دوام بی‌کاری و گسترش دامنه‌ی ناداری در تخار، سبب شده است که شماری از باشندگان این ولایت، برای تأمین هزینه‌های زندگی، ملکیت‌های شان را به فروش برسانند.
سرورالدین، باشنده‌ی شهر تالقان، مرکز تخار که نان‌آور خانواده‌ا‌ی ۱۲ نفری است، می‌گوید که تنگ‌دستی در یک سال پسین، مجبورش کرده که موتر و بخشی از حویلی‌اش را بفروشد.
سرورالدین پس از این که نیمی از حویلی‌اش را می‌فروشد، دو برادرش را به بیرون از کشور می‌فرستد تا با کار در آن جا، پولی نیز به او بفرستند؛ اما سرنوشت طور دیگری برای آنان رقم خورده است و هر دو پیش از رسیدن به مقصد نهایی، به افغانستان بازگشت داده می‌شوند.
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
او می‌افزاید: «نیم حویلی را فروخته بودیم و نیمی دیگر‌ش را با زمینی که داریم، برای فروش گذاشته‌ایم. اگر جایدادها به فروش برسند، روزگار خود را سپری می‌کنیم. فعلاً زمینه‌ی کار مساعد نیست و میزان بی‌کاری افزایش یافته است و شماری از بی‌کاری معتاد به مواد مخدر شده اند.»
احمد جواد، مالک یکی از فروش‌گاه‌ها در گوشه‌‌ای از شهر تالقان که با فروختن حویلی‌اش آن را ساخته تا نانی سر سفره‌ی خالی خانه ببرد، می‌گوید که کسادی بازار کارش، سبب شده است که فروش‌گاهش را نیز به فروش بگذارد.
او به سلام‌وطندار می‌افزاید: «فعلاً پول‌های خود را به یک دکان بند کرده‌ایم که با گذشت هر روز زیان می‌کنیم. گاهی مستوفیت و گاهی جواز کار، گاهی هم مالیه است؛ خلاصه به هر طریقی اخاذی می‌کنند. مالیه بیشتر از درآمدم است که خیلی برایم مشکل است. هر روز متضرر می‌شوم و حالا [دکان خود را] به فروش گذاشته‌ام و پس از آن به ایران یا کشور دیگری می‌روم.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
در همین حال، شمس‌الله که در شهر تالقان، دفتر رهنمای معاملات دارد، می‌گوید که در مقایسه با سال‌های پسین، میزان ثبت ملکیت‌‌ها برای فروش بلند رفته؛ اما خریداران کاهش یافته است. شمس‌الله می‌افزاید که شمار زیادی از باشندگان شهر تالقان، به دلیل ناداری، ملکیت‌های شان را به فروش گذاشته اند.
او می‌گوید: «میزان ثبت فروشات مردم زیاد است. مردم جایدادها، دکان‌ها، زمین و حویلی زیادی را به ثبت می‌رسانند. در مقایسه به ثبت جایداد، فروشات ما کم‌تر است و مردم توان خرید را ندارند.»
پس از فروپاشی جمهوری و قطع‌شدن بخش زیادی از کمک‌ها و پروژه‌های توسعه‌ای جامعه‌ی جهانی در افغانستان، دامنه‌ی ناداری روزبه‌روز در کشور گسترش یافته است و شماری از شهروندان برای دوام زندگی، ناچار شده اند دارایی‌های منقول و غیرمنقول خود را بفروشند.
