بسیاری از افراد با اهداف بزرگ به قلم رو می‌آورند و افکار و احساس‌های خود را به صفحه‌ی کاغذ پیاده می‌کنند؛ قلمی که پژواک صدای بی‌صدایان است و گاه قدرت تغییر جهان را در خود دارد؛ قلمی که زخم‌های تلخ زمانه را بازگو می‌کند و روزنه‌ی امید را برای نسلی که در سایه‌های ناامیدی گرفتار است، می‌گشاید.
نویسندگی سفری پر پیچ‌وخم است؛ مسیری که با جوهر اندیشه آغاز می‌شود و با شوق و ایثار نویسنده به افق‌های روشن نزدیک می‌شود. در افغانستان، جوانانی استند که در این راه گام برداشته اند. آنانی که با اراده می‌کوشند تا نه تنها برای امروز بل‌که برای نسل‌های آینده میراث گران‌بها از حقیقت و امید بر جا بگذارند؛ میراثی که گواه بر زخم‌ها و رویاهای این سرزمین خواهد بود.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
فرشاد عمری، یکی از این جوانان است. او در بخش خبرنگاری مدرک کارشناسی و در بخش اداره‌ی عامه و جامعه‌شناسی مدرک کارشناسی ارشد دارد. عمری که ۳۰ سال دارد، هدفش از نویسندگی را کمک به هم‌سالانش و تغییر در جامعه می‌داند و می‌گوید که نخستین اثرش را سه سال پیش به نام «شیوه‌های جدید خبرنگاری» چاپ کرده است. او در این کتاب به موضوع‌های اساسی مرتبط به رسانه، مدیریت رسانه و رسانه‌های دیجیتال پرداخته است. «در این اثر بیشتر از نقطه‌ی صفری که طرح‌سازی، ایده‌سازی، تولید و مدیریت رسانه است شروع کردم؛ در بخش سوم که مربوط رسانه‌های دیجیتالی می‌شود روی آن موضوع بحث شده است.»
این جوان، می‌افزاید که با وجود نداشتن پشتیبان مالی دست از تلاش بر نداشته و ۱۸ ماه پیش دومین اثرش را نیز در حوزه‌ی ژورنالیزم زیر نام «خلاقیت در ژورنالیزم» به بازار عرضه کرده است.
فرشاد عمری، می‌گوید که در کنار حوزه‌ی خبرنگاری تلاش کرده در حوزه‌ی جامعه‌شناسی نیز بنویسد و از این راه به چالش‌های اجتماعی و موضوع‌های انسانی بپردازد؛ به همین دلیل، سومین اثرش را در حوزه‌ی جامعه‌شناسی زیر نام «انسان جامعه‌پذیر» نگاشته است. «به تازگی یک کتاب دیگر در حوزه‌ی جامعه‌شناسی نوشته‌ام؛ در این کتاب بیشتر روی چالش‌های جامعه، رفتارهای افراد و اهمیت ارتباطات در جامعه پرداخته شده است»
این جوان، افزون به نویسندگی، بنیان‌گذار آکادمی «حدیث علم» است. او با تأسیس این آکادمی فرصتی را برای جوانان فراهم کرده تا در زمینه‌های گوناگون به ویژه خبرنگاری آموزش ببینند.
آکادمی حدیث علم با برگزاری سمینارهای حضوری و آنلاین بستر یادگیری و رشد را به علاقه‌مندان فراهم کرده است.
فرشاد عمری، می‌گوید که پذیرش متقابل و پرهیز از رقابت‌های ناسالم می‌تواند راه را برای موفقیت جوانان هموار و آنان را در دست‌یابی به اهداف شان نزدیک‌تر کند.
عمری که متعهد بر پیش‌رفت و رسیدن به قله‌های موفقیت است، می‌گوید که مردم به فرهنگ کتاب‌خوانی علاقه‌مندی چندانی ندارند و نبود پشتیبانی از جوانان نویسنده از عمده‌ترین دلیل‌هایی است که انگیزه‌ی کتاب‌خوانی و نویسندگی را در میان جوانان از بین برده است. «یک پروگرام یا طرحی باشد تا جوانانی که کتاب دارند تشویش شود و برنامه‌های شان را هم‌رسانی کنند؛ این گونه طرح یا برنامه از سوی حکومت در قبال نظام آموزشی و نویسندگان نبوده است.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
با این همه، خبیب غفران، سخن‌گوی وزارت اطلاعات‌وفرهنگ حکومت سرپرست، می‌گوید که این وزارت برای توان‌مندسازی نویسندگان برنامه‌های مختلف را در مرکز و ولایت‌ها برگزار کرده است. او می‌افزاید: «برای حمایت از ناشران طرح‌های مختلف را راه‌اندازی کرده‌ایم؛ ایجاد یک انجمن و یک اداره به نام اتحادیه‌ی ناشران یا نویسندگان، ایجاد اداره‌ی تالیف و ترجمه و همکاری در چاپ کتاب، از جمله این برنامه‌ها بوده؛ در آینده هم برنامه‌هایی را برای تشویق نویسندگان طرح و تطبیق می‌کنیم.»
با این که جوانان نویسنده دوست دارند تا با علم و هنر شان جامعه را تغییر دهند؛ اما پس از تحولات پسین سیاسی گزارش‌هایی نشر شد که شماری از نویسندگان و فرهنگیان افغانستان را ترک کردند.
