«از ولایت غزنی استم و فعلاً در نیمروز زنده‌گی می‌کنم، حدود ده سال قبل به ایران رفتم و کار گرفتم، صاحب کارم معتاد بود و او باعث شد که کم‌کم من هم معتاد شوم.»
باشندۀ اصلی ولایت غزنی‌‌ست. او را در یکی از ویرانه‌های شهر زرنج، مرکز ولایت نیمروز دیدم. از او دربارۀ زنده‌گی‌اش پرسیدم، گفت ۱۰ سال پیش برای یافتن کار به ایران رفته بود و در آن‌جا به مواد مخدر روی آورد.
سلام‌وطندار را در اینستاگرام دنبال کنید
او می‌گوید که خانواده‌اش او را نخواسته و به افغانستان برگشته است، اکنون در نیمروز بدون سرپناه و آشنایی در هوای سرد و زیر برف‌وباران به‌سر می‌برد.
او از مسئولان محلی نیمروز می‌خواهد که برای درمانش کمک کنند تا مواد مخدر را ترک کند و دوباره به زنده‌گی عادی‌اش برگردد.
این تنها فردی نیست که با سختی‌های زنده‌گی با اعتیاد دست‌وپنجه نرم می‌کند، برخی دیگر از آنان در نیمروز نیز می‌گوید که تمام داروندارشان را در این راه از دست داده‌اند.
معتادان در نیمروز در حالی خواهان ترک اعتیاد اند که به گفتۀ مسئولان صحی این ولایت، شفاخانۀ ۵۰ بستر ترک اعتیاد پس از چهار ماه توقف دوباره به فعالیت آغاز کرده است.
سیدخیل شاه کاظمی، رئیس شفاخانۀ ترک اعتیاد نیمروز می‌گوید که این مرکز درمانی به‌دلیل نبود بودجه و تحولات پسین در کشور، از فعالیت بازمانده بود که به تازه‌گی در همکاری با ریاست صحت عامۀ این ولایت به کارش آغاز کرده است و تلاش‌ها برای درمان افراد بیش‌تری جریان دارد.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
به گفتۀ مسئولان، این شفاخانه گنجایش ۵۰ بستر را دارد که ۳۰ بستر آن برای مردان و ۲۰ بستر دیگر برای زنان اختصاص داده شده است و هم‌اکنون شماری از بیماران در آن زیر درمان قرار دارند.
بر بنیاد آمار مسئولان صحی نیمروز، در حال حاضر در این ولایت بیش از ۱۳ هزار معتاد به‌شمول زنان و کودکان وجود دارند.
