مسئولان شماری از کلینیک‌ها در تخار، می‌گویند که در یک سال پسین، ابتلا به کم‌خونی در میان زنان به ویژه زنان باردار در این ولایت، افزایش یافته است. آن‌ها، می‌افزایند که کم‌خونی، در مواردی حتا سبب به‌دنیاآمدن نوزادان مرده یا هم جان‌باختن شماری از مادران شده است.
ضیاگل، پزشک در کلینیک «افغان‌ترک» در تالقان، مرکز تخار، می‌گوید: «وقتی که یک مادر صحت کامل نداشته باشد، طفلش نیز در اثر کم‌خونی و عدم تغذیه‌ی سالم، سوءتغذیه، لب‌چاک، کام‌چاک، سوء‌شکل، همه‌ی این‌ها از سبب تغدیه‌ی نادرست مادر و کم‌خونی به وجود می‌آید.»
سلام‌وطندار را در تویتر دنبال کنید
در همین حال، شماری از زنان در تخار، می‌گویند که به دلیل ناداری و نداشتن تغذیه‌ی سالم، به کم‌خونی مبتلا شده اند. آمنه، باشنده‌ی این ولایت، می‌گوید که به دلیل کم‌خونی ضعیف شده و نمی‌تواند به نوزاد چهارماهه‌اش شیر بدهد.
شکیبا، باشنده‌ی تخار، می‌گوید که کم‌خونی، سبب شده که ضعیف و در پاهایش درد پیدا شود شود. او می‌افزاید: «شب‌ها از دست پادردی خواب ندارم. نزد هر داکتری که مراجعه می‌کنم، می‌گوید که طفل شیرخور داری، در سن خرد ازدواج کردی و طفل به دنیا آورده‌ای، به همین دلیل کم‌بود کلسیم داری، چند طفل هم نقصان کرده‌ام.»
پزشکان در تخار، می‌گویند که بیشتر، زنان به کم‌خونی مبتلا می‌شوند. مادران در جریان شیردهی و بارداری و دختران جوان، به طور معمول باید از داروهای تقویت‌کننده‌ی خون استفاده کنند. به گفته‌ی پزشکان، تغذیه‌ی ناسالم، بی‌توجهی برای پیش‌گیری از کم‌خونی و استراحت ناکافی، از عامل‌های افزایش ابتلا به کم‌خونی است. آن‌ها، می‌افزایند که حکومت سرپرست باید در زمینه‌ی آگاهی‌دهی در باره‌ی کم‌خونی و توزیع داروهای تقویت‌کننده‌ی خون، برنامه‌های منظم و دوام‌دار داشته باشد.
زمان‌الدین صدیقی، متخصص امراض داخله، می‌گوید: «در افغانستان با فقر، کم‌بود مواد غذایی، مواد معدنی و منرال‌ها مواجه استیم. باید برای مراقبت‌های کم‌خونی از دوره‌ی اول تا آخر بارداری، فلوکسید و آهن استفاده شود و تغذیه‌ی اطفال خوب باشد و از مواد معدنی خون‌زا زیاد استفاده شود.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
خواستیم در این گزارش نظر ریاست صحت عامه‌ی تخار را داشته باشیم؛ اما با تلاش‌های مکرر موفق نشدیم.
گفتنی است که پیش از این، در مکتب‌ها و مرکزهای آموزشی به دانش‌آموزان دختر، قرص‌های تقویت‌کننده‌ی خون توزیع می‌شد؛ اما با بسته‌شدن مرکزهای آموزشی در دو سال پسین، راه بدیلی برای آن ایجاد نشده است.
