شماری از آهنگران و نجاران در بدخشان، می‌گویند که صنعت آهنگری و نجاری در این ولایت رونق گذشته‌اش را از دست داده و با رکود روبه‌رو شده است.
حسن‌الله که آهنگری را از پدرش به ارث برده و تجربه‌ی ۱۰ سال کار در این بخش را دارد، می‌گوید که میزان کار و درآمدش در سال‌های پسین در مقایسه با گذشته ۵۰ درصد کاهش یافته است. به گفته‌ی این آهنگر: «تغییرهای خیلی زیاد آمده است؛ در گذشته کار زیاد بود و خرید‌و‌فروش زیاد داشتیم؛ اما اکنون خیلی کم شده؛ نزدیک به ۵۰ درصد کار ما کاهش یافته است.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
رستم، دیگر آهنگر نیز، می‌گوید که واردات جنس‌های مشابه از کشورها و بی‌میلی باشندگان بدخشان به خرید جنس‌های آهنی سبب کاهش کار آنان شده است. او می‌افزاید: «از پاکستان و دیگر کشورها بیل، کلند و دیگر جنس‌های آهنی را می‌آورند؛ مشکل دیگر این که مردم در بدخشان علاقه‌‌‌ای به خرید جنس‌های آهنی ندارند به همین دلیل کار ما نسبت به گذشته کم و با شکست روبه‌رو شده است.»
در سوی دیگر، شماری از نجاران در بدخشان با ابراز نگرانی از کسادشدن بازار کار شان، می‌گویند که اگر به صنعت نجاری در این ولایت توجه نشود، این صنعت بیشتر متأثر خواهد شد.
صیاد، نجار در بدخشان، می‌گوید که کاهش توانایی اقتصادی باشندگان این ولایت، سبب کاهش کار آنان شده است. «وضعیت کار خوب نیست، چون اقتصاد مردم ضعیف است و نمی‌توانند برای خانه‌ی شان وسایل فرمایش دهند؛ در گذشته وضعیت اقتصادی مردم و کار ما خوب بود؛ اما اکنون تغییر کرده است.»
ضیا‌الله، دیگر نجار، می‌گوید که بلندبودن بهای مواد مورد نیاز برای نجاری نیز، میزان کار و درآمد آنان را کاهش داده است. «در دوره‌ی جمهوری مثلاً یک چوب خارا ۱۸در ۱۸ را می‌خریدیم ۳۷۰۰ افغانی؛ اما اکنون ۵۴۰۰ تا ۵۵۰۰ شده؛ یک فرد می‌آید یک کلکین به ما شش هزار تمام می‌شود، اگر شش هزار و ۵۰۰ افغانی بگویم، فرمایش نمی‌دهد.»
این صنعت‌کاران، از ریاست صنعت و تجارت بدخشان می‌خواهند که برای رونق‌گرفتن دوباره‌ی صنعت آهنگری و نجاری، اقدام‌های جدی‌ای را انجام دهند.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
ثمرالدین رحمانی، مدیر عمومی امور تشبثات ریاست صنعت و تجارت بدخشان، می‌گوید که این ریاست برای نگه‌داشتن صنایع قدیم کار و از صنعت‌کاران پشتیبانی می‌کند. رحمانی می‌گوید: «از پالیسی‌های ما است که صنایع فراموش‌شده که قدمت تاریخی دارد مانند آهنگری، مس‌گری و زرگری دوباره زنده شود و رشد کند و چیزهایی که در وطن ما ساخته می‌شود از بیرون نیاوریم.»
آهنگری و نجاری از صنایع قدیم در افغانستان است و آهنگران و نجاران در شماری از ولایت‌ها با استفاده از آهن و چوب ابزارهای مورد نیاز کشاورزی و خانه‌ها را می‌سازند، در سال‌های پسین اما به دلیل‌های مختلفی این صنعت‌ها بازارش را از دست داده است.
