در بیشتر از یک سال گذشته، خیابان‌های کابل و شماری از ولایت‌های دیگر، گواه راه‌پیمایی‌های اعتراضی بسیاری بوده که بیشتر از سوی زنان سازمان‌دهی و راه‌اندازی شده است.
زنان در این اعتراض‌ها، خواهان تأمین حقوق اساسی شان در افغانستان شده اند که امارت اسلامی از آن‌ها سلب کرده است. مهم‌ترین خواست‌های زنان، پس‌گرفتن حق آموزش و حق کار است که با راه‌اندازی گردهم‌آیی‌ها و راه‌پیمایی‌هایی آن را ابراز کرده اند.
این اعتراض‌ها در بیشتر موارد با برخوردهای خشن نیروهای امنیتی امارت اسلامی روبه‌رو بوده است. پس از این اعتراض‌ها، شماری از زنان معترض، می‌گویند که نگران مصونیت شان اند.
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
ظریفه یعقوبی، فعال حقوق زن و از زنان معترض در کابل، به سلام‌وطندار می‌گوید که او و هم‌کارانش به دلیل تهدیدهایی که متوجه آن‌ها است، بیشتر شب‌ها مجبور می‌شوند محل بودوباش شان را تغییر دهند.
او هرچند وضعیت زنان معترض را نگران‌کننده می‌داند؛ اما تأکید می‌کند که به اعتراض‌های شان برای پس‌گیری حقوق زنان، ادامه خواهند داد.
ظریفه می‌افزاید: «تنها خود من نه، بل که تمام دختران معترض افغانستان نگرانی دارند؛ چون اکنون در افغانستان قانون وجود ندارد. امارت اسلامی چیزی که می‌خواهد را، با زور سلاح و زور نظامی عملی می‌کند.»
با وجود اعتراض‌های پی‌هم زنان در افغانستان، حکومت سرپرست امارت اسلامی، تا کنون در برابر خواست‌های آن‌ها، هیچ گونه انعطاف‌پذیری‌ای از خود نشان نداده است.
به اضافه‌ی این، محدودیت‌های بیش‌تری نیز از سوی حکومت سرپرست امارت اسلامی به ویژه مأموران امر به معروف و نهی از منکر، روی زنان وضع شده است.
معصومه حسینی، فعال حقوق زن و یکی از معترضان، به سلام‌وطندار می‌گوید: «در شرایط بسا حساس زنان به جاده‌ها می‌برایند در برابر نظامی که هیچ گونه پاسخ‌گو نیست، هیچ گونه خدمات را به زنان باور ندارد و تمام حقوق زنان را از آن‌ها گرفته است. زنان اما مجبور هستند اعتراض کنند.»
با این حال، نهادهای بین‌المللی از جمله دیدبان حقوق بشر، از وضعیت زنان به ویژه زنان معترض در افغانستان، بارها ابراز نگرانی کرده است.
در یک سال گذشته، شماری از زنان به دلیل اعتراض‌های ضدحکومتی شان، شکنجه و زندانی شده اند و در تازه‌ترین مورد، شماری از دانش‌جویان دختر در دانش‌گاه کابل به دلیل اشتراک در اعتراض‌ها در برابر نسل‌کشی هزاره‌ها، نخست در خواب‌گاه دانش‌گاه کابل مسموم و سپس از دانش‌گاه اخراج شدند.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
امارت اسلامی با وجود این گزارش‌ها، نگرانی‌ها از وضعیت زنان را بی‌جا و نادرست می‌خواند.
بلال کریمی، از معاونان سخن‌گوی امارت اسلامی، به سلام‌وطندار می‌گوید: «متأسفانه نگرانی جناح‌ها بی‌جاست. واقعیت این است که گلیم جنگ از کشور برچیده شده است و اقداماتی برای پیش‌رفت کشور صورت می‌گیرد.»
این در حالی است که جامعه‌ی جهانی رعایت حقوق زنان را، یکی از پیش‌شرط‌های به‌رسمیت‌شناختن امارت اسلامی قرار داده و به دلیل محدودکردن این حقوق از سوی امارت اسلامی از به‌رسمیت‌شناختن آن خودداری کرده است.
