روز جهانی معلم یک رویداد سالانه است که در پنجم اکتبر برگزار میشود؛ اما از این روز در افغانستان در شماری از مکتبها در حالی بزرگداشت میشود که بیشتر آموزگاران با مشکلات اقتصادی روبهرو استند.
صدیق زلاند، آموزگار در لوگر با شکایت از اندکبودن حقوقش، میگوید که نیاز است حقوق آموزگاران افزایش یابد. «یکی از مشکلات استادان در افغانستان مشکلات اقتصادی است؛ معلمان سرپناه ندارند و برنامههای ارتقای ظرفیت برای شان برگزار نمیشود.»
سنبل، آموزگار در کابل، میگوید: «معاشی که برای ما میدهند کافی نیست؛ در افغانستان پایینترین طبقه طبقهی معلم است از هر لحاظ بخصوص از لحاظ کمبودن حقوق شان.»
شیما، آموزگار در هرات، میگوید که برای بهبود سکتور آموزشی افغانستان باید روی نصاب آموزشی و ارتقای ظرفیت آموزگاران کار شود. او میافزاید: «نصاب آموزشی در افغانستان معیاری نیست و باید روی سیستم آموزش کار شود، مواد درسی تهیه شود تا استادان بتواند آموزش درست و معیاری به شاگردان بدهند.»
کارشناسان بخش آموزشوپرورش نیز، به این باور اند که بدون تغییر وضعیت معیشتی آموزگاران سکتور آموزشی بهبود نخواهد یافت.
محبالله موهد، کارشناس بخش آموزش میگوید: «وقتی یک معلم با شکم گرسنه، لباس کهنه و هزاران دغدغهی ذهنی دیگر وارد صنف میشود، نمیتواند به درستی آموزش بدهد و اگر معلم در فقر بماند آیندهی آموزش نیز در فقر میماند.»
دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) و اتحادیهی اروپا به مناسبت این روز، اعلام کرده اند که از تلاشهای خستگیناپذیر آموزگاران افغان در راستای ایجاد جهان بهتر قدردانی میکنند.
