داشتن استقلال مالی که یکی از نیازهای اساسی زندگی است، برای شمار زیادی از جوانان در افغانستان به دغدغه بدل شده است. استقلال مالی شرایطی است که فرد با رسیدن به آن، می‌تواند با آزادی کامل از نوع و سبک زندگی‌ای که می‌خواهد، پیروی کند.
یافته‌های سلاموطندار از گفتوگو با ۲۱ زن نشان می‌دهد که پس از وضع محدودیت‌ها بر ورزش زنان و بسته‌شدن پارک‌ها و باش‌گاه‌های ورزشی به روی آنان، این زنان در وضعیت بد روانی و جسمی قرار گرفته اند. از میان ۲۱ زن گفت‌وگوشونده در این گزارش، ۱۷ تن آنان به مشکلات روانی و چهار تن به بیماری‌های جسمی مانند شکر و دیسک کمر مبتلا شده است.
در این گزارش، با ۳۳ زن در ولایت‌های گوناگون گفتوگو شده که گفته اند در دوره‌ی بارداری و پس از آن، مراقبت‌های درست را دریافت نکرده اند. شماری از این زنان گفته اند که به دلیل دریافت‌نکردن مراقبت‌های دوره‌ی بارداری کودکان شان را از دست داده و اکنون به بیماری‌های جسمی و روانی مبتلا شده اند.
پس از فروپاشی جمهوری و بلند‌رفتن میزان بی‌کاری در افغانستان، شماری از جوانان برای بیرون‌رفت از این وضعیت به فعالیت‌های کوچک اقتصادی رو آورده و با ایجاد فرصت‌های شغلی، زمینه‌ی درآمدزایی را برای شان فراهم کرده اند.
در این گزارش با ۲۶ زن در شماری از ولایت‌ها گفتوگو شده که از میان، ۱۹ تن از آن‌ها گفته اند که مردان خانواده‌ی شان در انجام کارهای خانه به ویژه در روزهای مناسبتی با آنان همکاری ندارند و این موضوع، سبب شده که فشار زیادی را تحمل کنند و حس نادیده‌گرفته‌شدن در آن‌ها، ایجاد شود.
در آستانه‌ی عید قربان، شماری از جوانان در شهر کابل در گفتوگو با سلاموطندار می‌گویند که در روزهای عید برنامه‌های ویژه و تصمیم دارند از عید به بهترین شکل در کنار دوستان و نزدیکان شان تجلیل کنند.
سلاموطندار در این گزارش با ۳۰ زنی که توانایی مالی برای قربانی دارند، گفتوگو کرده است. ۲۸ تن از این زنان گفته اند که نمی‌خواهند در عید پیش رو قربانی کنند. بسیاری از زنان با وجود توانایی مالی، به دلیل اولویت‌های دیگر از جمله خرید زیورآلات و پس‌اندازهای شخصی، انتخاب می‌کنند که به جای قربانی‌کردن، پول را … صرف کنند.
سلاموطندار برای بررسی میزان هدف‌مندی در زندگی جوانان در افغانستان، نظرسنجی را میان ۳۰۵ جوان در ۱۲ ولایت انجام داده است که نتایج نشان می‌دهد ۶۰.۹ درصد از جوانان در زندگی شان هدف‌های مشخصی را دنبال می‌کنند و ۳۹.۱ درصد دیگر هدفی ندارند.
این پژوهش به بررسی میزان هدف‌مندی جوانان، دلیل‌های احتمالی برای نداشتن هدف مشخص و ارتباط این موردها با شرایط تحصیلی، اقتصادی و اجتماعی آن‌ها پرداخته است. با توجه به این که جوانان نیروی اصلی برای پیش‌رفت کشور اند، شناخت دقیق از هدف‌ها و چالش‌های آنان می‌تواند به تدوین سیاست‌ها و برنامه‌های حمایتی مؤثرتر کمک کند.
