حدود دو سال از آغاز روند گفت‌وگوهای صلح میان آمریکا و طالبان و گفت‌وگوهای صلح بین‌الافغانی در دوحه، مرکز قطر می‌گذرد. چنان‌چه این روند برای مردم افغانستان با امیدواری‌های زیاد به همراه بوده است، برای مهاجران نیز روزنۀ امیدی را گشوده است.
انتخابات برای گزینش ولسوالان از چندی به این‌سو بر بنیاد کارشیوۀ آماده‌شده از سوی ریاست‌جمهوری و ادارۀ مستقل ارگان‌های محلی در همۀ ولایت‌ها آغاز شده و برای نخستین‌بار صندوق رأی‌دهی در این خصوص در ولسوالی حصۀ اول ولایت پنجشیر گذاشته شد.
محمداشرف غنی، رئیس‌جمهور می‌گوید که اکنون فرصت برای ختم جنگ و رسیدن به صلح در کشور فراهم شده است. او تأکید می‌کند که صلح در کشور تأمین می‌شود. آقای غنی، امروز در پیام تصویری به مناسبت سی‌ودومین سال‌روز خروج نیروهای شوروی سابق از افغانستان می‌گوید که فرصت برای صلحی فراهم شده است که در آن نهادهای نظامی و غیرنظامی حفظ و بیشتر از پیش تقویت شود و زنان، جوانان و تمام مردم از آن بهره‌مند شوند.
گزارش سال ۲۰۲۰ میلادی شاخص توسعۀ انسانی سازمان ملل، نشان می‌دهد که افغانستان در سال پار میلادی، در میان ۱۸۹ کشور جایگاه ۱۶۹ را از آن خود کرده است و در میان ۳۳ کشور در گروه توسعۀ انسانی پایین در ردۀ سیزدهم قرار گرفته است.
طارق رسا، باشندۀ ولایت بغلان است. او برای دست‌یابی به زنده‌گی آرام و حفظ جانش، نزدیک به شش سال پیش شغلش را ترک کرد و با صرف هزینۀ هنگفت، راه مهاجرت نامنظم را در پیش گرفت. طارق پیش از مهاجرت در یکی از رسانه‌های خصوصی کار می‌کرد.
هرچند که پدیدۀ مهاجرت از زمانه‌های دور به این‌سو در بین جوامع بشر وجود داشته و تنها به افغانستان خلاصه نمی‌شود، اما افزایش ناامنی‌ها و بی‌ثباتی در کشور، سبب افزایش غیرقابل کنترل این پدیده شده است.
ضیاالحق که ۳۸ سال دارد و باشندۀ شهر گردیز مرکز ولایت پکتیا می‌باشد، می‌گوید که به دلیل بیکاری و مشکلات اقتصادی به گونۀ نامنظم به کشور ایران مهاجرت کرده است.
