در آستانهی عید فطر، شماری از زنان در افغانستان بار دیگر از حکومت سرپرست میخواهند که محدودیتهای آموزشی و کاری وضعشده بر آنان را لغو کند. ۳۱ زن از ولایتهای مختلف افغانستان در گفتوگو با سلاموطندار تأکید میکنند که بازگشایی مکتبها و دانشگاهها و ایجاد فرصتهای شغلی به زنان، از مهمترین خواستههای آنان در این مناسبت است.
به گفتهی این زنان، حکومتهای اسلامی در روزهای عید گامهای مثبتی برای مردم خود برمیدارند و حکومت سرپرست افغانستان نیز میتواند با لغو محدودیتها بر زنان، گامی در جهت بهبود وضعیت جامعه بردارد. آنها، باور دارند که چنین اقدامی میتواند خوشیهای عید را برای مردم افغانستان چندبرابر کند.
شکوفهی ۲۳ساله، باشندهی کابل که به دلیل محدودیتهای آموزشی از سوی حکومت سرپرست، نتوانسته است تحصیلات خود را از سال سوم دانشگاه ادامه دهد، میگوید که پس از بیسرنوشتشدن در امور آموزشی و کاری، مناسبتهایی مانند عید نمیتواند خوشیهای واقعی را به او به ارمغان بیاورد.
سلاموطندار را در اکس دنبال کنید
او باور دارد که عید واقعی در زندگیاش زمانی خواهد آمد که حداقل با سرنوشت مشخص و آیندهی روشن روبهرو باشد. «با ازبینبردن محدودیتهای شغلی و تحصیلی برای دختران، واقعاً که یک عید بسیار خوب و خوش خواهد داشتیم. عید که خودش یک خبر خوش است، اگر خبرهای خوش دیگر هم بشنویم، مثلاً بازشدن مکتبها و الی تصمیمات مثبت از طرف حکومت باشد، خوشحال میشویم. فقط همین که دختران بتوانند به مکاتب و دانشگاههای خود بروند و همچنان فرصت شغلی دوباره به آنها فراهم شود، بسیار خوب میشود.»
همین گونه، اسمای ۲۴ساله، باشندهی هرات، با نزدیکشدن عید فطر، میخواهد که عید با رفع محدودیتهای تحصیلی بر زنان، نویدبخش تغییرات مثبت باشد. او، از حکومت سرپرست میخواهد که در زمینهی محدودیتها بر زنان در افغانستان تجدید نظر کند تا جامعه فعالتر و پرانرژیتر شود و تأکید میکند که عید، فرصتی مناسب برای گرفتن تصمیمهای مثبت در خصوص «مردم مسلمان افغانستان» است.
اسما، میگوید: «با نزدیکشدن عید سعید فطر که یک جشن خوشی در افغانستان است، خواست هر دختر افغان فقط یک کلمه هست، تحصیل! چه کسانی که در مکتب بودند و چه کسانی که فارغ شدند و چه کسانی که با هزاران آرزو به سمت پوهنتون/دانشگاه روان بودند. تقاضای ما از دولت فقط تجدید نظر در بارهی عدم تحصیل خانمها است تا باشد یک جامعهی فعالتر داشته باشیم. برای جبران هرگز دیر نیست، چه بهتر که با عید، یک تصمیم مثبت در قسمت تحصیل دختران گرفته شود.»
از سویی هم، سمیهی ۲۲ساله از کابل و ارغوان ۲۱ساله از بلخ، به مناسبت فرارسیدن عید فطر خواستهای شان را از حکومت سرپرست چنین بیان میکنند.
سمیه، میگوید: «من به بسیاری از آرزوهای خود نرسیدم و نمیتوانم به شما بگویم به فلان آرزو نرسیدم یا رسیدم. میتوانم بگویم به هیچ کدام از آرزوهای خود نرسیدم؛ چون تمام آرزوهای من وابسته به پوهنتون و وظیفهی من بود. عید میتواند یک فرصت خیلی مثبت به حکومت باشد برای این که محدودیتهایی که سد راه خانمها ایجاد کرده را از بین ببرد.»
ارغوان، نیز میگوید: «مهمترین خواستهام از حکومت این است که فرصتهای آموزشی برای دختران باز شود تا بتوانند بر رشد و توسعهی شخصی و اجتماعی دست یابند. برای اشتغال زنان، فرصتهای بیشتری فراهم شود تا در جامعه فعال باشند. اگر حکومت محدودیتها را بردارد، این به معنای آزادی و احترام به حقوق زنان خواهد بود و جشن عید را به ما بسیار خوشآیند خواهد کرد.»
فعالان حقوق زن، نیز بر اهمیت رفع این محدودیتها تأکید میکنند و میگویند که حکومت سرپرست میتواند به عنوان اقدام مثبت در آستانهی عید فطر، محدودیتها بر زنان را کاهش دهد.
سلاموطندار را در تلگرام دنبال کنید
فروزان داوودزی، فعال حقوق زن، میگوید: «قشر بزرگ جامعهی افغانستان را زنان تشکیل میدهد. در یک جامعه زنان بیسواد باعث تاریکی و عدم رشد جامعه میشود. توقع من از حکومت اسلامی این است که روی این محدودیتها توجه جدی کند و این که چه طور میتواند در مکاتب به روی دختران باز شود و برای دختران در زمینهی کار و تحصیل اجازه داده شود تا ما یک آیندهی درخشان و یک مملکت باثبات داشته باشیم.»
تهمینه منگل، دیگر فعال حقوق زن، نیز میگوید: «هیچ جامعه بدون حضور فعال زنان پیشرفت نخواهد کرد. با فرارسیدن عید، حکومت بهترین تصمیم که میتواند بگیرد، بازکردن دروازههای مکتبها و پوهنتونها به روی دختران و برداشتن موانع از مسیر اشتغالزایی زنان است. این اقدام میتواند بسیار خوب باشد؛ نه تنها به زنان، بل که به تمام جامعه که از آن بهرهمند خواهد شد.»
گفتنی است که بیش از ۲.۵ میلیون دختر به دلیل محدودیتهای وضعشده از سوی حکومت سرپرست از تحصیل باز مانده اند و هر سال به شمار آنان افزوده میشود.