شماری از زنان در ولایت‌های سیلاب‌زده، می‌گویند که به دنبال سرازیرشدن سیلاب‌ها در یک ماه پسین، به خدمات صحی دست‌رسی ندارند. این زنان می‌گویند که سرازیرشدن سیلاب‌ها و دوربودن مرکزهای درمانی از محل زندگی شان، سبب شده است که به هیچ گونه امکانات صحی دست‌رسی نداشته باشند.
گفتوگوی سلاموطندار با ۶۶ جوان متأهل شامل ۳۳ زن و ۳۳ مرد، نشان می‌دهد که استفاده از فن‌آوری/تکنولوژی، به بهترشدن کیفیت زندگی مشترک ۵۵ تن آن‌ها کمک کرده است. این ۵۵ تن که شامل ۳۱ زن و ۲۴ مرد است، می‌گویند که به‌کارگیری از ابزار تکنولوژیک روز، روی جنبه‌های مختلف زندگی زناشویی آن‌ها اثرهای سازنده‌ای داشته است.
با وجود پیش‌رفت‌های جامعه در حوزه‌ی حقوق زنان و توسعه‌ی اجتماعی، زنان و دختران کوچی در افغانستان هنوز با چالش‌های بسیاری در زندگی رو‌به‌رو اند. فقر، ازدواج‌های زودهنگام و دست‌رسی‌نداشتن به خدمات آموزشی و بهداشتی، از موردهایی اند که زندگی را به زنان کوچی دشوار کرده است.
نتایج نظرسنجی مؤسسه‌ی رسانه‌ای سلام افغانستان (رادیو سلاموطندار) در ۲۴ ولایت با اشتراک ۳۷۰ زن، نشان‌دهنده‌ی وضعیت نگران‌کننده‌ای از حق مالکیت زنان در افغانستان است. نزدیک به ۹۰ درصد زنان اشتراک‌کننده در این نظرسنجی، گفته اند که مالک هیچ گونه سرمایه‌ای نیستند و تنها ۵.۱ درصد گفته اند که صاحب جایداد هستند.
بیش‌تر زنان اشتراک‌کننده در این نظرسنجی، در رده‌ی سنی ۱۸ تا ۲۵ سال قرار دارند. یافته‌های این گزارش از نظرسنجی ۳۷۰ زن در ۲۴ ولایت افغانستان نشان می‌دهد که نزدیک به ۹۰ درصد زنان اشتراک‌کننده هیچ املاک یا جایدادی ندارند. در همین حال، حدود ۸۰ درصد زنان اشتراک‌کننده در این نظرسنجی، گفته اند که املاک و جایداد گران‌بها به نام آنان خریداری نمی‌شود؛ بل به نام پدر، شوهر یا برادر شان خریده می‌شود. ۶۴.۶ درصد زنان اشتراک‌کننده در این نظرسنجی، گفته اند که به لحاظ اقتصادی شرایط داشتن دارایی و جایداد به آن‌ها فراهم نشده است.
گفتوگوی سلاموطندار با ۳۶ دختر و پسر جوان در کابل، نشان می‌دهد که دختران نسبت به پسران بیش‌تر از داشتن حق انتخاب محروم شده اند. در این گزارش با ۱۸ پسر و ۱۸ دختر گفتوگو شده که ۱۷ تن آن‌ها شامل سه پسر و ۱۴ دختر، گفته اند که حق انتخاب شان توسط خانواده و حکومت سرپرست از آن‌ها سلب شده است.
محدودیت‌های آموزشی و کاری بر زنان در نزدیک به سه سال گذشته، سبب شده که آن‌ها برای حضور دوباره در اجتماع و داشتن خودکفایی، به کار در بخش‌های مختلف رو آورند. در این گزارش، با ۲۳ زن در پنج ولایت گفتوگو شده که پس از روی‌کارآمدن حکومت سرپرست، به کارکردن در بخش‌های صنعت و تجارت، خیاطی، کشاورزی و مال‌داری، رو آورده اند.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
