آرزو وداع، زنی که نزدیک به دو دهه در جامعه‌ی رسانه‌ای، سینما و تئاتر فعالیت داشته، امروز با چالش‌های اقتصادی و روانی سختی روبه‌رو است و تلاش می‌کند از این مشکل بیرون برآید. او سه سال می‌شود بی‌کار شده، در این مدت تمام لوازم دفترش را به فروش رسانده و صرف مصارف زندگی و درمانش کرده است.
بهار می‌گوید که مکتب، هم‌صنفان و آموزگارانش را چنان دوست دارد که حاضر است حتا روزهای جمعه نیز به مکتب برود. با گفتن این حرف، بغض گلوی بهار را می‌فشارد و اشک محوطه‌ی چشم‌هایش را که داد از معصومیت کودکانه می‌زند، احاطه می‌کند و می‌گوید نمی‌داند پس از دو ماه آینده جای خالی مکتبش را با چه پر کند.
در پی تحولات پسین سیاسی و نظامی در افغانستان و محدودیت‌های تحصیلی و اجتماعی بر زنان، شماری از دختران در این کشور به تنهایی اقدام به مهاجرت کرده اند. سلام‌وطندار در گفت‌وگو با ۱۸ دختر که به تنهایی مهاجرت کرده اند، دریافته است که این دختران چالش‌های روانی، جسمی و اجتماعی را در مسیر مهاجرت تجربه کرده اند.
مریم (نام مستعار)، دختری در هرات است که پس از بسته‌شدن مکتب‌ها به روی دانش‌آموزان دختر بالاتر از صنف ششم در کشور، دچار افسردگی شده است. او می‌گوید: «از روزی که مکتب‌ها بسته شده، هیچ طاقت و قرار ندارم؛ فکر می‌کنم چیزی را گم کرده‌ام. دیگر هیچ آرزویی ندارم؛ فکر می‌کنم تمام دل‌خوشی‌هایم نابود شده است.»
شماری از آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه‌ی مرگ‌بار در ولسوالی زنده‌جان هرات، می‌گویند که با گذشت یک سال از وقوع زمین‌لرزه در این ولسوالی، هنوز به امکانات نخستین زندگی دست‌رسی ندارند. محمدعلی، باشنده‌ی ولسوالی زنده‌جان، می‌گوید که نبود سرپناه، آب آشامیدنی و مرکزهای درمانی، آنان را با مشکل روبه‌رو کرده است.
نتیجه‌ی گفت‌وگوی سلام‌وطندار با ۳۰ زن که از داشتن سواد محروم شده اند، نشان می‌دهد که دلیل‌های گوناگون سبب شده است تا این زنان بی‌سواد بمانند. از میان این زنان، ۱۳ تن محدودیت‌های خانوادگی، نُه تن مشکلات اقتصادی، شش تن نبود شرایط مناسب و جنگ در کشور را دلیل محروم‌شدن شان از سواد عنوان می‌کنند و دو تن دیگر نیز دلیل بی‌سوادماندن شان را یاد نکرده اند.
نتیجه‌ی گفت‌وگوی سلام‌وطندار با ۸۰ زن که ۴۰ تن آن‌ها در سه سال پایانی حکومت جمهوری و ۴۰ تن دیگر پس از تحولات سیاسی پسین ازدواج کرده اند، نشان می‌دهد که ازدواج‌های اجباری در سه سال گذشته افزایش یافته است. از میان ۴۰ زنی که پس از تحولات سیاسی پسین ازدواج کرده اند، ۳۹ تن به اجبار و به خواست خانواده‌های شان ازدواج کرده اند.
در نتیجه‌ی انفجار یک گلوله‌ی راکت به‌جامانده از جنگ‌های گذشته در سرپل، پنج تن جان باخته و زخمی شده اند. فرماندهی امنیه‌ی سرپل، با پخش خبرنامه‌ای گفته که یک گلوله‌ی راکت در هنگام بازی کودکان در ولسوالی صیاد این ولایت انفجار کرده است و در نتیجه‌ی آن سه کودک جان باخته و دو کودک دیگر زخمی شده اند. در خبرنامه آمده است که زخمیان رویداد توسط نیروهای فرماندهی امنیه‌ی ولسوالی صیاد به موقع به شفاخانه‌ی ولایتی سرپل انتقال داده شده اند.
