زندگی برای افراد دارای معلولیت؛ «بعضیها ما را به چشم بد میبینند»
در گوشهای از دفترش نشسته و بیوقفه سرگرم تنظیم و فراهمسازی خدمات آموزشی و بهداشتی برای دختران دارای معلولیت است. مریم احمدی ۲۳ساله، باشندهی شهر کابل که از معلولیت بینایی رنج میبرد، میگوید که بدون دریافت هیچ دستمزدی تلاش دارد برای دیگر دختران دارای معلولیت بینایی شرایط زندگی بهتر را فراهم کند؛ تلاشی که از نگاه او تنها مسئولیت نیست و بخشی از هویت و باورش به تواناییهای افراد دارای معلولیت در افغانستان است. «چند مدت به عنوان رییس در یک سازمان روشن ضمیران افغانستان بودم و برای افراد دارای معلولیت کار میکردم؛ فعلا هم آمر کمیته بانوان روشندلان استم و در این بخش کار میکنم.»
