در آستانه‌ی سال تعلیمی جدید، شماری از دانش‌آموزان دختر بالاتر از صنف ششم در کابل، می‌گویند که هنوز امید پوشیدن یونیفورم مکتب را از دست نداده اند. نجمه نبی‌زاده، دانش‌آموز صنف یازدهم در یکی از مکتب‌های دولتی در شهر کابل که هنوز هم برای بازگشت به صنف درسی لحظه‌شماری می‌کند، می‌گوید که در بیش از یک سال‌ونیم پسین، پوشیدن پیراهن سیاه و چادر سفید برایش به یک آرزو بدل شده است. او که رؤیای وارد‌شدن به دانش‌کده‌ی کمپیوترساینس را در سر می‌پروراند، از امارت اسلامی می‌خواهد که با بازگشایی دروازه‌های مکتب‌های دخترانه، بگذارد که میلیون‌ها دختر افغان، به خواست‌های شان برسند. نجمه، می‌گوید: «ما نگران آینده‌ی خود هستیم. حکومت باید کاری کند که دختران بالاتر از صنف ششم نیز مانند پسران، به مکتب بروند و در پیش‌رفت کشور سهیم شوند. اگر دروازه‌های مکتب‌ها باز نشوند، آرزوهای ما کم‌کم نابود خواهد شد. جامعه‌ی جهانی هم باید امارت اسلامی را وادار کند تا دروازه‌های مکتب‌ها را باز کند.»
سمیرا حسینی، دانش‌آموز صنف دوازدهم، نیز با نگرانی از ادامه‌ی بسته‌ماندن مکتب‌ها به روی دختران، می‌گوید که دوربودن از آموزش، برنامه‌های زندگی‌اش را به هم ریخته و آینده‌اش را در معرض نابودی قرار داده است. او که برای کم‌کردن نگرانی‌هایش به نقاشی روی آورده است، می‌افزاید: «در ابتدا، نقاشی را با انگیزه‌ی ضعیف شروع کردم؛ چون دوربودن از مکتب بر روحیه‌ام تأثیر منفی گذاشته بود؛ اما بعد با تشویق خانواده و استادانم، انگیزه‌ام قوت گرفت. با آن هم، این کار نمی‌تواند جایگزین مناسبی باشد. من خیلی آرزوها داشتم که هنگامی که درس در مکتب را تمام کنم، پس از سپری‌کردن کانکور در رشته‌ی تحصیلی دل‌خواهم کامیاب شوم. بسته‌ماندن مکتب‌ها، سبب ایجاد ناخوشی‌ها برایم شده است.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
همین گونه، مژده ابراهیمی، دانش‌آموز دیگری که تنها یک سال به پایان دوره‌ی آموزشی‌اش مانده است، می‌گوید که با گذشت هر روز، اضطرابش برای بازگشایی دروازه‌های مکتب‌ها، بیشتر می‌شود. این دانش‌آموز، با انتقاد از واضح‌نبودن موقف امارت اسلامی برای بازگشایی مکتب‌های دخترانه، می‌گوید: «من واقعاً به خاطر تمام زحمت‌هایی که در جریان یازده سال گذشته کشیده‌ام، خیلی نگرانم. دورماندن از درس، سبب شده که به افسردگی گرفتار شوم. امیدوارم امارت اسلامی در سال پیش رو اجازه دهد دختران به مکتب بروند؛ چون هیچ کشوری بدون آموزش دختران پیش‌رفت نمی‌کند.»
در همین حال، شماری از فعالان حقوق زن، با نگرانی از ادامه‌ی بازماندن دختران از آموزش، می‌گویند که محروم‌شدن دختران از آموزش در تضاد با دستورها و ارزش‌های حقوق بشری است. حسنا رووفی، فعال حقوق زن، به سلام‌وطندار می‌گوید: «در هیچ قانون بین‌المللی، این موضوع مطرح نشده که دختران به آموزش دست‌رسی نداشته باشند. در قوانین سازمان‌های جهانی، بر آموزش دختران تأکید شده است. همین گونه، در اسلام مطرح شده که دختران حق آموزش را دارند.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
دانش‌آموزان دختر در حالی به بازگشایی مکتب‌های شان چشم دوخته اند که ۵۴۴ روز می‌شود آنان حق رفتن به مکتب و نشستن پای حرف‌های آموزگاران شان را از دست داده اند. با این که سازمان‌های بین‌المللی و کشورها، در یک سال‌ونیم پسین بارها از امارت اسلامی خواستار لغو فرمان ممنوعیت آموزش دختران شده اند؛ اما امارت اسلامی گفته است که مخالف آموزش دختران نیست و بسته‌ماندن مکتب‌های دخترانه، موقتی است.
