شماری از باشندگان غور با نگرانی از استفاده‌ی آب‌های غیرصحی و شور، به سلام‌وطندار می‌گویند که بسیاری از مردم سال‌ها می‌شود از چاه‌هایی که آب شور دارد و چشمه‌‌هایی که آب آن آلوده با انبوهی از کثافات است، استفاده می‌کنند.
عبدالستار ترکمن، باشنده‌ی ولسوالی آقچه‌ی جوزجان، به سلام‌وطندار می‌گوید که نبود آب پاک در این ولسوالی، پیش‌برد زندگی روزمره را به او و خانواده‌اش دشوار کرده است.
شماری از باشندگان پکتیا، می‌گویند که به دلیل پایین‌رفتن سطح آب، چاه‌ها و کاریزها در منطقه‌ی «عسکری فامیلی»، «دانش‌گاه مینه» و دیگر بخش‌های شهر گردیز، مرکز پکتیا، خشک شده است و آن‌ها به آب آشامیدنی دست‌رسی ندارند.
مسئولان محلی در بادغیس، می‌گویند که آنان با پشتیبانی دفتر صندوق پشتیبانی از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، کار هفت پروژه‌ی آب آشامیدنی مجهز با سیستم برق خورشیدی را، در شماری از مکتب‌های شهر قلعه‌ی‌نو، مرکز این ولایت و ولسوالی‌های آن آغاز کرده اند.
محمدشریف، باشنده‌ی شهرک مهاجرین در غور، می‌گوید که ناچار است برای تهیه‌ی آب آشامیدنی مورد نیاز خانواده‌اش، روزانه مسیر طولانی را طی کند.
دوام خشک‌سالی برای چهارمین سال پی‌درپی در افغانستان، سبب شده که شهروندان در ولایت‌های مختلف با کم‌بود آب آشامیدنی روبه‌رو شوند؛ وضعیتی که از هشت ماه به این سو، برای روستای «دمقول» در شهر میمنه نیز رقم خورده است.
شماری از باشندگان روستای «حاجی محمداکبر» در ولسوالی گرمسیر هلمند، می‌گویند که دست‌رسی‌نداشتن به آب آشامیدنی در این روستا، از دیر باز به این سو، روند زندگی روزانه‌ی آن‌ها را با مشکل روبه‌رو کرده است.
صدها خانواده در روستای حاجی محمداکبر، زندگی می‌کنند که به آب پاک دست‌رسی ندارند.
حاجی محمدولی، باشنده‌ی روستای حاجی محمداکبر، می‌گوید که آب این روستا شور است؛ چیزی که باعث شده، او و دیگر باشندگان این روستا، برای تهیه‌ی آب آشامیدنی، به مناطق دوردست بروند.
شماری از بیمارداران در شفاخانه‌ی ۲۰۰بستر ولایتی جوزجان، با شکایت از فاصله‌ی زیاد این شفاخانه از مرکز شهر شبرغان و خرابی مسیر آن، می‌گویند که آب آشامیدنی کافی نیز در این شفاخانه وجود ندارد. به گفته‌ی آن‌ها، این شفاخانه از مرکز شهر هفت کیلومتر فاصله دارد که انتقال هر بیمار به آن، ۵۰۰ تا ۶۰۰ افغانی هزینه بر‌می‌دارد.
مسئولان صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، به تازگی گفته اند که این نهاد در ۲۰۲۳، از مجموع بودجه‌ی مورد نیازش برای ارائه‌ی کمک به کودکان در افغانستان، تنها توانسته است ۲۲.۴ درصد آن را تأمین کند.
بخش افغانستان دفتر هم‌آهنگ‌کننده‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی سازمان ملل متحد (اوچا)، امروز (شنبه، ۲۹ دلو) در صفحه‌ی فیسبوکش نوشته که برای تأمین آب آشامیدنی به ۱۴ میلیون تن در افغانستان، به ۴۷۹ میلیون دالر نیاز است. اوچا گفته که افغانستان از سه خشک‌سالی پی‌درپی به شدت آسیب دیده است.
به دنبال سردشدن کم‌پیشینه‌ی هوا در کشور، دست‌رسی شهروندان در کابل و شماری از ولایت‌ها به آب آشامیدنی، قطع یا محدود شده است. وارث شینواری، باشنده‌ی کابل، می‌گوید که از چند روز به این سو، به آب آشامیدنی دست‌رسی ندارند
نادر، باشنده‌ی کارته‌ی آریانا در حالی که دو بشکه‌ی ۲۰ لیتره را با خود دارد، می‌گوید که خانه‌اش در بخش بالایی کوه کارته آریانا است و روزانه ناگزیر است یک کیلومتر راه از خانه تا مسجدی که در قسمت پایانی کوه است را، بارها پیاده برود و بیاید تا آب آشامیدنی مورد نیاز خانواده‌اش را تأمین کند.
مسئولان وزارت انرژی و آب، می‌گویند که طرحی را به ریاست‌الوزرای امارت اسلامی فرستاده اند که بر اساس آن حفر چاه‌های خودسر در کابل ممنوع و برای اضافه‌مصرفی آب، صرفیه تعیین شده است. اخترمحمد نصرت، سخن‌گوی وزارت انرژی و آب، به سلام‌وطندار می‌گوید که این طرح پس از تصویب کابینه‌ی حکومت سرپرست، عملی خواهد شد.
به ارزش بیش از ۱۸ میلیون افغانی، کار سه پروژه در هرات آغاز شده است. مسئولان محلی هرات می‌گویند که این پروژه‌ها شامل ساخت سه شبکه‌ی آب‌رسانی می‌باشد که روز سه‌شنبه، ۵ میزان، در روستاهای «توبران، نوبادام و برغنک» ولسوالی‌های انجیل و گذره‌ی این ولایت کار آن آغاز شده است.
یک بنیاد خیریه در فاریاب، با حفر چاه عمیق، به یک هزار خانواده که از این پیش به آب آشامیدنی صحی دست‌رسی نداشتند، آب آشامیدنی صحی فراهم کرده است.
مسئولان محلی پکتیا می‌گویند که به دلیل پایین‌رفتن سطح آب در این ولایت، کاریزها، چشمه‌ها و چاه‌های آب آشامیدنی، خشک شده و مردم از دست‌رسی‌داشتن به آب آشامیدنی محروم شده اند.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
