شماری از جوانان دانش‌آموخته در ننگرهار، با شکایت از بی‌کاری از حکومت سرپرست خواستار ایجاد فرصت‌های کاری اند. آن‌ها، می‌گویند که در صورت فراهم‌نشدن فرصت‌های کاری، جوانان زیادی ناچار می‌شوند که راه مهاجرت را در پیش بگیرند.
فضل‌هادی، باشنده‌ی ولسوالی بهسود ننگرهار که از دانش‌کده‌ی مهندسی دانش‌گاه ننگرهار فارغ شده است، می‌گوید که در چند سال گذشته به ده‌ها نهاد حکومتی درخواست کار داده؛ اما از هیچ کدام این نهادها پاسخ مثبت نگرفته است.
او، می‌افزاید که استخدام در بیشتر اداره‌ها بر اساس شناخت است و شفافیت در این بخش وجود ندارد. «از زمانی که فارغ شده‌ام، بی‌کارم؛ در شرایط سخت درس خوانده‌ام؛ با وجودی این همه زحمت هنوز دنبال وظیفه می‌گردم؛ بی‌کاری به اندازه‌ای است که کار ساده هم پیدا نمی‌شود.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
ملت دانش، جوان دیگری که از رشته‌ی زبان و ادبیات پشتوی دانش‌گاه ننگرهار فارغ شده است نیز، می‌گوید که با تلاش‌های زیاد نتوانتسه در هیچ یک از اداره های حکومتی یا غیرحکومتی وطیفه بگیرد.
او می‌افزاید که اگر جوانان تحصیل‌کرده نتوانند کاری به خود شان دست‌وپا کنند، راه مهاجرت را در پیش خواهند گرفت. «بسیاری از مردم را که ما می‌بینیم دزدی می‌کنند به خاطر بی‌کاری؛ شماری هم به مصرف مواد مخدر رو می‌آورند یا بسیاری از عمل‌های نادرست دیگر را انجام می‌دهند که این در جامعه مشکلات را ایجاد می‌کند.»
در سوی دیگر، سعیداحمد بنوری، معاون والی ننگرهار، می‌گوید که نهادهای حکومتی وعده می‌سپارد که زمینه‌ی کار به جوانان را در اداره‌های حکومتی و غیرحکومتی فراهم کند.
او، می‌افزاید که در مقایسه با گذشته، استخدام‌ها در اداره‌های حکومتی و غیرحکومتی شفاف شده؛ اما با آن هم تلاش می‌شود که نظر به نیاز به جوانان زمینه‌ی کار فراهم شود.
«تا اکنون ما در مرکز و ولسوالی‌ها بسیاری از افراد مسلکی را به کار استخدام کرده‌ایم که بست‌های زیادی را پر شده است؛ برخی از بست‌ها که باقی مانده ما کوشش داریم که افراد تحصیل‌کرده را جذب کنیم.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
در همین حال، آگاهان مسائل اقتصادی، می‌گویند که برای شگوفایی اقتصادی افغانستان، نیاز است که که به همه افراد واجد شرایط کار، زمینه‌ی کار فراهم شود.
اسدالله احمدزی، آگاه مسائل اقتصادی، می‌گوید: «حکومت باید زمینه‌ی کار را به مردم فراهم کند؛ این کار سبب رشد اقتصادی و افزایش باور مردم نسبت به حکومت می‌شود؛ اگر به مردم زمینه‌ی کار فراهم نشود، فاصله میان حکومت و مردم بیشتر می‌شود.»
افزون بر ننگرهار، در شمار زیادی از ولایت‌ها، شهروندان از بی‌کاری شکایت دارند و جوانان دانش‌آموخته و بی‌سواد زیادی، همه ساله برای تأمین نیازهای خانواده‌ی شان به گونه‌ی قاچاقی به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند.
