صدای پیوسته‌ی چرخی‌ست که فیروزه‌ی ۳۶ساله با دستان خسته و ذهنی پُر از امیدش، به چرخاندن آن ادامه می‌دهد تا از چرخ روزگار پس نیفتد. «از کودکی آرزوی من این بود که خیاطی کنم، گل‌دوزی کنم و از این طریق درآمد داشته باشم و به اقتصاد خانواده‌ام کمک کنم.»
فیروزه، ۱۲ سال پیش در گوشه‌ای از شهر فیروزکوه، مرکز غور، نخستین ماشین خیاطی را به خانه‌اش آورد و حالا به عنوان یکی از موفق‌ترین زنان کارآفرین در این جا شناخته می‌شود. او می‌گوید که در ۱۲ سال گذشته، توانسته به ده‌ها زن و دختر خیاطی را آموزش بدهد و به آن‌ها کمک کند تا شغل و منبع درآمدی داشته باشند.
فیروزه، می‌افزاید: «سال‌های زیادی است که من خیاطی می‌کنم و شاگردان زیادی را فارغ دادم. اکنون هم شاگرد دارم و به تایم‌های/زمان‌های مختلف می‌آیند و آموزش می‌بینند و آن‌ها هم خوب یاد گرفته اند و درآمد هم دارند و من از شاگردان هم فیس می‌گیرم به خاطر تأمین نفقه‌ی خانواده.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
فیروزه در کارگاه کوچک خیاطی‌اش، همه مراحل دوخت پوشاک را با شکیبایی به شاگردانش آموزش می‌دهد و همین گونه، به آن‌ها کمک می‌کند که ترمیم ابتدایی ماشین‌های خیاطی را نیز بیاموزند. در این کارگاه، زنان و دختران، دوختن شکل‌های مختلف پیراهن‌های زنان و مهره‌دوزی را یاد می‌گیرند.
او تأکید می‌کند: «به هر مدل لباس جور می‌کنم؛ مثلاً پنجابی، ساری دامن، چتری دامن، کمرچین و هر رقم مدل باشد جور می‌کنم. از لباس‌هایی هم که جور می‌کنم، از آن‌ها هم هزینه می‌گیرم و لباس‌های جورکرده هم دارم که به فروش می‌رسانم و سفارشات آن‌ها را هم می‌گیرم.»
این بانوی کارآفرین، می‌گوید که اکنون به گونه‌ی آنلاین و از ولایت‌های مختلف نیز سفارش دوخت لباس دریافت می‌کند و هر دست لباس را از ۲۰۰ تا ۸۰۰ افغانی می‌دوزد.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
شماری از دختران که از رفتن به مکتب باز مانده اند و برای یادگیری خیاطی به کارگاه خانم فیروزه آمده اند، از این که می‌توانند به نحوی از حصار خانه بیرون شوند و حرفه‌ای را برای رسیدن به استقلال مالی فرا بگیرند، ابراز خرسندی دارند.
عزیزه، یکی از این دختران، می‌گوید: «من تقریباً دو ماه می‌شود که به کورس خیاطی می‌روم؛ برش‌کردن و دوختن و این‌ها را یاد گرفتم، این برنامه خیلی خوب است و پس از بسته‌شدن مکتب‌ها این یک سرگرمی است به ما. در این جا می‌توانیم خیاطی را یاد بگیریم و می‌توانیم از این طریق در آینده به اقتصاد خانواده‌های خود کمک کنیم و خود مان سرپا شویم.»
فیروزه با تأکید بر اهمیت کارش برای خود و زنان، می‌گوید که در کنار فراهم‌سازی زمینه‌ی یادگیری خیاطی به زنان و دختران بیش‌تری، می‌خواهد کارگاهش را گسترش داده و به فعالیتش رونق بدهد.
