فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و جمعیت هلال‌احمر (IFRC)، به تازگی با پخش گزارشی از بدترشدن وضعیت بشری در افغانستان هشدار داده و تأکید کرده که بودجه و زمان نیز رو به تمام‌شدن است.
این نهاد، افزوده است که بدون بازنگری ریشه‌ای در رویکرد کمک‌های انسان‌دوستانه، نمی‌توان به گونه‌ی پایدار با عامل‌های بحران بشری در افغانستان مقابله کرد.
در سوی دیگر، مطیع‌الحق خالص، سرپرست جمعیت هلال‌احمر افغانی، در دیدار با رییس عمومی منطقه‌ای فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و جمعیت هلال‌احمر،از شریکان بین‌المللی، خواسته است که برای حل مشکلات بشری در افغانستان نگاهی درازمدت داشته باشند.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
مدثر همراز، رییس نشرات جمعیت هلال احمر افغانی، می‌گوید که در این دیدارها بر سرمایه‌گذاری روی ظرفیت‌ها و امکانات موجود در افغانستان به عنوان راه حل پایدار تأکید شده است.
او می‌افزاید: «در این دیدار بر ارائه‌ی خدمات درازمدت به مردم افغانستان تأکید شد؛ مانند این که حرفه آموزش داده شود تا در درازمدت ارائه‌ی کمک‌ها بتواند به سودمند مردم باشد. در این رابطه توافق‌ها به میان آمد و پلان آماده شد که از نهادهای خیریه‌ی جهانی باید کمک درخواست شود.»
در بخشی ازگزارش فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و جمعیت هلال‌احمر آمده است که با استفاده از منابع موجود در افغانستان، باید راهی برای رفع نیازها در این کشور سنجیده شود.
در همین حال، عبدالرحمان حبیب، سخن‌گوی وزارت اقتصادی نیز، می‌گوید که سرمایه‌گذاری روی کارهای بنیادی در همکاری با نهادهای جهانی، می‌تواند بحران‌های فعلی در افغانستان را برطرف کند.
او می‌افزاید: «بازسازی‌های انکشافی و حمایت اقتصاد خانوار بر کاهش میزان فقر مؤثریت دارد. وزارت اقتصاد از سرمایه‌گذاری‌های انکشافی، تولیدات و آموزش‌های فنی و حرفه‌ای حمایت می کند؛ همکاری این نهادها می‌تواند باعث بهبود وضعیت اقتصادی مردم ما شود.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
شماری از آگاهان پالیسی عامه، با تأکید بر ایجاد راه‌کارهای مؤثر و پایدار برای بهبود وضعیت بشری در بلند‌مدت، خواستار تمرکز بر سرمایه‌گذاری روی سکتورهای زراعتی و صنعتی در افغانستان اند.
نیاز محمد همدرد، کارشناس پالسی عامه، می‌گوید: «باید در بخش صنعت و زیربنا بیشتر تمرکز شود تا افغانستان در درازمدت وابسته به کمک های جهانی نباشد. کمک‌های کنونی استهلاکی است و مردم ما را بیشتر وابسته می‌کند. اگر این‌ها آینده‌نگر استند باید برای جلوگیری از بحران ظرفیت‌سازی و کارهای زیر‌بنایی شود.»
پس از فروپاشی جمهوری و توقف فعالیت‌های انکشافی جهانی در کشور، میزان فقر افزایش یافته و کمک‌های انسان‌دوستانه جهانی نیز نتوانسته به بهبود وضعیت اقتصادی افغانستان بینجامد.
