یک مرکز آموزش حرفه‌ی خیاطی زنانه در ساحه‌ی «شهرک مهاجرین» شهر غزنی، به حدود ۶۰ بانو زمینه‌ی آموزش این حرفه را فراهم کرده است. فرزانه علوی، یکی از دانش‌آموزان این مرکز است.
او که ۱۷ سال دارد و دانش‌آموز صنف یازدهم مکتب است، به سلام‌وطندار می‌گوید که با محروم‌شدن از مکتب، به فراگیری حرفه‌ی خیاطی رو آورده است تا دست‌کم برای آینده و اقتصادش، کاری کرده بتواند.
فرزانه می‌افزاید: «تا صنف یازده درس خوانده‌ام. با بسته‌شدن دروازه‌های مکتب‌ها به روی دخترخانم‌ها، ما به خاطری که بتوانیم به اقتصاد خود و خانواده‌ی خود و به آرزوهای خود برسیم؛ رو به خیاطی آوردیم تا از این طریق خود را به جایی برسانیم.»
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
شبانه بیات، یکی دیگر از دانش‌آموزان این مرکز است. او که تا سطح کارشناسی/لیسانس درس خوانده است، می‌گوید که زمینه‌ی کار به زنان در اداره‌های دولتی فراهم نیست و به همین دلیل، به آموزش خیاطی رو آورده است.
شبانه می‌افزاید: «من این جا مدت یک ماه می‌شود که به خیاطی رو آورده‌ام. پس از فراغت، تصمیم دارم یک کارگاه بزرگ زنانه داشته باشم که کارمندانش مکمل زنانه باشند.»
از سویی هم، شهناز چمنی، از آموزگاران این مرکز، می‌گوید که روزانه دو ساعت به طور عملی و نظری آموزش می‌دهند و هر دوره‌ی آموزشی حدود شش ماه را در بر می‌گیرد.
او می‌افزاید: «از نُه نفر شروع کردم، یک ماه می‌شود، حالا به ۳۰ نفر رسیده است. به شاگردان خود گفته‌ایم که در شش ماه درس‌ها را کامل خلاص می‌کنیم. بعضی شاگردان ما در همین یک ماه مکمل یاد گرفته‌اند.»
در همین حال، حمیدشاه بیات، مسؤل این مرکز آموزش حرفه‌ی خیاطی، می‌گوید که این مرکز به دنبال بسته‌ماندن مکتب‌های دخترانه، بر اساس خواست دانش‌آموزان دختر ایجاد شده است. «بسیاری از دختران دانش‌آموز به حرفه‌ی خیاطی رو آورده اند.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
با این همه، مسؤلان ریاست کار و امور اجتماعی غزنی، کار زنان را در بخش خیاطی برای رشد اقتصاد خانواده‌ها، مفید می‌دانند و از آن استقبال می‌کنند.
سید سهم‌الله سادات، آمر کار ریاست کار و امور اجتماعی غزنی، به سلام‌وطندار می‌گوید که بیشتر استادان این گونه مرکزها، از آموزش‌‌‌گاه‌های حرفه‌ای وزارت کار و امور اجتماعی فارغ شده اند.
گفتنی است که با روی‌کارآمدن دوباره‌ی امارت اسلامی در کشور و محدودشدن زنان در کار و آموزش، عده‌ای از زنان راه‌اندازی کارگاه‌های حرفه‌ای برای زنان را، غنیمتی برای مصروفیت و فعالیت شان می‌دانند.
