شماری از کشاورزان در لغمان، می‌گویند که برای محصولات شان بازار فروش وجود ندارد و این مشکل آنان را از کار در بخش کشاورزی دل‌سرد کرده است.
خالد، باشنده‌ی ولسوالی قرغه‌ای لغمان که در دو جریب زمینش بادنجان رومی کاشته است، میگوید که به دلیل نابود بازار فروش بخشی از حاصلاتش فاسد شده است. او می‌افزاید: «اگر بازار نباشد، ما مجبور هستیم کشاورزی را ترک کنیم. هر سال متضرر می‌شویم. حاصلات ما خوب است؛ اما وقتی محصولات را به بازار می‌بریم هیچ خریدار وجود ندارد.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
حکیم، دیگر کشاورز در لغمان، میگوید که نبود بازار فروش برای محصولاتش سبب شده که در تأمین نیازهای خانواده‌اش با مشکل روبه‌رو شود. او که در سه جریب زمینش گونه‌های سبزی کاشته است، می‌افزاید:«بادنجان رومی، کدو، مرچ و دیگر گونه‌های سبزی کاشته‌ام؛ وقتی حاصل فرا رسید به دلیل نبود بازار به کابل می‌برم؛ گاهی کرایه‌ی راه را پوره نمی‌کند؛ حیران هستم که چه کار کنم.»
این کشاورزان، از ریاست زراعت، آبیاری و مالداری لغمان و حکومت سرپرست می‌خواهند که زمینه‌ی فروش محصولات شان را فراهم کنند.
در سوی دیگر، بریالی همدرد، آمر امور زراعتی ریاست زراعت، آبیاری و مالدای لغمان، با پذیرفتن نبود بازار فروش برای محصولات کشاورزان، میگوید که تلاش‌ها برای بازاریابی به محصولات کشاورزی جریان دارد. «تلاش داریم با مؤسسه‌ها گفت‌وگو کنیم تا در داخل زمینه‌ی فروش فراهم شود و در ولایت‌هایی که سبزی‌ها کاشت نمی‌شود، تولیدات لغمان را بفرستیم. کشاورزان در لغمان در بخش فروش محصولات خود با مشکل روبه‌رو استند.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
کرامت‌الله شفیقی، کارشناس امور کشاورزی، میگوید که برای افزایش تولیدات داخلی و پشتیبانی از کشاورزان نیاز است که سردخانه‌های معیاری ایجاد و زمینه‌ی فروش محصولات کشاورزی فراهم شود. او می‌افزاید: «حکومت باید برای فروش محصولات کشاورزان بازار پیدا کند؛ در کنار این آگاهی‌دهی شود که در چه زمان کدام گونه محصول را کاشت کنند؛ متأسفانه کشاورزان ما از محصولی که در سال گذشته درآمد به دست آورده اند، در سال بعد نیز آن را کاشت می‌کنند که این به زیان آن‌ها است.»
بر اساس آمار ارائه‌شده از سوی ریاست زراعت، آبیاری و مالداری لغمان، سالانه در بیش از هفت هزار و ۲۸۹ هکتار زمین در این ولایت گونه‌های سبزی کاشت و از آن، بیش از ۲۰۰ هزار تُن محصول برداشت می‌شود.
