هم‌زمان با نشر گزارش برنامه‌ی توسعهای سازمان ملل متحد (UNDP) در باره‌ی کمبود برق و تأثیرهای منفی برخاسته از آن بر ارائه‌ی خدمات ضروری در افغانستان، مسئولان شماری از شفاخانه‌های دولتی و مرکزهای آموزشی در شماری از ولایت‌ها با شکایت از کمبود برق می‌گویند که کمبود برق روند ارائه‌ی خدمات درمانی و آموزشی را با مشکل روبه‌رو کرده است.
اجمل، آمر شفاخانه‌ی «میوند» در ولسوالی میوندی کندهار، می‌گوید که کمبود برق در این شفاخانه جان بیماران را با تهدید روبه‌رو کرده است. او می‌افزاید: «به خاطر کمبود برق مشکلات ما زیاد است مریض‌های که می‌آید بیشتر شان اختلاطی اند که نیاز به اکسری وترما دارند؛ چون برق نداریم این‌ها وقتی به مرکز مراجعه می کنند در مسیر راه می‌میرند قبلا یک مؤسسه برق ما ره تأُمین می کرد حالا نیست.»
علی‌الله بختیاری، پزشک در کلینیک« بی‌اچ سی» در ولسوالی رشیدان غزنی، می‌گوید: «کار طبابت وابسته به برق است. برق نباشد ما نمی‌توانیم به مریض‌ها کمک کنیم وحتا معاینات ضروری را بگیریم .سیستم برق ما سولری است به ویژه در زمستان در روزهای که بارندگی یا ابری باشد ما به مشکل برق مواجه می‌شویم.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
همین گونه، لطیف حیدری، رییس یکی از آموزش‌گاها در دایکندی می گوید که نبود برق در مرکزهای آموزشی سبب شده است که کیفیت آموزش کاهش یابد. او می‌گوید: «مشکلات بی‌برقی در دایکندی خیلی زیاد است به خصوص صنف‌های انگلیسی و کمپیوتر وابستگی زیاد به برق دارد و این تأثیر منفی روی درس می‌گذارد حتا تا ۴ روز بی‌برق می‌مانیم و روزانه ۲ تا ۳ ساعت برق داریم .»
در سوی دیگر، برنامه‌ی توسعهای سازمان ملل متحد، امروز(یکشنبه، ۷ دلو)، در گزارشی گفته که افغانستان با بحران کمبود برق روبه‌رو است و این وضعیت بر ارائه‌ی خدمات بهداشتی، آموزشی، توسعه و بهبود اقتصادی و کمک‌های انسان‌دوستانه تأثیر منفی می‌گذارد.
این نهاد افزوده که تنها ۴۰ درصد خانواده‌ها در افغانستان به برق دست‌رسی دارند و ۷۵ درصد برق مورد نیاز این کشور از بیرون وارد می‌شود. در بخشی ازین گزارش آمده است: «این وضعیت حل‌ناشده باقی مانده، بیماران و دانش‌آموزان با دست‌رسی محدود به انرژی مواجه اند. بیمارستان‌های ولایتی، روزانه ۵ تا ۶ ساعت برق ندارند، که این مشکل برخی از روزها تا ۱۲ ساعت طول می‌کشد.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
با این حال، شرکت برق‌رسانی افغانستان(برشنا)، دست‌رسی کم‌وبیش ۴۰ درصد خانواده‌ها به برق را تائید کرده و می‌گوید که ۸۰ درصد برق مورد نیاز افغانستان از بیرون تأمین می‌شود. او می‌افزاید: «مردم خیلی کم به برق دست‌رسی دارند ۲۰ درصد تولید داخلی کشور خود را داریم تنها امسال تولید داخلی ما کمی کم شده به بخاطر خشک‌سالی آب در بند‌ها نبوده ما به این جستجو استیم که بتوانیم این وضعیت را به شکل مثبت تغیر دهیم.»
میوندی می‌افزاید که برای حل مشکلات کمبود برق در افغانستان نهادهای بیرونی باید کار پروژه‌های نیمه کاره‌ی شان را آغاز کنند.
کمبود برق و دست‌رسی نداشتن به برق دوام‌دار از جدی‌ترین مشکل شهروندان افغانستان بوده است به ویژه در فصل تابستان و سرما که میزان نیازمندی شهروندان به استفاده از برق افزایش می‌یابد این مشکل نیز، جدی‌تر می‌شود. برنامه‌ی توسعه سازمان ملل متحد اما تمرکز روی تولید انرژی خورشیدی را، یگانه راه برای بیرون رفت از مشکل کمبود برق در افغانستان عنوان کرده است.
