پس از آمدن تحولات نظامی و سیاسی در افغانستان در بیش از دو سال گذشته، میزان بی‌کاری به گونه‌ی کم‌پیشینه در کشور افزایش یافته است. صف طولانی از کارگران روزمزد در چهارراهیهای شهر مزارشریف، مرکز بلخ، این روزها تصویر فقر و بی‌کاری را بیش از هر چیز دیگری نمایان می‌‌کند.
کارگران روزمزد در چهارراهیهای مزارشریف، می‌گویند که روزانه ساعت‌ها را برای یافتن کار سپری می‌کنند؛ اما روزهای زیادی است که هیچ کاری به آن‌ها یافت نشده است. برخی از این کارگران که از فاریاب نیز برای یافتن کار به بلخ آمده اند، به سلاموطندار می‌گویند که هم‌زمان با وضعیت بد اقتصادی شان، بی‌کاری نیز به اوج خود رسیده است.
عتیق‌الله، کارگر روزمزد که از فاریاب به بلخ آمده است، می‌گوید: «از ولایت فاریاب برای کار آمده‌ام؛ اما یک روز کار است، ده روز دیگر نه. هر روز کرایه‌ی اتاق می‌دهیم؛ اما درآمد نداریم. یک نفر که پشت کارگر بیاید، صد نفر بالای او حمله می‌کنند.»
سلاموطندار را در شبکه‌ی «ایکس» دنبال کنید
شیراحمد، کارگر روزمزد در مزارشریف، نیز می‌گوید: «سابق‌ها خوب بود هر روزه سر کار می‌رفتیم؛ اما این روزها هفته‌ی یک روز هم کار نیست. از صبح تا شام جگرخون با لب و دهن خشک منتظر هستیم و همین قسم دوباره خانه می‌رویم.»
این کارگران با انتقاد از نبود فرصت‌های شغلی، از حکومت سرپرست امارت اسلامی می‌خواهند که با ایجاد شرکت‌های صنعتی و کارخانه‌های تولیدی، زمینه‌ی کار دایمی را به آنان فراهم کند.
سیدمحمد، کارگر روزمزد در مزارشریف، در باره‌ی خواست‌هایش از حکومت می‌گوید: «خواست ما از حکومت این است که یک کار دایمی پیدا شود. در صورتی که معاش کم هم بدهد، مشکل نیست، کافیست ما پول یک نان را پیدا کنیم.»
احمدفهیم، دیگر کارگر روزمزد در مزارشریف، در باره‌ی خواست‌هایش از حکومت نیز می‌گوید: «خواست ما از دولت فعلی فراهم‌سازی کار است، دیگر خواستی نداریم. قیمتی به اوج خود رسیده است، ما روزها منتظر کار هستیم؛ ولی بی‌کار دوباره خانه می‌رویم.»
سلاموطندار را در تلگرام دنبال کنید
با این حال، مسئولان در ریاست کار و امور اجتماعی بلخ، می‌گویند که تلاش دارند کارگران روزمزد را برای تطبیق طرح‌های انکشافی جذب کنند.
نصیراحمد ابوخالد، رییس کار و امور اجتماعی بلخ، می‌گوید: «جوانانی که سر چوک‌ها کارگر هستند را ما در پروژه‌های زیربنایی و انکشافی کوشش می‌کنیم استخدام شوند. در هم‌آهنگی با وزارت کار و امور اجتماعی تلاش داریم.»
بی‌کاری از سال‌ها به این سو از چالش‌های جدی شهروندان افغانستان بوده و این وضعیت سبب شده است که جوانان زیادی راه‌های مهاجرت‌های خطرناک و نامنظم را در پیش گیرند.
