طرزی: قاچاق‌بران با همکاری مسئولان پیشین بامیان آثار تاریخی این ولایت را سرقت کرده‌اند

زمریالی طرزی مسئول پیشین تیم حفریات باستان‌شناسی فرانسه در بامیان به تازه‌گی یک نامه و عکسی از سر یک بُت با مشخصات BAM III 2004_06  را در نشانی فیسبوک‌اش منتشر کرده و مدعی شده است که آثار تاریخی‌یی که در نتیجۀ حفریات دیرینه شناسی این تیم از منطقۀ میان تندیس‌های صلصال و شهمامه در بامیان بدست آمده بود، توسط چند  قاچاق‌بر بامیانی به همکاری شماری از مسئولان ریاست اطلاعات و فرهنگ این ولایت به بیرون از کشور قاچاق شده‌اند.

به گفتۀ او این آثار که در یک ذخیرگاه در نزدیکی پای مجسمۀ صلصال نگهداری می‌شد و یک روز پیش از سقوط بامیان به دست طالبان به سرقت رفته است.

آقای طرزی در نامه‌اش افزوده است علاوه بر سر بت، آثار تاریخی ارزندۀ دیگری نیز به سرقت رفته است.

سلام‌وطندار فارسی را در فیس‌بوک دنبال کنید

با این حال، یک منبع آگاه در این زمینه، ادعای آقای طرزی را رد می‌کند و می‌گوید که مسئولان پیشین ریاست اطلاعات و فرهنگ این ولایت در سرقت آثار تاریخی دست ندارند.

مسئولان محلی گروه طالبان در بامیان نیز می‌گویند که این رویداد در حدود ۴ساعت خلای پیش از ورود این گروه و فرار مسئولان پیشین این ولایت رخ داده است و در این مدت وسایط شماری از اداره‌های دولتی و سازمان‌های غیردولتی نیز به سرقت رفته است.

مولوی انس، والی طالبان در بامیان نیز چندی پیش به سلام‌وطندار گفته بود که در زمان ماموریت او به عنوان والی این ولایت گزارشی از قاچاق و‌سرقت آثار تاریخی دریافت نشده و او به مسئولان زیر فرمانش هدایت داده است که از آثار و ساحات باستانی و تاریخی بامیان محافظت کنند.

زمریالی طرزی پژوهشگر و استاد دانشگاه در حدود ده سال پیش مسئولیت یک تیم حفریات دیرینه‌شناسی فرانسه در بامیان را به عهده داشت.

سلام‌وطندار فارسی را در تلگرام دنبال کنید

آقای طرزی و تیم فرانسوی او در نتیجه حفریات باستان‌شناسی در ساحۀ میان دو تندیس صلصال و شهمامه در مرکز وادی بامیان،  صدها قلم آثار تاریخی از دوران بودایی‌ها را از دل خاک بیرون آوردند و این آثار در یک ذخیرگاه آثار تاریخی در پیش پای تندیس صلصال نگهداری می‌شد، اما هم‌زمان با تصرف بامیان از سوی طالبان این آثار سرقت و بعدا در اینترنت به حراج گذاشته شد.

بامیان در مرکز کشور دارای پیشینۀ درخشان تاریخی‌ست که آثار سه دورۀ مهم تاریخی از جمله، زرتشی، بودایی و اسلام در آن وجود دارد و ۸ ساحۀ تاریخی این ولایت در سال ۲۰۰۳ میلادی به عنوان میراث فرهنگی جهان در سازمان یونسکو ثبت شد.