شماری از رانندهگان در مرز اسلامقلعۀ هرات که به ایران رفتوآمد دارند، با ابراز نگرانی از نبود مصونیت میگویند که در توقفگاههای وسایط نقلیه/پارکینگ در مرز ایران، افزون بر اخاذی، وسایل همراهشان نیز از سوی شهروندان ایران دزدی میشود.
آرش، یکی از رانندهگان در مرز اسلامقلعه است که از اخاذی و ناامنیها در توقفگاههای وسایط نقلیۀ مرز ایران شکایت میکند. او میگوید که شهروندان ایران از رانندهگان افغانستان باج میگیرند و بیشتر از میزان تعیینشده و خلاف قانون، آنان را ناگزیر به پرداخت پول میکنند. به گفتۀ آرش، در صورت بیرونشدن راننده از موترش، تمام وسایل موتر دزدی میشود.
سلاموطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
آرش میافزاید: «گاهی شب میآیند به دروازۀ موتر، میگویند دروازه را باز کن، میگویم چرا باز کنم؟ میگویند یک گیلاس آب بده، سپس چاقو را میگیرند و موبایل/گوشی، پول و هر چی که داشته باشی میگیرند، ما از دولت میخواهیم که امنیت ما را بگیرد.»
تنها آرش نیست که از اخاذی و بینظمیهای پارکینگهای ایرانیان در آنسوی مرز اسلامقلعه شکایت میکند، دهها رانندۀ دیگر هم هستند که با چنین وضعیت روبهرو اند.
محمدنبی، یک تن از رانندهگان در مرز اسلامقلعه میگوید: «باجگیرانی هستند که فکر میکنی درجه یک ایرانیست، آنان میآیند و چاقو را روی گردن رانندهگان میگیرند و هر چی داشته باشند از دستشان میگیرند، هیچ کسی هم نمیپرسد.»
اصغر، از دیگر رانندهگان در این مرز نیز با ابراز نگرانی از نبود مصونیت رانندهگان میگوید که در ایران نیز با مشکلاتی روبهرو اند و در هر جایی که میروند، از آنان پول گرفته میشود.
رانندهگان از مقامهای دو کشور میخواهند که پارکینگهای مرزی ایران را نظارت کنند.
با این حال، مسئولان سرکنسولگری ایران و نمایندۀ ارتباطات خارجۀ امارت اسلامی هرات میگویند که به شکایتهای رانندهگان مرزی و برخورد نادرست مرزبانان ایرانی رسیدهگی میکنند.
سلاموطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
شیراحمد عمار مهاجر، رئیس نمایندهگی ارتباطات خارجۀ هرات تأکید میکند که تمامی مشکلات رانندهگان را هفتۀ آینده، در نشست مرزی شریک و هرچه زودتر به آن رسیدهگی میکنند.
از سویی هم، محمد صدیقیفر، سرکنسول ایران نیز میگوید که شکایتها را در این زمینه بررسی میکنند و برای پیگیری حقوقی چنین موردها متعهد اند.
این در حالیست که به گفتۀ باشندهگان هرات، شکایتها از اخاذی و بدرفتاری ایرانیان با رانندهگان مرز اسلامقلعۀ هرات در گذشته نیز بارها مطرح شده؛ اما هیچ نتیجهیی در پی نداشته است.