هم‌زمان با ۱۰۰ سالگی تأسیس انستیتیوت هنرهای زیبا و صنایع، مسئولان در این انستیتیوت از کاهش کم‌پیشینه‌ی شمار دانش‌آموزان و فراموشی هنر در افغانستان هشدار می‌دهند و می‌گویند که دانش‌آموزان و آموزگاران بخش هنر و صنایع به دلیل کم‌بود امکانات و وضع محدودیت‌ها، دچار بی‌انگیزگی شده اند و انستیتیوت را ترک می‌کنند.
به گفته‌ی مسئولان، این انستیتیوت در ۱۰۰ سال گذشته و با تغییر رژیم‌های گونه‌گون، فرازونشیب‌های بسیاری را سپری کرده؛ اما پس از تحولات اخیر، شمار دانش‌آموزان در انستیتیوت هنرهای زیبا و صنایع به گونه‌ی کم‌پیشینه‌ای کاهش یافته و هنر در نشیب فراموشی قرار گرفته است.
مسئولان در انستیتیوت هنرهای زیبا و صنایع، روز چهارشنبه، ۱ سنبله، در برنامه‌‌ی گشایش نمایش‌گاه آثار هنری و جام قهرمانی فوتبال به مناسبت صدمین سال تأسیس این انستیتیوت، می‌‌افزایند که دانش‌آموزان در این انستیتیوت به گونه‌ی کم‌پیشینه از ۲۰۰۰ به ۳۰۰ تا ۵۰۰ تن کاهش یافته است.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
غلام‌نبی فرحت‌یار، استاد خوش‌نویسی در انستیتیوت هنرهای زیبا و صنایع، می‌گوید که با وضع محدودیت‌ها فراراه آموزش دختران، شمار دانش‌آموزان شان از ۷۰ تا ۸۰ درصد کاهش یافته است و روزبه‌روز به دلیل بی‌توجهی مسئولان کم‌تر می‌شوند.
او میافزاید: «اکنون تقریباً ۱۵۰ شاگرد داریم. یک وقت ۲۰۰۰ شاگرد داشتیم، بیشتر بخش هنرها ظرافت دارد و قشر اناث این را بهتر پیش می‌برد، حالا نیستند. از مشکلات اساسی ما کم‌بود بیش از اندازه‌ی شاگردان است. بچه‌ها این وضعیت را می‌بینند کم‌انگیزه استند.»
علی غیاثی، آموزگاری که بیش از ۳۴ سال در بخش هنر تراش‌سنگ و مجسمه‌سازی کار کرده است، می‌گوید که هنر و هنرمند هم‌اکنون به باد فراموشی سپرده شده است. او میافزاید: «مردم فقط هنر را می‌بینند و بهبه و چهچه می‌کنند. این قدر فکر نمی‌کنند، وقتی اقتصاد نباشد، استاد توانایی یک رنگ خریدن این‌ها را نداشته باشد کاری نمی‌تواند، استادان دلسرد شدند و متأسفانه قشر اناث محدودیت شده و تا ۸۰ درصد محصل کم شده است.»
در همین حال، دانش‌آموزان در انستیتیوت هنرهای زیبا و صنایع، نیز از بی‌توجهی مسئولان و کم‌بود امکانات شاکی اند. محمدفرهاد، دانش‌آموز صنعت چوب و رحمت، دانش‌آموز بخش گرافیک در این انستیتیوت، به سلام‌وطندار می‌گویند که بیشتر وقت‌ها مجبور اند خود مواد درسی را با هزینه‌ی شخصی تهیه کنند.
محمدفرهاد، میافزاید: «بخش صنعت چوب، خیلی کم‌بودی‌ها دارد، مواد درست نیست، استادان کم است. از طرف دولت توجه نیست، موادی که بخواهیم در کار ما باشد، مجبور از جیب خود بخریم.» رحمت، نیز میافزاید: «دو هفته است درس‌های ما شروع شده است، نه درس بود، نه استادان ما استند.»
سلام‌وطندار را در تویتر دنبال کنید
با این حال، برهان‌الدین میرزایی، آمر انستیتیوت هنرهای زیبا و صنایع، می‌گوید که پیش از تحولات سالانه، تا ۲۰۰ تن از این انستیتیوت فارغ می‌شدند؛ اما در دو سال پسین تنها تا ۴۰ تن از این انستیتیوت فارغ شده اند. او میافزاید: «در بخش نصاب این انستیتیوت توجه نشده و امکانات چندانی نظر به نیازمندی این انستیتیوت در اختیار ما قرار نگرفته است. میدان‌های بازی برای تیم‌های فوتبال، والیبال، فوتسال، وزنه‌برداری و هندبال نیاز به تجهیزات دارد.»
فضل‌الرحمان فاضل، معاون اداره‌ی تعلیمات تخنیکی و مسلکی، با این که می‌گوید تعلیمات موجود در افغانستان چندان معیاری نیست، با آن هم در تلاش اند تا مشکلات را برطرف کنند. او میافزاید: «ما در اداره‌های خود ما نخست فارغ‌شدگان را جذب می‌کنیم و بعد در بازار تلاش می‌کنیم در هر بخش به این‌ها کار ایجاد کنیم، وعده می‌دهیم مشکلات برطرف شود.»
انستیتیوت هنرهای زیبا و صنایع در دو بخش تربیت بدنی و صنعت_هنر به دانش‌آموزان آموزش می‌دهد که تربیت بدنی شامل ۱۲ تیم ورزشی و بخش صنعت-هنر نیز در چهار رشته‌‌ی بخش نقاشی، سرامیک، گرافیک و صنعت چوب، آموزش می‌دهد.