حمدالله فطرت، معاون سخن‌گوی امارت اسلامی، گفته که حقوق بشر در افغانستان محفوظ است و با هیچ کسی «برخورد تبعیض‌آمیز» صورت نمی‌گیرد. معاون سخن‌گوی امارت اسلامی، امروز در حساب کاربری اکس خود نوشته است که متهم‌کردن امارت اسلامی به «نقض حقوق بشر» و «تبعیض جنسیتی» از سوی بعضی کشورها به جا نیست.
در قلب افغانستان، در منطقه‌ی «کوتل خیرخانه»ی شهر کابل، نزدیک به ۳۰۰ خانواده از قوم «جوگی» بدون ابتدایی‌ترین امکانات برای زندگی، در چادرها و شرایط دشوار زندگی می‌کنند. زنان و دختران قوم جوگی با ناداری شدید، تبعیض اجتماعی، دست‌رسی‌نداشتن به خدمات بهداشتی و آموزشی، ازدواج‌های زودهنگام و فشارهای گوناگون اجتماعی، روبه‌رو اند.
با تعطیلی مکتب‌های دخترانه‌ی بالاتر از صنف ششم در افغانستان، شماری از دخترانی که به آموزش آنلاین رو آورده اند، نگران آینده‌ی خود هستند. هدیه سروری ۱۷ساله، باشنده‌ی کابل، صنف دهم بود که مکتب‌ها تعطیل شد. او اکنون با تمام آرزوهایش خانه‌نشین شده است.
«این‌ها ما را ایستاد کردند؛ ما می‌خواستیم که پایین برویم، ما را ایستاد کردند، تلفن‌ها را جمع و ما را تلاشی کردند. بعد از آن، ما را در یک جای ایستاد کردند و گفتند که ما از شما عکس می‌گیریم. ما را قطار ایستاد کردند؛ یک نفر شان فیلم‌برداری می‌کرد و سه تای دیگر شان تیرباران را شروع کردند.» این، پاره‌ای گفته‌‌های مختار است.
چندهمسری همواره یکی از موضوع‌های بحث‌برانگیز در افغانستان بوده؛ اما تا اکنون پژوهش جامع در باره‌ی دیدگاه جوانان نسبت به این موضوع انجام نشده است. با وجود اهمیت این مسئله در جامعه‌ی افغانستان، بیش‌تر پروژهش‌ها و گزارش‌ها به گونه‌ی کلی به موضوع خانواده و حقوق زنان پرداخته است. در این میان، تنها سلام‌وطندار در ۲۸ سپتمبر ۲۰۲۳ گفت‌گوی اختصاصی با ۱۹ زن انجام داد. این گفت‌گوها با زنانی که شوهران شان همسر دیگری داشتند انجام و تلاش شده دیدگاه آنان بازتاب یابد.
فوزیه، باشنده‌ی کاپیسا، یکی از این زنان است؛ زنی که تنها سرپرست خانواده‌ی هفت‌نفره‌اش است و از دستان چین‌و‌چروک‌شده‌اش آشکار است که بیش‌تر از سن و سال، روزگار او را پیر کرده است. فوزیه می‌گوید با این که بیمار است؛ اما به دلیل ناداری در خانه‌های مردم لباس‌شویی، نان‌پزی و صفا‌کاری می‌کند.
پنجاه‌وهفتمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، پس از چاشت امروز (دوشنبه، ۱۹ سنبله) در شهر ژنو سویس، آغاز شد و قرار است تا دو روز دیگر ادامه یابد.
بر بنیاد اعلامیه‌ی شورای امنیت، ریاست این نشست را تانیا فاجون، وزیر امور خارجه‌ی اسلوونی خواهد داشت و روزا اوتونبایوا، نماینده‌ی ویژه‌ی دبیرکل سازمان ملل متحد برای افغانستان و رییس یوناما و همین گونه سیما باهوس، رییس بخش زنان سازمان ملل متحد و یک نماینده از جانب جامعه‌ی مدنی افغانستان، نیز در این نشست سخن‌رانی خواهند کرد.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
