخه‌سواران است که پس از تصرف افغانستان توسط امارت اسلامی، رکاب‌زنی‌شان را از هرات آغاز کرده‌اند.
