با تصرف بغلان توسط طالبان، هشت رسانۀ صوتی، دو رسانۀ تصویری و چهار هفته‌نامه که در شهر پلخمری، مرکز این ولایت فعالیت می‌کردند، اکنون شمار بسیاری از این رسانه‌های محلی در کنترل این گروه است و نشرات آنان از سوی طالبان اداره می‌شود. در این رسانه‌ها، حدود ۲۰ خبرنگار زن مشغول کار بودند.
اکنون شماری از این خبرنگاران می‌گویند که آنان از وظیفه‌های‌شان سبک‌دوش شده‌اند و در بی‌سرنوشتی به‌سر می‌برند.
مژگان (نام مستعار) که دو سال پیش از دانشکدۀ خبرنگاری فارغ شده است و در یکی از رسانه‌های محلی در این ولایت کار می‌کرد، می‌گوید که اکنون ناامید و دچار اختلال روانی شده است. مژگان می‌افزاید که در کنار کار، با معاش ناچیزش روزگار خانواده‌اش را به پیش می‌برد.
سلام‌وطندار را در اینستاگرام دنبال کنید
زکیه (نام مستعار)، یکی دیگر از این خبرنگاران می‌گوید که پس از تصرف بغلان از سوی طالبان، در یک مکان پناه برده و دیگر تمامی آرزوهایش به باد فنا رفته است.
این خبرنگاران می‌گویند که با گذشت هر روز تهدید در برابر آنان بیشتر می‌شود و بیم دارند تا تمامی دستاوردهای آنان از بین برود و آنان دوباره در صحنه ظاهر نشوند. آنان از تمامی حامیان جهانی خبرنگاران و رسانه‌ها می‌خواهند که هرچه زودتر به سرنوشت آنان رسیده‌گی کنند یا آنان را به یک مکان امن انتقال دهند.
این خبرنگاران می‌افزایند که برخی از مسئولان رسانه‌ها، دوستان و نزدیکان‌شان را خبرنگار گفته به بیرون از کشور انتقال داده؛ در حالی که خبرنگاران واقعی در افغانستان گیرمانده‌اند.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
طالبان در این باره چیزی نمی‌گویند.
این در حالی‌ست که سازمان گزارش‌گران بدون مرز سه روز پیش اعلام کرد که با تسلط گروه طالبان بر کابل، کم‌تر از یک هفتم خبرنگاران زن در این شهر به کارشان ادامه داده‌اند.
این سازمان گفته است که پیش از تسلط طالبان بر کابل، حدود ۷۰۰ خبرنگار زن در این شهر مشغول به کار بودند و اکنون شمار خبرنگاران زن که رسماً مشغول به کار هستند، به کم‌تر از ۱۰۰ تن می‌رسد.
